عدالت طلبان در برابر هم صف آرائی کردند. جنبش های اجتماعی با صدمات جبران ناپذیر مجبور به عقب نشینی شدند ولی دست از مبارزه برای تحقق مطالباتشان نکشیدند. جنبش های کارگران، زنان و دانشجویان هم اکنون در آستانه تحمیل برسمیت شناساندن حق تشکل مستقل و سراسری خود به رژیم اسلامی هستند.
ایجاد تشکل های مستقل توده ای سراسری، نخستین گام برای گشودن جبهه بزرگ پیکار سیاسی اجتماعی علیه رژیم اسلامی و سنگربندی توده ای در راستای ایجاد اراده دمکراتیک و آزاد معطوف به برچیدن بی عدالتی و جباریت در ایران است. روز کارگر، روز همپیمانی نیروی جبهه کار گرامی باد!
*******
بیانیه ها و قطعنامه های تشکلها و نهادهای مستقل کارگری به مناسبت اول ماه مه روز جهانی کارگر
بیانیه کانون مدافعان حقوق کارگر به مناسبت روزجهانی کارگر
اول ماه مه روز جهاني كارگر، روز رزم مشترك همهی كارگران و رنجبران و استثمارشوندگان جهان است؛ اين روز فرصتي است تا يك بار ديگر صف واحد طبقاتي را عليه سود پرستان ستمگر تشكيل دهيم و صداي رساي طبقهی كارگر را به گوش جهانيان برسانيم كه :"ما كارگران و زحمتكشان بازوي پر توان و تعیینکنندهی مسير تاريخ آیندهی جهانيم و بيداد را به هر طريق ممكن به باد فنا خواهيم سپرد و دوشبهدوش زنان و مردان كارگرِهمهی كشورهاي جهان،روند فاسد و روبهزوال نظم سرمایهداري را كه عامل همهی بحران هاي انساني و اجتماعي است ،سد خواهيم كرد؛ تا ديگر هيچ مادري براي سير كردن فرزند خود مجبور به تن فروشي نشود و هيچ پدري براي درمان فرزند بيمار خود به التماس زار نزند و هيچ كودكي براي سير كردن خود سطل زباله را زير و رو نكند و هيچ كجاي طبيعت قرباني سود اقليت شکمباره و سیریناپذیر نگردد."
كارگران و زحمتكشان ايران نيز بيش از یک قرن است كه همگام و دوشادوش همهی رنجبران جهان عليه بيداد طبقهیسرمایهدار و نظم سرمایهداريمبارزه میکنند.در مبارزهی بیامان با این نظام بهغایت مرتجع و سركوب گر پيروزي هاي بزرگي نيز بهدست آورده و از شکستها نيز تجربههایگرانبهایی كسب کردهاند كه در مبارزهی آتي چراغ راهشان خواهد بود. درك بحران هاي ساختار نظم مسلط بر جهان كه همهی اركانش با خون ستم ديدگان و استثمارشوندگان رنگين شده چندان دشوار نيست. اين ساختار كه تا كنون به كام اقليت يك درصدي سرمایهداري بوده با تکانههای بحران هاي جدي آمادهی فروریزی است. وحدت طبقاتي و همگامي با زحمتكشان جهان ، سازمان پذيري و تشكل ،جدیترین سلاح ما عليه اين بيداد طبقاتي است با اين سلاح است كه میتوان و بايد اين ساختار مبتني بر سود يك درصدیها را در جهان و ايران به چالش كشيد. فعالان و مدافعان حقوق كارگر در پي آناند كه با درك شرايط و توازن قواي طبقاتي خواستههای كارگران و زحمتكشان ايران را در اين رزم طبقاتي اعلام كنند و از همهی باورمندان به برابري و رفع ستم طبقاتي میخواهند كه با حمايت از اين مبارزه به تعميق آن ياري رسانند.
مبرمترین اين خواستههاعبارتاند از :
1 – پرداخت فوري حقوق و دستمزد معوق كارگران شاغل در همهی بخش هاي اقتصاد اعم از بخش خصوصي و غيرخصوصي و تعيين حداقل دستمزد بر اساس بالاترین استانداردهای زندگی بشر امروز و با نظارت فعال تشكل هاي مستقل كارگري.
2 – تأمین مسكن مناسب براي همهیحقوقبگیران و تأمین كار براي همهی بيكاران و همگاني كردن استفاده از مقرري بیمهی بيكاري براي همهی بيكاران
3- واگذاري سازمان تأمین اجتماعي به صاحبان واقعي آن و ادارهی آن توسط نمايندگان واقعي كارگران
4- بيمه كردن همهی شاغلان و بيكاران و كنترل و نظارت تشكل هاي صنفي كارگران بر صحت اجراي آن و پرداخت حق بیمهی كارگران توسط كارفرمايان
5-برچيدن بساط نظاميان و عناصر امنيتي از واحدهاي توليدي و مؤسسات اقتصادي و کارگاهها و به رسميت شناختن تشكل هاي كارگري و هرگونه اعتراض كارگران براي احقاق حق خود
6- حذف برنامهی اصلاح قانون كار از دستور كار مجلس و دولت
7- لغو مصوبهی خارج كردن کارگاههای زير 10 نفر از شمول قانون كار
8- رفع محدوديت از سنديكاها ،اتحادیههای كارگري و هرگونه تشكلو مراسم كارگريبهویژه قانوني كردن تعطيلي روز جهاني كارگر بهعنوان روز مبارزهی كارگران عليه ستم طبقاتي
9-الزام كارفرمايان به پرداخت دستمزد برابر در مقابل كار برابر و رفع هر گونه تبعيض در محيط كار اعم از تبعيض جنسيتي ، تابعيتي ، قوميتی، عقيدتي و...
10- حمايت از خانوادههای نيازمند و جلوگيري از كار كودكان زير 18 سال
11- كنترل کارگاهها و همهی محيط هاي كار در
زمینهی رعايت بهداشت، ايمني كار و حمايت از جان كارگران در برابر سود كارفرمايان
12- برخورداري تمامي بازنشستگان و مستمریبگیران از يك زندگي مرفه و بدون دغدغهیاقتصادي و رفع هرگونه تبعيض در پرداخت مستمري بازنشستگان و بهرهمندی آنان از تأمین اجتماعی و خدمات درمانی
13- آزادي حق اعتصاب براي كارگران و زحمتكشان بهعنوانسلاح برنده عليه بيداد كارفرمايان صاحب قدرت
14- قطعسركوب اعتراضات کارگری و مردمی، لغو مجازات اعدام ، آزادی فوری و بیقیدوشرطزندانيان كارگري و ديگر فعالان اجتماعياززندان و توقف فوری پیگرد های قضایی علیه آنان و بر چیده شدن فضای امنیتی موجود در جامعه
15- حذف قراردادهاي موقت و سفيد امضا و به رسميت شناختن قراردادهاي جمعي با نظارت و مديريت تشكل هاي مستقل كارگري
16– واگذاري بنگاههای اقتصادي خصوصي شده به كارگران شاغل در همان واحد اقتصادي و جلوگيري از غارت اين واحدها توسط مديران حريص، آزمند و بیکفایتی كه اين واحدها را تا آستانهی تعطيلي و ورشكستگي کشاندهاند.
17 – آزادي بيان و قلم و هر گونه تشكل براي كارگران و فعالان اجتماعي بدون محدوديت
18 – رفع قوانين تبعیضآمیز و محدوديت اشتغال و تحصيل براي زنان ، كارگران غير ايراني ،اقليت هاي قوميتی و عقيدتي و...
19 – حذف هزینههایآموزشوپرورش، آموزش عالي و مهارتآموزی در سطح كشور و نيز حذف هزینههای درمان تمام حقوقبگیران و بيكاران و خانواده هاشان در تمام بیمارستانها
20 – لغو جهتگیری هاي اقتصادي مبتني بر توصیهینهاد هاي اقتصاد امپرياليستي – بانك جهاني ، صندوق بینالمللی پول و سازمان تجارت جهاني– و رفع محروميت عمومي ناشي از اين سیاستها كه تا كنون قرباني هاي بسياري از جامعه گرفته است.
« پاينده باد اول ماه مه، روز رزم مشترك كارگران جهان»
كانون مدافعان حقوق كارگر
بیانیه سندیکای کارگران شرکت واحد تهران به مناسب اول ماه مه روز جهانی کارگر
زنده باد جنبش اول ماه مه، زنده باد جنبش دادخواهي كارگري
اول ماه مه، روز جهاني كارگر، كه به پاسداشت ياد و خاطره تابناك كارگراني كه در حمله پليس شيكاگو به تظاهرات حق طلبانه كارگري حدود يكصدو بيست سال پيش كشته شدند، و از اين روي از سوي اتحاديه ها و سازمان هاي جهاني كارگري آن دوران به عنوان نماد اتحاد و همبستگي جنبش گسترده و دير پاي دادخواهي كارگران جهان پايه گذاري شده است. بر همه ي كارگران وزحمتكشان و همكاران شريف گرامي باد.
به مناسبت روز جهاني كارگر سنديكا ها و اتحاديه ها و سازمانهاي كارگري در كشورهاي مختلف تلاش ميكنند توجه وسيع افكار عمومي و رسانه ها را به دادخواهي كارگري افزايش داده و بر خلاف مراسم تبليغاتي حكومتي و دولتي ،بي عدالتي هاي اجتماعي را افشاء و به صورت اعتصاب، راه پيمايي،تجمع اعتراضي،گرد همايي،سرود خواني، اطلاعيه و ديگر روش ها، اعتراضات خود را اعلام و حقوق خود را طلب مي نما يند. و درهمين اين راستا ازعموم كارگران ايران دعوت مي شود سازمانهاي سنديكائي خود را ايجاد و در چنين روزهائي اعتراضات و خواست هاي خود را به مسئولان اعلام نمايند.
با اينكه تاريخ بزرگداشت اول ماه مه در ايران حدود صد سال سابقه دارد، اما متاسفانه به علت سركوب هاي پليسي،امنيتي و كارشكني هاي دولتي و بر خلاف ادعاهاي گوش خراش مسئولان در حمايت از كارگر و همچنين همگاني نبودن تعطيلي روز جهاني كارگر، تا كنون بزرگداشتي شايسته ي مقام ميليونها كارگر و زحمت كش ايراني در اول ماه مه برگزار نشده است.البته با وجود همه ي اين مشكلات و موانع گوناگون ،سنديكاي كارگران شركت واحد همواره با سخت كوشي و همدلي و اتحاد و پذيرش خطرات به سهم خود اين روز را گرامي داشته است.
سنديكاي كارگران شركت واحد همانند ديگر سنديكا هاي كارگري جهان كه خواسته ها و اعتراضات خود را در چنين روزي اعلام مي كنند،بخشي از مهمترين خواسته هاي خود را بدين شرح اعلام مي نمايد.
1- آزادي فوري و بي قيد شرط آقاي رضا شهابي راننده زحمت كش شركت واحد و عضو هيئت مديره سنديكا از زندان و درمان وي تا سلامتي كامل و بازگشت بكار و پرداخت همه ي حق و حقوق معوقه ايشان از تاريخ بازداشت.
2- بازگشت بكار فوري رانندگان زحمت كش شركت واحد آقايان حسن سعيدي ،وحيد فريدوني،ناصر محرم زاده، كه به علت پي گيري حقوق همكاران خود در سال گذشته باپرونده سازي و اعمال روش هاي غير قانوني از كار معلق شده و هم اكنون در شرايط سخت اقتصادي بسر ميبرند.
3- رعايت شاَن و منزلت انساني كارگران و پايان بخشيدن به رفتارهاي غير قانوني پليسي امنيتي عليه فعاليت سنديكائي كارگران و آزادي همه ي زندانيان مدافع و فعال حقوق كارگري.
4- تامين امنيت شغلي و جلوگيري از اخراج كارگران به ويژه فعالان حقوق كارگري و لغو قرادادهاي سفيد امضاء و موقت كارگري.
5- تجديد نظر در حداقل دستمزد سال 92 متناسب با گراني كمر شكن و تورم روز افزون ، و تامين معاش خانواده در حد استانداردهاي يك زندگي انساني متناسب با نيازهاي خوراك،پوشاك،مسكن،بهداشت وآموزش وپرورش.
6- جلوگيري از كار كودكان به ويژه در امور خدمات جمع آوري و باز يافت زباله توسط باندهاي خلاف كار و سازمانهاي خدماتي شهرداري كه روزبروز در حال گسترش است.
7- پايان بخشيدن به تمامي بي عدالتي هاي مخالف حقوق انساني و اجراي بي كم و كاست حقوق مردمي كه ازسوي سازمانها و نهادهاي بين الملي و جوامع حقوق بشري به رسميت شناخته شده و رعايت آنها از وظايف حكومتگران مي باشد.
در پايان يادآورمي شود سنديكاي كارگران شركت واحد حق خود مي داند كه در صورت عدم رسيدگي عادلانه به خواست هايش توسط مسئولان داخل كشور،با همكاري سنديكاها و اتحاديه هاي جهاني و به استناد حقوق بين المللي كارگري شكايت هاي خود را در نشست سالانه سازمان جهاني كار مطرح و از طريق ارگان هاي اين سازمان پي گيري و احقاق حق نمايد.
با آرزوي گسترش عدالت آزادي و صلح جهاني
سنديكاي كارگران شركت واحد
اتوبوسراني تهران و حومه اردیبهشت 92
پیش به سوی برگزاری مراسم روز جهانی کارگر- سندیکای کارگران خبازی ههای شهر سنندج و حومه - سندیکای کارگران خبازیهای مریوان و سرو آباد
یازدهم اردیبهشت مصادف است با اول ماه مه (روز جهانی کارگر)، روزی که کارگران آمریکایی در سال 1886 به پا خواستند و خواهان برسمیت شناخته شدن حقوق انسانی خود شدند که متاسفانه آماج تهاجم وحشیانه سرمایه داران و حامیان سرمایه درآمریکا قرار گرفتند. از آن زمان تاکنون کارگران بنا به خصلت طبقاتی خود هر ساله و در سراسر جهان این روز را گرامی می دارند و آن را نماد مبارزات طبقاتی خود قرار می دهند. در این روز کارگران که اکثریت جامعه بشری را تشکیل می دهند، علیه تمامی نابرابری های اجتماعی هم صدا با هم فریاد می زنند و خواهان بر افتادن استثمار انسان از انسان هستند. کارگرانی که برای زنده ماندن چیزی جز فروش نیروی کارشان را در قبال اندک مزدی ندارند، در حالی که تمامی ثروت و سامان این کره خاکی را تولید می کنند در شرایط بس اسفباری بسر می برند. امسال ما کارگران ایران نیز در شرایطی به استقبال روز جهانی کارگر می رویم که تورم، بیکاری، اخراج سازی های گسترده، دستمزدهای چندین برابر زیر خط فقر و دهها و صدها معضل دیگر زندگی کارگران و خانواده هایشان را به ورطه سراشیبی انداخته است و روز به روز نیز این فشارها افزایش می آبد.
کارگران!!
همبستگی کارگری، ضرورتی است برخاسته از هستی و موجودیت طبقاتی کارگران، چرا که کارگران در سراسر جهان تحت ستم واحدی قرار دارند، توسط طبقه واحدی استثمار می شوند و اهداف و منافع آنها در سراسر جهان مشترک اند همان گونه که منافع سرمایه داری در سراسر جهان در هم تنیده شده و سرمایه داری جهانی با اینکه فرهنگ ها، زبان ها و ملیت های متفاوت دارند، هیچ گاه منافع مشترک شان را فراموش نمی کنند و خود را یک خانواده بزرگ می دانند و برای استثمار هر چه بیشتر کارگران و پایمالی حقوق آنها و برای اینکه منافع خود را در مقابل هم نبینند سازمان ها و نهادهای تجارت جهانی درست می کنند. به همین خاطر ما کارگران خباز در سنندج و مریوان در راستای همبستگی و اتحاد طبقاتی خود امسال طی بیانیه ای مشترک ضمن تبریک این روز به آحاد مردم زحمتکش؛ نسبت به معیشت اسفبار و غیر انسانی کارگران بطور عام و کارگران خباز بطور اخص معترض بوده و خواهان احقاق مطالبات خود هستیم.
1. برسمیت شناخته شدن روز جهانی کارگر به عنوان روز تعطیل رسمی در ایران و برپایی مراسم های این روز بطور مستقل.
2. ما کارگران خباز، تعیین حداقل دستمزد 487 هزار تومان برای کارگران را توهین به شان کارگران می دانیم و خواهان لغو جلسات سه جانبه برای تعیین حداقل دستمزدها هستیم.
3. ما کارگران خباز افزایش دستمزدهای خود را بر اساس گران شدن قیمت نان غیر قانونی دانسته و خواستار احتساب دستمزدهای خود بر اساس تورم واقعی در کشور می باشیم.
4. ما خواهان اجرایی کردن کامل قانون مشاغل سخت و زیان آور، برای کلیه کارگران شاغل در این صنف می باشیم و خواستار آن هستیم تا کارگران خباز از بازنشستگی پیش از موعد بهره مند گردند.
5. ما خواهان امنیت شغلی کارگران در کارگاههای زیر پنج نفر می باشیم.
6. ما کارگران خباز لایحه اصلاحیه قانون کار را حمله ای آشکار به معیشت کارگران می دانیم و خواستار عدم اجرای این لایحه هستیم.
7. ما کارگران خباز تشکل های مستقل کارگری را حق قانونی خود می دانیم و خواستار برسمیت شناخته شدن تشکلات مستقل کارگری از طرف دولت هستیم.
8. ما کارگران خباز هر گونه اهانت به کرامت انسان علی الخصوص زنان را در جامعه محکوم می کنیم و خواستار احتساب حقوق متساوی برای زن و مرد در جامعه هستیم.
9. ما ضمن محکوم کردن کار کودکان خواهان برچیده شدن این عمل غیر انسانی در اجتماع هستیم.
10. مدیریت درمان تامین اجتماعی استان به وعده خود وفا کند ودرمانگاهی که قرار بود برای 13 هزار بیمه شده اصلی شهرستانهای مریوان وسروآباد احداث کند را عملی کند.
زنده باد روز همبستگی طبقاتی کارگران
اردیبهشت 1392
سندیکای کارگران خبازی های شهر سنندج و حومه
سندیکای کارگران خبازی های مریوان و سروآباد
زنده باد اول ماه مه روز جهانی کارگر
بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران به مناسبت فرا رسیدن اول ماه مه روز جهانی کارگر
با خواست تجدید نظر فوری در حداقل مزد و در اعتراض به گرانی، مراسم اول ماه مه را بر پا خواهیم داشت
امسال ما کارگران ایران در شرایطی به استقبال اول ماه مه روز جهانی کارگر میرویم که در آخرین روزهای سال گذشته و در حالیکه سبد هزینه یک خانوار چهار نفره یک میلیون و هشتصد هزار تومان اعلام شده بود شورایعالی کار دولت جمهوری اسلامی با تصویب حداقل مزد 487 هزار تومانی نشان داد که نه تنها انسان بودن و حق ما کارگران برای برخورداری از یک زندگی انسانی برایشان هیچ معنایی ندارد بلکه در صدد آن هستند تا بی رحمانه تر از هر زمانی کل هزینه های بن بست اقتصادی موجود را که خود مسبب آن بوده اند بر دوش ما کارگران سر ریز کنند و با چپاول بیش از پیش سفره های خالی میلیونها خانواده کارگری، اقتصاد بحران زده موجود را در راستای تامین منافع اقلیتی ناچیز سر پا نگاه دارند.
از سال گذشته به این سو، ماه و فصلی در این مملکت نبوده است که هزینه های زندگی به چندین برابر افزایش پیدا نکرده باشد، با اینحال هنوز چند صباحی از آغاز سال جدید نگذشته است که بار دیگر قیمت گوشت و برخی دیگر از اقلام غذایی سر به فلک کشید و از هم اکنون طرح مربوط به افزایش قیمت نان و حاملهای انرژی و حذف ارز مرجع برای کالاهای وارداتی سرآغاز دیگری از چندین برابر شدن هزینه های زندگی را در طول هفته ها و ماههای آینده کلید زد.
دولت همیشه و در هر حالی بهای هر کالایی را که اختیار قیمت گذاری آن بدست اش بوده است افزایش داده است و به تبع آن بخش خصوصی و صاحبان سرمایه نیز قیمت کالاها و خدمات تولیدی شان را بالا برده اند. اما زمانی که نوبت به زندگی و بقا ما کارگران در این مملکت رسیده است دولت نه تنها هیچ مسئولیتی برای تامین معاش میلیونها خانواده کارگری برای خود قائل نشده است بلکه با هر آنچه که در ید قدرتش بوده، تلاش نموده است تا هزینه های بحران اقتصادی موجود را از گرده ما کارگران بیرون کشد، بطوریکه دولت خود راسا با اخذ ارزش افزوده شش درصدی از هر آن چیزی که با حداقل مزد کنونی بر سر سفره های خالی کارگران قرار میگیرد هر روزه مشغول چپاول و غارت از این حداقل مزد ناچیز و خفت بار ما کارگران است.
اینان خود بیش از همه ما کارگران و مردم ایران میدانند که حداقل مزد 487 هزار تومانی معادل اجاره بهای آلونکی در فقیر نشین ترین محلات مراکز استانها در سراسر کشور نیز نیست اما با عوامفریبانه ترین اشکالی، قانونی را که خود وضع کرده اند و می باید بر اساس آن حداقل مزد کارگران را تعیین کنند زیر پا میگذارند و آنجا نیز که ما کارگران دست به اعتراض میزنیم و همچون کارگران سرتاسر جهان در صدد بر پایی تجمعات خیابانی در اعتراض به وضعیت مصیبت بارمان بر می آئیم، قانون و هزار و یک مصلحت دیگر را پیش میکشند تا ما کارگران به هر درجه از فقر و گرسنگی که منافع شان ایجاب میکند تن در دهیم.
اما برای ما کارگران هیچ مصلحتی بالاتر از تامین معیشت مان که عین شرافت مان است وجود ندارد. ما در سال گذشته با جمع آوری طوماری اعتراضی در سطحی سراسری نشان دادیم که میتوانیم دست در دست هم نسبت به وضعیت مشقت بارمان معترض شویم. نشان دادیم که دیگر تحمل وضعیت موجود را نداریم، نشان دادیم کاسه صبرمان لبریز شده است و دیگر حاضر نیستیم بیش از آنچه که تاکنون تن به فقر و فلاکت سپرده ایم نظاره گر تباهی زندگی خود و خانواده هایمان شویم.
بدون ذره ای تردید شرایط حاضر یکی از مصیبت بارترین شرایطی است که ما کارگران ایران بطور بی سابقه ای در طی سی سال گذشته با آن مواجه بوده ایم. شیرازه های هیچ جامعه ای در هیچ جای دنیا بر روی پایه ای که امروزه ما کارگران و مردم ایران به لحاظ معیشتی بر روی آن قرار گرفته ایم قابل دوام نیست، اینرا باید دولت و دست اندرکاران حکومتی بدانند و نیز بدانند که دیگر ذره ای تحمل برای ما کارگران جهت تداوم وضعیت مشقت بار کنونی باقی نمانده است.
کارگران و همکاران در سراسر کشور! اینک اول ماه مه روز جهانی کارگر در راه است. این روز یک روز بسیار مهم و سرنوشت ساز برای ما کارگران است. این روز، روز به خیابان آمدن و اعتراض کارگران در سرتاسر جهان به بی عدالتی و نابرابری است. ما نیز در ایران، باید و حق داریم همچون کارگران سرتاسر جهان در این روز به خیابانها بیائیم و نسبت به وضعیت مشقت بارمان معترض شویم. نمیشود که هر روزه هم هزینه های زندگی چندین برابر شود و هم با تعیین حداقل مزدی معادل سه چهار برابر زیر خط فقر، گرسنگی بیش از پیشی را بر ما تحمیل کنند و هم سکوت و خاموشی را. ما این سکوت را درسال گذشته با طوماری سی هزار نفری و بر پایی تجمعاتی اعتراضی در هم شکستیم و به یقین اینک نیز قادریم در دفاع از زندگی و شرافت مان دست به اعتراضات گسترده تری بزنیم. اول ماه مه امسال برای ما کارگران ایران چنین روزی خواهد بود، روز اعتراض به تورم و گرانی و روز اعتراض به حداقل مزد مصوب با خواست تجدید نظر فوری در آن.
زنده باد اول ماه مه – زنده باد همبستگی و اتحاد سراسری کارگران ایران
اتحادیه آزاد کارگران ایران – هفتم اردیبهشت ماه 1392
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید