آقای ائلیار با تمام احترامی که به شما قایلم اما با نظر آقای مین ائلی بیشتر موافقم که :"جوامع غربی ماشین ادم سازی از نوع پیشنهادی مایاکوفسکی نیستند و خانواده ها نقش برجسته ای در فرم و شکل دادن شخصیت و افکار فرزندانشان دارند. اکثر خانواده هائ ایرانی بصورت ایزوله در جوامع غربی زندگی می کنند و تمامی دوستانشان را ایرانیها و ماکزیمم چند خارجی همانند خودشان تشکیل می دهند. نتیجتا بچه ها در محیط بسیار بسته ای بزرگ می شوند. کاراکتر فرزندان اکثر این خانواده ها با مثلا فرزندان آلمانیها بسیار متفاوت است. تعلقات ملی -ائتنیکی و فرهنگ جو حاکم درشکل گیری روح فرزندان این خانواده ها رل مهمی در انتقال بسیاری از رفتارها و عقاید دارند. برخورد مکانیکی و یا سر در برف فرو کردن و نادیده گرفتن این فاکتها به تداوم فجایع از این نوع کمک خواهند کرد. اینکه همه جنایتکاران خود نیز قربانی محیط
همه ما قاتل علی و قربانیانش هستیم. ما که اجازه داده ایم توهم نژاد اریائی ایدئولوژی مسلط و رسمی منطقه ما گردد. ما که قادر نبوده ایم جوامعی انسان سالار مهندسی کنیم حق برخورد تعارفی و احساسی با مسائل از این نوع را نداریم . دردهای ما لاعلاج نیستند که هی مسکن بخوریم. اولین قدم قبول وجود درد است." من نمونه چنین جوانانی را در میان ایرانیان کانادایی خصوصا در تورنتو دیده ام و میبینم که به شدت نژاد پرست هستند و اگر از قانون ترس نداشتند هر کاری میکردند . من برای علی و همه کشته شدگان ناراحت هستم و از صمیم قلب برای خانواده آنها ابراز همدردی دارم. در تورنتو مغازه ای ایرانی هست که پشت سر صندوق دار تابلوی بزرگی دارد که روی آن "پیامبر من فردوسی است و قران من شاهنامه ، من ایرانی آریایی هستم" نوشته شده است. آقای ائلیار شما خود قضاروت کن فردا فرزند این آدم و یا ایرانیانی که غربت وطن آنها را بیشتر به سنتها و عشق به کمبودها سوق میدهد نژادپرست نخواهند شد.