وزارت اطلاعات و جریان شناسی اپوزیسیون
به رسم معمول سازمان‌های اطلاعاتی امنیتی، درباره وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی جزئیات زیادی منتشر نشده است. معدود منابع موجود درباره این نهاد کلیدی تحت امر آیت الله علی خامنه‌ای نیز بعد از بازبینی‌های چندمرحله‌ای به انتشار عمومی می‌رسند و بیش از آنکه جنبه اطلاع‌رسانی داشته باشند، بار عملیاتی دارند. با این حال نگاهی گذرا به سایت «واجا» نشان می‌دهد که در تقسیم‌بندی عمومی جریان‌هایی که به زعم وزارت اطلاعات در گروه «معاند و اپوزیسیون» قرار می‌گیرند، دو سرشاخه اصلی تحت عنوان «سلطنت طلب‌ها» و «غیر سلطنت طلب‌ها» تعریف شده‌اند. هر کدام از این دو سرشاخه به زیر شاخه‌های متعددی تقسیم شده و در حالی که تعداد انشعاب‌ها در طیف اول فراتر از پنج، شش عدد نبوده، در طیف دوم تقسیم‌بندی‌های متنوعی را می‌توان یافت که از نهضت آزادی تا کومله را در بر گرفته است. همین وجه تمایز بنیادی میان دو جریان اصلی «معاند» در برابر جمهوری اسلامی، برای رضا پهلوی و جریانی که او چهره شاخص آن است به تیغی دولبه بدل شده که اگر از یک سو مانع سرشکن نیرو در این طیف بوده، از دیگر سو هدف قرار دادن سَرِ جریان فوق را نیز برای دستگاه امنیتی، اطلاعاتی رژیم به مراتب آسان‌تر کرده است. به بیان دیگر، کاملاً پذیرفته و منطقی است که فرض کنیم، وظیفه سازمانی کارگروهی از زُبدگان وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی رصد و طرح تخریب پهلوی تعریف شده باشد. با این پیش فرض، رصدهای «سربازان گمنام امام زمان» حتماً تا به امروز توجه ایشان را به افزایش چشمگیر فعالیت‌های پهلوی با مرکزیت اروپا جلب کرده و احتمالاً موجب اولویت یافتن پروژه تخریب و ترور شخصیتی وی در دستگاه امنیتی ولایت شده است.
ملزومات ترور شخصیتی موفق رضا پهلوی
ترور شخصیتی یکی از فنون رایج در عملیات جنگ روانی و پروپاگاندا است که چهار رکن بنیادی آن عبارتند از: (۱) بی اعتبارسازی، (۲) بدنام گردانی، (۳) شرورنمایی و (۴) انسانیت زُدایی. روش کار به این نحو است که در مرحله نخست با سُست نشان دادن ادعاهای فرد، او را انسانی غیر قابل اعتماد و نامطمئن نشان می‌دهند، سپس با پیدا کردن - یا نسبت دادن - یک یا چند دستاویز جنجالی به اصطلاح وی را «بی آبرو» می‌کنند. در مرحله بعد، بسته به هنجارهای جامعه، صفت‌های مورد انزجار قاطبه مردم را به شخصیت مورد نظر نسبت می‌دهند: برای مثال، در ارمنستان کسی را به جانب‌داری از جمهوری آذربایجان متهم می‌کنند. واپسین فاز در این روند، انسانیت-زُدایی چهره قربانی است. در این مرحله شخص را موجودی فاقد صفات انسانی نشان می‌دهند که ترحم بر وی روا نیست. حال اگر یگان عملیاتی ترور شخصیت رضا پهلوی به دنبال بی اعتبارسازی و بدنام گردانی وی باشد، چه بخش‌هایی از شخصیت تعریف شده وی را در اجتماع هدف قرار می‌دهد؟
۱) بر خلاف تأکید پهلوی، خواهند گفت که او اعلام کرده هم اینک - بدون برگزاری همه پرسی - پادشاه ایران است: «بنا به قانون شاه ایرانم.»
۲) با شناخت حساسیت‌های جامعه ایران، او را در کنار رقبای سنتی منطقه‌ای کشور قرار خواهند داد که «چشم بر یاری [...] عربستان، کویت و قطر دوخته است.»
۳) یا فراتر از این همه باز هم به رغم تکرار مکرر رضا پهلوی مبنی بر مخالفت با هرگونه مداخله نظامی در مصاحبه با رسانه‌های مختلف، از قول وی نقل خواهد شد: «بسیاری از ایرانی‌ها حتی برای خلاصی از حکومت طرف مهاجمان خارجی را خواهند گرفت.»
و آن مصاحبه معروف
والتر لیپمن (درگذشته سال ۱۹۷۴)، روزنامه‌نگار برجسته آمریکایی، و برنده دو جایزه پولیتزر بر تفاوت ماهوی «خبر» و «واقعیت» تأکید داشت. وی معتقد بود تا زمانی که نتوان خبر را با ابزار دقیقی ثبت کرد نمی‌توان آن را با واقعیت برابر دانست. یکی از حقوقی که در ممالک دموکراتیک و برخوردار از رسانه‌های آزاد برای خبرنگار جماعت در نظر گرفته شده، حق حفظ منبع و مالکیت بر منابع اصلی مورد استفاده در تنظیم گزارش است. نینا یلمگرن، مدرس دانشگاه، خبرنگار و نویسنده سوئدی، در گفت و گو با نگارنده تصریح می‌کند که منبع خام مورد استفاده در تنظیم گزارش صرفاً متعلق به خبرنگار است. شاید به همین دلیل است که شخصیت‌های سرشناس در بسیاری از کشورهای غربی به هنگام حضور در مصاحبه نسخه ضبط شده خود را از گفت و گوها تهیه می‌کنند. کاری که در مورد رضا پهلوی به هزار و یک دلیل صورت نگرفت. بعد از انتشار متن فوق در نشریه فوکوس و واکنش‌های مختلف در برابر آن، دبیرخانه رضا پهلوی به طُرق مختلف اعلام کرد که سخنان وی توسط این هفته نامه آلمانی تحریف شده و مسأله «از مجاری حقوقی» پیگیری می‌شود. اسناد دریافتی توسط نگارنده از طرف دفتر شاهزاده حاکی از مکاتبات طولانی میان وکلای ایشان و نمایندگان حقوقی نشریه فوکوس است. در یکی از ایمیل‌های رد و بدل شده میان دو گروه که در اختیار نگارنده قرار گرفته، وکیل فوکوس به صراحت نوشته است پایه و اساس ادعای شما (وکلای شاهزاده) همان نوار و متن اصلی مصاحبه است که در دست شما نیست و بر پایه قوانین جاری نیز نخواهید توانست «فوکوس» را حتی از راه حقوقی، مجبور کنید که منابعش، یعنی فایل گفت و گو، را در اختیار شما بگذارد. به گفته یکی از مشاوران رضا پهلوی که نامش محفوظ است، پیگیری‌ها ادامه یافت تا اینکه در نهایت نمایندگان هفته نامه فوکوس از تسلیم سند سرباز زده و از همکاری خودداری کردند: «جالب آنکه در مواردی نامه نگاری های وکیل شاهزاده و درخواست برای درج پاسخ دبیرخانه ایشان از سوی نشریه فوکوس بی پاسخ مانده است.»
مطالب بلاگستان و کلیه مطالب رسیده از اعضا، معرف دیدگاه شخصی نویسندگان است نه سایت ایران گلوبال
ایمیل دریافتی
پایان گزارش./.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید