دقایقی پیش بعد از چند روز عدم تماس و بی اطلاعی خانواده، پلیس پیکر بیجان سهیل اعرابی، برادر جانباخته جنبش سبز سهراب اعرابی را در خانه اش در شهر اسن آلمان پیدا کرد.
پروین اعرابی مادرِسهراب، داغدار پسر دیگرش سهیل اعرابی شد.
سهیل اعرابی قصه های تلخ تنهایی مهاجرت اجباری را به خاک غربت برد.
تسلا وهمدلی با پروین فهیمی( مادر سهراب )و برادرش نمیتواند جایگزین نبودن عزیزان باشد، درد بزرگیست که قابل توصیف نیست .
هنوز صدای پروین خانم فهیمی در گوشم است که خاطراتش در روز کشته شدن سهراب را در کلاب هاوس تعریف کرد و سهیل چه حضور پررنگی داشت در اون خاطرات
عاطفه اقبال:
امروز شنبه ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۱ ، بعد از چند روز بی اطلاعی، پلیس آلمان پیکر بیجان سهیل اعرابی،برادر سهراب اعرابی را در خانه اش در شهر اسن پیدا کرد. مادر سهراب دوباره به سوگ نشست.
سهیل بعد از کشته شدن برادرش در سال ۱۳۸۸، در پاسخ به دروغهای صادق لاریجانی رئیس قوه قضائیه وقت نوشته بود:
برادر من در تاریخ ۲۵ خرداد مفقود شد و پس از پیگری‌های فراوان مادرم و خانواده٬ ۲۶ روز بعد پیدا شد. بله یافتیمش اما نه سهراب همیشگی‌مان را٬ که جنازه‌اش را! برادرم با اینکه زنده نبود ولی لبخند بر لبانش بود و اطمینان دارم که لبخندش خطاب به دست‌های آلوده‌ی قاتلینش بود. قاتلینی که او را به ضرب گلوله‌ای کشتند که از اسلحه‌ی کلاشینکف شلیک شد. اسلحه‌ای سازمانی که فقط در دست ارتش٬ سپاه و بسیج است. برادر من تنها ۱۹ سال سن داشت و آن‌ها که می‌شناختندش می‌دانند که درک او از حقایق بسیار بیشتر از سن و سال کمش بود.- اما -برادرم به سرعت در تمامی دنیا تکثیر شد...
سهیل اعرابی فقط 36 سال داشت. بعد از مهاجرت اجباری تمام سعی اش را در رساندن پیام برادرش و آنهایی که بخون تپیدند کرد. از سهراب و دیگر کشته شدگان گفت و نوشت. میگویند سکته قلبی کرده اما پزشکی قانونی هنوز نتیجه جستجو را نداده است. حتی اگر سکته باشد باید پرسید: سکته قلبی در سن 36 سالگی یعنی در اوج جوانی چرا؟ تا رژیم جمهوری اسلامی بر مردم ایران حکومت می کند هر روز خبرهایمان همین خواهد بود. جمهوری اسلامی یعنی همین، یعنی سوگوار کردن تمامی مردم تک به تک. نمیدانم چه بگویم. آنقدر درد بر سر این مردم آوار شده که دیگر فرصت سوگواری هم نداریم.
عاطفه اقبال - 2 ژوئیه 2022
برادران اعرابی
سهراب و سهیل در کنار دوبرادر دیگر، سیاوش و سیامک
یاد سهراب و سهیل گرامی باد
سهیل اعرابی که متولد سال ۱۳۶۵ بود، در سال ۱۳۹۲ به بی‌بی‌سی فارسی گفته بود که احتمال دستگیری او در ایران مانع دادخواهی مادرش می‌شد و نیروهای امنیتی مادر او را تهدید کرده بودند که «ممکن است عزیزان دیگری را هم از دست بدهد.»
او پیشتر در سلسله فعالیت‌هایش برای دادخواهی، در اعتراض به اظهارات صادق لاریجانی، رئیس وقت قوه قضاییه که تعداد کشته‌شدگان اعتراض‌های سال ۸۸ را یک نفر اعلام کرده بود، نامه سرگشاده‌ای منتشر کرد و به آزار خانواده کشته‌شدگان اعتراض‌ها ۸۸ اعتراض کرد.
سهیل اعرابی ۹ سال پیش به بی‌بی‌سی فارسی گفته بود که کشته شدن برادرش زندگی او را «به کلی تغییر داده و مجبور شده است زندگی و وطنش را از دست بدهد.» او گفته بود: «چرا باید آلمان باشم؟ چرا در یک کشور غریب باید مجبور باشم زندگی کنم؟»
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید