نقش مخرب دولت در آشفته بازار مسکن

بانک‌ها نه تنها نقش جدی در جریان بازار مسکن ندارند، حتی از پرداخت تسهیلات ساخت مسکن هم خودداری می‌کنند. بنا به آمار منتشره در یک دهه گذشته سهم بخش مسکن از تسهیلات بانکی از ۱۷ درصد به کمتر از ۶درصد رسیده اما، سهم بخش خدمات و بازرگانی از ۴۲ درصد به ۵۶ درصد رسیده است

به گزارش کانون حقوق بشر ایران، بازار مسکن در حال جان دادن است. تاثیر رکود تحمیل شده بر این بازار که ناشی از سیر افزایشی قیمت‌ها است تا سالیان برجای خواهد ماند. پیچیدگی شرایط و نداشتن روند جاری برای انجام کارها، پیش بینی در بازار مسکن را غیر ممکن کرده است. رکود ساخت و ساز و افزایش سرسام‌آور قیمت مصالح ساختمانی زمینه را برای اوج‌گیری قیمت‌ها فراهم کرده است.

 سن خانه‌دار شدن در کشور برای یک کارمند و حقوق‌بگیر به بیش از ۹۰ سال رسیده است. به این صورت بسیاری از دهک‌های متوسط و پایین اجتماع حتی احتمال خانه‌دار شدن خود را نمی‌دهند. انتظار خانه‌دار شدن در ایران نسبت به بسیاری از کشورهای حتی فقیرتر هم بیشتر است.

برای درک شتاب روند افزایش قیمت در بازار مسکن، باید توجه داشت، قیمت یک مترمربع مسکن مهر پردیس در تهران از ۴۰۰ هزار تومان در سال۱۳۸۹ به بیش از ۴۰ میلیون تومان در فروردین ۱۴۰۲ رسیده است. به گفته دبیرکل انبوه‌سازان مسکن افزایش تصاعدی قیمت مسکن در ایران به انفجار قیمت‌ها تبدیل شده است.

ناکارآمدی دولت در تامین مسکن

مهم‌ترین عامل افزایش قیمت در بازار مسکن را باید در ناکارآمدی دولت در تامین مسکن و نداشتن برنامه‌ریزی تخصصی در این حوزه جستجو کرد. رکود در بازار مسکن، گرانی و تورم افسار گسیخته، افزایش قیمت مصالح ساختمانی و جهش تا۳۰۰ درصدی عوارض ساخت، هیچ انگیزه‌ای برای ساخت مسکن در بخش خصوصی نگذاشته است.

ساخت مسکن و برنامه‌ریزی حول آن یکی از مهم‌ترین برنامه‌ دولت‌ها در همه کشور‌های جهان محسوب می‌شود. دولت‌ها، بانک‌ها را موظف می‌کنند، بخشی از سپرده‌ و سرمایه‌های خود را در بخش مسکن به جریان بیندازند. بانک‌ها و موسسات مالی بایستی حداقل ۲۰درصد از تسهیلات پرداختی نظام بانکی را به بخش مسکن اختصاص دهند

 این در حالی است که در ایران بانک‌ها نه تنها نقش جدی در جریان بازار مسکن ندارند، حتی از پرداخت تسهیلات ساخت مسکن هم خودداری می‌کنند. این تسهیلات همواره موتور محرک این پروژه‌ها بوده و به بازار مسکن رونق اقتصادی می‌بخشند. بنا به آمار منتشره در یک دهه گذشته سهم بخش مسکن از تسهیلات بانکی از ۱۷ درصد به کمتر از ۶درصد رسیده است. این در حالی است که سهم بخش خدمات و بازرگانی از ۴۲ درصد به ۵۶ درصد رسیده است.

نقش مستقیم سران حکومت در فقیرسازی اجتماع

به این ترتیب نظام بانکی و سران حکومت با نپرداختن سهم تسهیلات ساخت مسکن نقش منحصر به فردی در آشفتگی بازار مسکن دارند. نداشتن برنامه برای انبوه سازی و تبدیل بافت‌های فرسوده شهری، نقش موثری در این آشفتگی دارد. سران حکومت به‌جای، صرف صدها میلیاردها دلار از ثروت‌های این مردم برای دستیابی به بمب اتمی و صدور تروریسم ‌می‌توانستند بهترین پروژه‌های مرفه‌کردن مردم را انجام دهند. اما در حال حاضر تاوان این سیاست‌های شکست خورده را مردم با هر چه فقیر‌تر شدن و بی‌خانمان‌تر شدن خود می‌پردازند.

مردم به این آگاهی دست یافته‌اند که علت اصل فقیر‌تر شدن آنها چپاول ثروت‌ها توسط سران حکومت است. به همین دلیل جامعه ایران به آتش‌فشان آماده انفجار تشبیه می‌شود که هر آن ممکن است با فوران خود طومار ننگین این حکومت را در هم بپیچانند. مردم نمونه‌ای از این فوران آتش‌فشان را در قیام سراسری ۱۴۰۱ نشان ‌داده‌اند.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک