جماعت پانترکیست، بوزقورد،
ناشناس
جماعت پانترکیست، بوزقورد، تورکچلیق، آذربایجانچلیق، تورانچی که همگی از یک جا آب میخورند از شکست کوردها در کرکوک و مناطق مورد مناقشه کورد - عرب بسیار خوشحال هستند و پیروزی حشد الشعبی و نیروی های اشغالگر و فاشیست اسلامی عراق تبریک گفته و در حال جشن و پایکوبی هستند. آنها فکر میکنند که تورکمن ها از اسارت کردها خلاص شدند و با پیروزی حشدالشعبی و دولت عراق تورکمن ها به آزادی و حقوق ملی خود دست یافتند.
این جماعت متوجه نیستند که برای اشغالگران فاشیست عرب عراق هر دو یعنی کورد و تورکمن دشمن هستند و هر دو باید اسمیله شده و محو شوند.
آنها نمی دانند که تورکمن ها شدیدترین سرکوبها و جنایات را از دولتهای عربی عراق متحمل شدند و دوباره به اسارت فاشیستهای اسلامی در آمده و در پروسه نابودی هستند.
جماعت و جناحهای محتلف پانترک همصدا با فاشیستهای تورکیه، حزب حرکت ملی (م ح پ) و اردوغان آشکارا از دولت فاشیست و شونیست عراق که دشمن تورکمن ها است حمایت کردند. آنها در تاریخ این لکه ننک را با خود حمل خواهند کرد.
بخشی از تورکمنهای مناطق اربیل و کرکوک که در زیر حاکمیت کوردها به بعضی از حقوق ملی خود دست یافته بودند که هیچوقت در تاریخ عراق چنین حقوق و اختیاراتی نداشتند. با شکست کردها در واقع تورکمن هم شکست خوردند و حقوق شان از دست رفت.
عقب نشینی کردها از مناطق مورد مناقشه نتیجه جلسه 16 اکتبر ما بین فواد معصوم رئیس جمهور عراق با دو حزب اتحادیه میهنی و پارت دمکرات در حضور قاسم سلیمانی بود. در این جلسه کردها تسلیم شده و حاضر شدند بدون هیچ درگیری به مناطق سابق شان که در سال 2003 بودند برگردند و امتیازاتی از عراق بگیرند. یکی از شرطها این بود که ملل تحت ستم کورد و تورکمن هم تحت حاکمیت عراق، فرهنگ خود را تبلیغ کنند و در کارهای امور داخلی شان همکاری کنند. اتحادیه میهنی عامل اصلی خیانت، جنایت و شکست کردستان است.
اتحادیه میهنی در رقابت با پارتی دمکرات و مسعود بارزانی قبلا با دولت فاشیست عراق و ایران وارد مذاکره شده بود و با گرفتن امتیازاتی از پشت به پارت دمکرات و کردستان خنجر زد و خیانت کرد.
بارزانی و پارت دمکرات بعد از رفراندوم استقلال تنها ماند و غرب هم از او حمایت نکرد و مجبورا به توافق رسید و شکست و عقب نشینی ر اپذیرفت و معلو نیست موضوع رفراندوم و استقلال چه خواهد شد.
شانزدهم اکتبر در جسله نامبرده در شهر دکان تصمیمات مهمی گرفته شد که نتیجه آن فاجعه بزرگی بود که هیچ وقت کردستان آن را بخود ندیده است. انفال، بمباران حلبچه و خیانت پارتی در سال 1974 در برابر این خیانت بسیار کوچک میباشند. در روز 16 و 17 اکتبر کردستان شکست بزرگی را متحمل شد. رهبران کرد به کردستان خیانت کردند. رهبران و احزاب کورد با گرفتن حداقل امتیازات از جنگ و مبارزه دست کشیدند و تمامی دستاوردهای دهها ساله را از دست دادند. رهبران و احزاب کورد مرتکب جنایات و خیانت بزرگی شدند و مایه شرم همه کوردها شد. آنها در آستانه استقلال ملی قرار داشتند اما با دست کشیدن از جنگ با حشد الشعبی و گرفتن امتیاز ناچیز دهها سال به عقب برگشتند.
شکست و عقب نشینی کردها به مبارزه رهایی بخش همه ملل تحت ستم در منطقه تاثیر منفی گذاشته است. اشغالگران و فاشیستهای اسلامی ایران و عراق پیروز و سربلند شدند. حشد الشعبی که توسط سپاه پاسداران و ایران سازماندهی و مسلح شده است اکنون بعنوان قهرمان در منطقه جولان میدهد و پانترکها به جنایتکار حشدالشعبی که فرقی با داعش ندارند به به و چه چه و آفرین میگویند. بوزقورد ها و پانترک ها فکر میکنند تورکمن ها پیروز شدند و پیروزی تورکمن ها را در شکست کوردها و پیروزی دولت عراق و در حفظ تمامیت ارضی عراق می بینند.
وای بحال آذربایجانی که چنین روشنفکران بیچاره ای دارد. آنها بیچاره تر از ناسیونالیستهای کرد اتحادیه میهنی و پارت دمکرات هستند. آیا وضع آذربایجان با چنین ناسیونالیستهایی بدتر از کردستان نخواهد شد؟
بخشی از تورکمنهای مناطق اربیل و کرکوک که در زیر حاکمیت کوردها به بعضی از حقوق ملی خود دست یافته بودند که هیچوقت در تاریخ عراق چنین حقوق و اختیاراتی نداشتند. با شکست کردها در واقع تورکمن هم شکست خوردند و حقوق شان از دست رفت.
عقب نشینی کردها از مناطق مورد مناقشه نتیجه جلسه 16 اکتبر ما بین فواد معصوم رئیس جمهور عراق با دو حزب اتحادیه میهنی و پارت دمکرات در حضور قاسم سلیمانی بود. در این جلسه کردها تسلیم شده و حاضر شدند بدون هیچ درگیری به مناطق سابق شان که در سال 2003 بودند برگردند و امتیازاتی از عراق بگیرند. یکی از شرطها این بود که ملل تحت ستم کورد و تورکمن هم تحت حاکمیت عراق، فرهنگ خود را تبلیغ کنند و در کارهای امور داخلی شان همکاری کنند. اتحادیه میهنی عامل اصلی خیانت، جنایت و شکست کردستان است.
اتحادیه میهنی در رقابت با پارتی دمکرات و مسعود بارزانی قبلا با دولت فاشیست عراق و ایران وارد مذاکره شده بود و با گرفتن امتیازاتی از پشت به پارت دمکرات و کردستان خنجر زد و خیانت کرد.
بارزانی و پارت دمکرات بعد از رفراندوم استقلال تنها ماند و غرب هم از او حمایت نکرد و مجبورا به توافق رسید و شکست و عقب نشینی ر اپذیرفت و معلو نیست موضوع رفراندوم و استقلال چه خواهد شد.
شانزدهم اکتبر در جسله نامبرده در شهر دکان تصمیمات مهمی گرفته شد که نتیجه آن فاجعه بزرگی بود که هیچ وقت کردستان آن را بخود ندیده است. انفال، بمباران حلبچه و خیانت پارتی در سال 1974 در برابر این خیانت بسیار کوچک میباشند. در روز 16 و 17 اکتبر کردستان شکست بزرگی را متحمل شد. رهبران کرد به کردستان خیانت کردند. رهبران و احزاب کورد با گرفتن حداقل امتیازات از جنگ و مبارزه دست کشیدند و تمامی دستاوردهای دهها ساله را از دست دادند. رهبران و احزاب کورد مرتکب جنایات و خیانت بزرگی شدند و مایه شرم همه کوردها شد. آنها در آستانه استقلال ملی قرار داشتند اما با دست کشیدن از جنگ با حشد الشعبی و گرفتن امتیاز ناچیز دهها سال به عقب برگشتند.
شکست و عقب نشینی کردها به مبارزه رهایی بخش همه ملل تحت ستم در منطقه تاثیر منفی گذاشته است. اشغالگران و فاشیستهای اسلامی ایران و عراق پیروز و سربلند شدند. حشد الشعبی که توسط سپاه پاسداران و ایران سازماندهی و مسلح شده است اکنون بعنوان قهرمان در منطقه جولان میدهد و پانترکها به جنایتکار حشدالشعبی که فرقی با داعش ندارند به به و چه چه و آفرین میگویند. بوزقورد ها و پانترک ها فکر میکنند تورکمن ها پیروز شدند و پیروزی تورکمن ها را در شکست کوردها و پیروزی دولت عراق و در حفظ تمامیت ارضی عراق می بینند.
وای بحال آذربایجانی که چنین روشنفکران بیچاره ای دارد. آنها بیچاره تر از ناسیونالیستهای کرد اتحادیه میهنی و پارت دمکرات هستند. آیا وضع آذربایجان با چنین ناسیونالیستهایی بدتر از کردستان نخواهد شد؟