رفتن به محتوای اصلی

- «تعصب» ،

- «تعصب» ،
آ. ائلیار

- «تعصب» ،
آنجاست که انسان یکطرفه به خود حق بدهد- و همان حق را از دیگری سلب کند.
الف- فرد اول حق دارد انتخاب کند زبان فارسی زبان دولتی باشد. و حق دارد فکر خود را بیان کند. 2 حق.
ب- فرد دوم نیز حق دارد انتخاب کند زبان فارسی زبان دولتی نباشد. و حق دارد فکر خود را بیان کند. 2 حق.
راه حل مشکل: انتخاب عمومی ست. مردم هم حق دارند به صورت عمومی انتخاب کنند زبان دولتی کدام زبان باشد. - حق انتخاب. و
حق بیان و اعلام نظر عمومی. 2 حق.
-----
« تجزیه طلبی»،
1- فرد اول حق دارد فکر « تجزیه نه طلبی» داشته باشد. و فکر خود را بیان کند.2 حق.
2- فرد دوم نیز حق دارد فکر تجزیه طلبی داشته باشد. و فکر خود را بیان کند. 2 حق.
راه حل: رعایت حق خود-و حق دیگری.
کسی که حق خود را اجرا میکند- و حق دیگری را نقض میکند- مشکل درک دارد- و اینجا مشکل تعصب نیز.
نقض حق دیگری مقدمه ی نقض « حقوق» دیگریست.

- کسی که 1 حق را نقض کند ، آمادگی دارد حق 2 را هم نقض کند. کسی که «حق انتخاب»، و «حق بیان فکر» را نقض کند
دارد «حقوق دیگری» را نفی میکند.

اتهام سیاسی بدون ذکر دلیل : مانند « فاشیست» و غیره.
- زدن اتهام سیاسی به دیگری - بدول ذکر دلیل و یا سند ، نقض حقوق دیگری ست:
الف - اتهام سیاسی «ذکر دلیل» لازم دارد. بدون ذکر دلیل « تبلیغات و ترور شخصیت و حیثیت دیگری ست» .
ترور شخصیت دیگری» نقض حقوق دیگری ست . که حق اوست حیثیت اش حفظ شود.
ب- نفی حق «حفظ حیثیت» یک فرد تجاوز به حقوق اوست.

تصاحب حقیقت- تبدیل حقیقت نسبی به مطلق: عمل نادرست،

متجاوز به حقوق دیگری یا نقض کننده ی حق دیگری « حق حقیقت» را -
یک تنه صاحب میشود. در حالیکه هیچ کس به تنهایی صاحب همه ی حقیقت نیست. و حق ندارد آنرا به تنهایی مالک شود.
حقیقت ، میوه ی شناخت عینی ، ملک همه است.
چون حقیقت « زاویه ها و بخشهایی به اندازه ی تعداد مردم در روی زمین» دارد. هرفرد از زاویه و بخش خود قسمتی از حقیقت را ملاحظه میکند - و نمی تواند آن زاویه را
به جای « کل زوایای حقیقت» جابزند. حقیقت نسبی ست و با پیشرفت دانش ما حقایق خود را باطل و یا تکمیل میکنیم.

-----
جمعبندی کنیم:
با استعمال کلمات « متعصب-تجزیه طلب- فاشیست»، در مورد یک فرد طبق دلایل بالا ما خود به « متجاوز به حقوق دیگری» تبدیل میشویم.
متجاوز نمی تواند «مشکل مردم » را حل کند- بل برمشکلات اش میافزاید.
راه حل: حقی که به خود در نظر گرفته ایم- به دیگری هم در نظر بگیریم - و هر دو نظر را رعایت کنیم.