«جداشدگان مجاهدین، دردسر تازه سازمان‌های امنیتی اروپا»

غروب روز ششم ماه اوت سال ٢٠٠٩ میلادی در میدانی نزدیک به  سفارت ایران در پاریس، تظاهرات گروهی از ایرانیان در پشتیبانی از جنبش سبز، بر پا بود، شماری از ایرانیان پس از برگزاری مراسم نوزدهمین سالگرد کشته شدن دکتر شاپور بختیار، به این تظاهرات پیوستند. ناگهان سرو کله یک گروه سه نفره مجهز به دوربین فیلمبرداری از دور پیدا شد، در آغاز از وضع پوشاک و چهره های آنان به نظر می رسید که از کارمندان سفارت یا ماًمورین جمهوری اسلامی باشند.

تظاهر کنندگان، سرگرم شعار دادن بودند و توجهی به اطراف خود نداشتند. چند پلیس فرانسوی مسئول بر قراری امنیت تظاهرات بودند وهمه چیز بخوبی می گذشت، عبور یک گروه سه نفره و فیلمبرداری مخفیانه آنان از تظاهرکنندگان، گویی قانونی! جلوه می کرد، تا اینکه مسئول پلیس امنیتی در جریان قرار گرفت و این سه نفر پیش از اینکه بتوانند محل را ترک کنند، بطور موقت بازداشت شدند. پلیس، فیلم های درون دوربین آنان را مصادره  و هویت آنان را مورد بررسی قرار داد.

سپس روشن شد که این سه تن از اعضای پیشین سازمان مجاهدین خلق می باشند، هر سه آنان ، سال های زیادی را در پایگاه اشرف گذرانده و سپس از سازمان مجاهدین جدا شده و به ایران رفته بودند. این گروه یک هفته پیش از آن تاریخ، با پاسپورت های رسمی جمهوری اسلامی ولی با نام های جعلی و با ویزای توریستی! به اروپا اعزام شده بودند. یکی از آنان هنگام عملیات فیلمبرداری مخفیانه از تظاهر کنندگان، با تلفن دستی خود در تماس دائم بود. این گروه از دور هدایت می شد، بی شک کسی که هدایت این گروه تازه از گرد راه رسیده به پاریس! را به عهده داشت، در همان نزدیکی ها بود. ” جهانگیر. ش ” در فرانسه، گروهی از اعضای جدا شده از سازمان مجاهدین را به دور خود گرد آورده است، وی مدعی است که مدیر دو انجمن به اصطلاح فرهنگی و کمک به پناهجویان ایرانی می باشد، وی چند بار در مصاحبه های تلویزیونی اعتراف کرده که جدا شدگان مجاهدین با وی در تماس می باشند.

در بررسی ها روشن شد که گروه سه نفره اعزامی به فرانسه، قصد داشتند دو هفته بعد به ایران باز گردند! جالب است که در همان روز و در همان ساعت، مجاهدین خلق نیز تظاهراتی جداگانه ای در چند صد متری این محل در میدان تروکادرو، بر پا کرده بودند. چرا این گروه سه نفره، به محلی که تظاهرات هواداران مجاهدین در جریان بود نرفتند؟ و از مجاهدین و طرفداران این سازمان فیلمبرداری نکردند؟ پاسخ ساده است، چون بی درنگ مورد شناسایی همقطاران قبلی خود، اعضای سازمان مجاهدین قرار می گرفتند.

” جهانگیر. ش ” در سال ٢٠٠٩ میلادی در کتابی به زبان فرانسه، به قلم، ایو بونه، رئیس پیشین ضد جاسوسی فرانسه زیر عنوان « واواک در خدمت آیت الله ها» انتشار یافت ، به همراه چند تن دیگر،متهم به همکاری با وزارت اطلاعات رژیم اسلامی شد. او علیه نویسنده کتاب و ناشر به دادگاه پاریس شکایت کرد، ولی دادگاه شکایت های وی را رد کرد.

” جهانگیر. ش ” درهمه جا ادعا می کند، در دادگاه پیروز شده است، او نگران است که با افشا شدن محکومیت اش در دادگاه پاریس، دیگر نتواند پناهجویان و مجاهدین جدا شده را به دور خود گرد آورد.

در نامه زیر، ترجمه خلاصه ای از حکم دادگاه پاریس دیده می شود، این دستخط منتسب به ” جهانگیر. ش ” می باشد ، وی در این نامه اعتراف می کند که چه اتهاماتی به او نسبت داده اند  و به پرداخت چه مبلغ جریمه محکوم شده است.

در گزارش اخیر کنگره آمریکا، که در باره وزارت اطلاعات و امنیت جمهوری اسلامی، منتشر شد ، در صفحات سی و پنجاه سه، به محکومیت “  جهانگیر.ش”  اشاره شده است. بنا به گزارش کنگره آمریکا، این خبر به همراه مدارک دادگاه پاریس در آوریل ٢٠١٢ زیر عنوان « محکومیت دو تن از عوامل وزارت اطلاعات در دادگاه پاریس »  در سایت رادیو کوچه منتشر شده است.

بر پایه اخبار تاًیید شده شماری از جدا شدگان سازمان مجاهدین خلق، در پایگاه های اشرف و لیبرتی در عراق، به ایران بازگشته اند. گروه کوچکی از آنان توانسته است خود را به کشور های اتحادیه اروپا برساند، شماری از این پناهجویان در اروپا، ندانسته در دام انجمن های پوششی وابسته به جمهوری اسلامی گرفتار شده اند.

پس از رخداد های جنبش سبز در درون و برون از کشور، شماری از عوامل حکومت اسلامی در کشور های اروپایی، که سال ها در پوشش فعالیت های فرهنگی، دینی، کمک به پناهندگان و جدا شدگان از سازمان مجاهدین، در خدمت وزارت اطلاعات رژیم بوده اند، به فعّالیت های خود به نحو چشمگیری افزودند.

” محمد حسین. س ” ظاهراً پناهنده سیاسی در کشور آلمان است، او مسئول اداره  بخشی از اعضای جدا شده مجاهدین در کشور های آلمان، اتریش و هلند می باشد، وی مرتباً در حال رفت و آمد به فرانسه، ترکیه و دیگر کشور های اروپایی می باشد.

” محمد حسین ” پس از جدا شدن از مجاهدین به ایران رفت و سپس به عنوان پناهنده در کشور آلمان ساکن شد، وی نزدیک به دو ماه پس از رخدادهای جنبش سبز در تاریخ هفتم شهریور ماه ١٣٨٨، با خبرگزاری فارس وابسته به سپاه پاسداران مصاحبه کرده بود.

منبع خبر:

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8806060380

در صفحه بیست و هفت گزارش مشترک چند نهاد آمریکایی، در باره وزارت اطلاعات و امنیت جمهوری اسلامی، که به تازگی در پایان ماه دسامبر ٢٠١٢ از سوی کنگره آمریکا منتشر شد، از شخصی به نام مسعود خدابنده و همسرانگلیسی اش به نام آن سینگلتون،  نام برده است، این دو تن، متهم به ارتباط با جمهوری اسلامی شده اند.

خدابنده، در اغلب کنفرانس ها و تظاهرات  اعضای جدا شده از سازمان مجاهدین در پاریس و شهر های دیگر اروپا شرکت می کند، وی بارها در کنار ” جهانگیر. ش ” و ” محمد حسین.س “  دیده شده است. به نظر نمی رسد که خدا بنده! در راه خدا! به یاری اعضای جدا شده از مجاهدین می شتابد. خدابنده در این گرد همایی ها  از جایگاه ویژه ای برخوردار است.

در اروپا، تاکنون چند انجمن و سایت اینترنتی در پیوند با شبکه بالا شناسایی شده اند. انجمن نجات، ایران زنان، ایران فانوس، ایران اینترلینک، ایران سبز، ایران آریا، ایران قلم و… این گروه در سال ٢٠٠٧ میلادی، یک شبکه تلویزیونی اینترنتی نیز بر پا کرده است!  روشن نیست هزینه این انجمن ها، سایت ها، مسافرت ها، تظاهرات و اجاره سالن های کنفرانس و شبکه تلویزیونی ،از چه منابعی تاًمین می شود!

در آینده نزدیک، سازمان های امنیتی کشورهای اتحادیه اروپا، باید با شبکه تازه ای از ماًمورین جمهوری اسلامی  دست و پنجه نرم کنند. این شبکه از بخشی از عوامل جدا شده از سازمان مجاهدین خلق، که دانسته یا ندانسته به دام جمهوری اسلامی افتاده اند، تشکیل شده است. با سازماندهی و گسترش این شبکه اطلاعاتی – عملیاتی در اروپا، جمهوری اسلامی قادر خواهد بود که نه تنها در برابر سازمان مجاهدین، نیرویی کار آمد در اختیار داشته باشد، بلکه می تواند از این پس امنیت گروه های دیگر اپوزیسیون را بطور جدّی به خطر بیاندازد.

نگرانی سازمان های اطلاعاتی و امنیتی غربی، از این شبکه جدید حکومت اسلامی در اروپا، کاملاً موجه به نظر می رسد. بیشتر اعضای پیشین مجاهدین در درازای سال های گذشته درعراق، از آموزش های نظامی، چریکی، اطلاعاتی و امنیتی برخوردار بوده اند، اگر این جدا شدگان، به خدمت جمهوری اسلامی در آیند ، بی تردید می توانند برای سازما ن های امنیتی غربی، دردسر آفرین باشند. به نظر می رسد هدف نهایی رژیم جمهوری اسلامی از ایجاد این شبکه تازه در اروپا، بر پایی یک نیروی کار آمد و بیرون آمده از بطن اپوزیسیون، در برابر اپوزیسیون باشد.

اکنون که سازمان مجاهدین، از فهرست سیاه بسیاری از کشورهای غربی خارج شده است، ناچار است تنها به فعّالیت های سیاسی بپردازد، شماری از اعضای  نسبتاً جوان، خسته! و بریده! این سازمان در جستجوی یک زندگی آرام می باشند،  و به همین دلیل از سازمان جدا می شوند. اگر این اعضای سابق مجاهدین، به دام سازمان های اطلاعاتی و امنیتی  حکومت اسلامی بیافتند،  رژیم اسلامی می تواند با استفاده از این گروه، سدی در برابر همه مخالفین رژیم در خارج از کشور ساخته و اپوزیسیون سر در گریبان را  بیشترسرگرم کند، و در نهایت با بر پایی یک اپوزیسیون جعلی! دیگر، کلاف اپوزیسیون را بیشتر سر در گم کند.

اعضای پیشین مجاهدین، بایستی مانند هر انسان آزاده یی از حقوق برابر با دیگر شهروندان برخوردار باشند. در کشور هایی که به شیوه مردمسالاری ( دموکراسی) اداره می شوند، هر کس آزاد است که به عضویت هر انجمن، حزب و گروه در آید و هر زمان که مایل بود از آن ها جدا شود. ولی این گروه از هم میهنان بایستی هشیار باشند که به دام های گوناگونی که حکومت اسلامی در راه آنان گسترده است گرفتار نشوند.

بهتر است این هم میهنان پیش از نشان دادن هر گونه واکنش احساسی! که منجر به گرفتار شدن آنان در دام عوامل حکومت اسلامی خواهد شد، زمان بایسته ای را برای باز یابی خود صرف کنند و پس از بررسی های ژرف! و خردمندانه! به دور از احساسات،  عضویت هر انجمن، گروه و یا سازمانی را که مورد علاقه آنان می باشد، برگزینند.

برای برون رفت از این مشکل امنیتی، که بی شک گریبان همه اپوزیسیون ایرانی برون مرزی را خواهد گرفت،  بهتر است که خود سازمان مجاهدین، پیش قدم شود و بدون پیش داوری در باره اعضای جدا شده خود ، گفتگو های سازنده ای را با آنان ترتیب دهد تا جدا شدگان به دام رژیم نیافتند.