خشونت در روابط سیاسی ونقش حقوق اساسی در پیشگیری از آن

درکشورهایی که دموکراسی برپا شده است، حکومت ها پایبند به قانون اساسی هستند، خواست های مردم را در زمینه ی آزادی ها وبرابری و حقوق شهروندی، برای شرکت در بنیادهای سیاسی پذیرا می شوند . در نتیجه جلوی هرگونه خشونت  گرفته می شود. در این کشورها ، مردم حقوقی را که به دست می آورند ، حقوق مکتسبه می دانند.

در حکومت های دموکراسی، رهبران کشور می دانند ، که خود برخاسته از میان مردمند، وپس از دوره ی کوتاهی جای خود را به شهروندان دیگر می سپارند و خود نیز از آن حقوق به موقع بهره مند می شوند. در واقع ، در کشورهایی که مردم از دموکراسی برخوردارند ، و قانون اساسی اختیارات حکومت را محدود به قانون کرده است ، خواسته های مردم از سوی احزاب، سندیکاها و گفتگو در رسانه ها ، مورد بررسی قرار گرفته ودر بنیاد های سیاسی کشورپذیرفته می شود، و در نتیجه از نیروی سرکوب نشانی درمیان نیست.

در حکومت های خودکامه که پلیدترین نوع آن حکومت های دینی است ، حکومت که خود را تافته ی جدا بافته، و برتر از مردم می داند ، نه تنها برای خواسته های مردم کمترین ارجی نمی گذارد، بلکه با همه ی نیرو برآن است ، که خواسته های قانونی آنان را زیر پا گذارند. در این حکومت ها یک تن و یا مشتی سودجو با در دست داشتن نیروی سرکوبگر، خود را برای همیشه بر مردم تحمیل می کنند، و به هرنامردمی تن می دهند . 

آندره ساخارف، اندیشمند مبارز روس در کتاب " اولتیما وربا" می نویسد ، برای برپایی دموکراسی و از میان برداشتن خشونت درحکومت های استبدادی ، مردم مبارزه ی سختی را درپیش دارند .

در حکومت بیداد آخوند ها در ایران از قانون کمترین نشانی در میان نیست، و در نوشته یی در هم بافته وسراپا دروغ ، از ناراستی و نامردمی، بنام قانون اساسی! آخوند ها، در راستای افکار راهزنان بادیه نشینی که خود را بازماندگان آنان می دانند، با برخورداری از پشتیبانی اربابان بیگانه وبه ویژه انگلیس جهانخوار، مردم آزاده ی ایران را از جایگاه والای انسانی، به زیر کشیده و به بندگی وبردگی در آورده اند. 

این حکومت در درازای سی و چهار سال گذشته برای چپاول خزانه ی مردم و نابودی ایران، از هیچ جنایتی کوتاهی نکرده است، و برای درهم شکستن نیروی های مخالف بیرون از کشور، هزاران تن از ایادی خود را به نام اصلاح طلب و جنبش سبز به کشورهای غربی فرستاده و با هزینه ی میلیون ها دلار، با همکاری حکومت های غربی و با بهره گیری از رسانه های گروهی ایرانی و خارجی از هر نامردمی فروگذار نمی کند.
با نزدیک شدن فصل انتصابات آخوندی در ایران، با حکم حکومتی آخوند خامنه ای، جنگ زرگری میان گماشتگان ولایت فقیه پایان گرفت، ولی با اندوه بسیار، تنی چند خود فروخته و بیگانه پرست که نام هایشان با ننگ آلوده شده است، با تشکیل کنفرانس های فرمایشی! و بی محتوا، در کشور های گوناگون جهان، از یک سوی برای پر کردن جیب های خود از پول های اهدایی بیگانگان، و از سوی دیگر برای به حاشیه راندن مخالفان راستین حکومت اسلامی، به دروغ خود را اپوزیسیون حکومت معرفی نموده و با ادعاهای آلترناتیوبازی! و انتخابات آزاد! بساط سرگرمی و فریبکاری براه انداخته و در راستای سیاست های حکومت اسلامی گام بر می دارند.

مردم کشورهای آزاد جهان ، آزادی ، برابری و برپایی حکومت دموکراسی را به آسانی بدست نیاورده اند . آنان با جانفشانی در برابر حکومت های بیداد ایستادند و نه تنها نام نیکی در تاریخ از خود به جای گذاشتند ، امروز فرزندان آنان با والایی هر چه بیشتر از مزایای آن برخوردارند .

هریک از ما خویشکاری داریم، که دست نابکاران را در درون وبیرون کشور کوتاه کنیم وبه آنان پروانه ندهیم ، این چنین گستاخانه همه چیز را بنابودی بکشند. آنان باید بدانند، که این حکومت بیداد ، پس از این که آسوده خاطر شود ، به سراغشان خواهند آمد. تاریخ ایران زمین بارها گواه آن است. این فریاد خشم ناصرخسرو و دیگر آزادگان است.
تنها راه خردمندانه در برابر این خود فروختگان آن است که دست از نوکری بردارند و به مردم ایران بپیوندند.

 دکتر در حقوق از دانشگاه مون پلیه فرانسه