رفتن به محتوای اصلی

بیاینه انجمن ایران آزاد درباره انتخابات ریاست جمهوری 92

بیاینه انجمن ایران آزاد درباره انتخابات ریاست جمهوری 92

 انتخابات یکی از گزینه­های تغییر در یک نظام دموکراتیک است که به اقشار گوناگون جامعه اجازه می­دهد از این ابزار مسالمت آمیز برای ایجاد تغییر بهره برند و اعتراض­های خود را بدون خشونت بیان کنند تا به خواسته­هایشان برسند.

اما در نظام­های شبه مردم سالار، همواره یک نبرد تنگاتنگ میان مبارزان برای دموکراتیک کردن فضا و حاکمان برای گسترش نفوذ و قدرت در قالب استبدادی خود، وجود دارد. فرمانروایان با استفاده از روش­های دموکراتیک تلاش می­کنند به نتایج غیر دموکراتیک برسند و از آن برای گسترش ارکان استبداد خود بهره برند. استحمار توده­های مردم همیشه ابزاری در دست حکومت­های استبدادی بوده است تا برای استثمار بیشتر از آن بهره برند. از این رو با استفاده از روش­های مدرن و مردمسالار و در سایه کانالیزه کردن اطلاعات و بویژه کنترل رسانه­های جمعی به نتایج دلخواه خود می رسند و با استفاده از این روند شبه دمکراتیک مشروعت قدرت خود را تامین کرده و از آن بهره برداری می­کنند.
از سوی دیگر مبارزان جامعه مدنی همواره چشم به روش­های دموکراتیک برای رسیدن به خواسته­های خود داشته و در تلاشی مسالمت­آمیز بران می­شوند به ایجاد تغیراتی در لایه­ها و سطوح گوناگون در جامعه دست زنند و خواسته و مطالبات خود را دنبال کنند. پیداست در این تلاش، نظام­های شبه مردمسالار با استفاده از همه­ی ابزارهای خود بران می­شوند تا هرگونه تلاش و فعالیتی را به چالش کشیده و سرکوب کنند.
روند تدریجی این تلاش دو سویه، دو نتیجه دارد. نخست پیروزی اصلاح طلبانی که موفق می­شوند نظام حاکم را اصلاح کرده و خواسته های مردم سالار را حاکم کنند که در این صورت نظام حاکم، با از بین بردن نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت خود پایداری می­یابد و به راه خود ادامه می­دهد. دوم آن­که تلاش­های نیروهای اصلاحی به نتیجه­ای نمی­رسد و با سرکوب شدید طیف­های گوناگون اصلاحی، انقلابیون و انقلابیگری قدرت می یابد و انقلابیون، با سرنگونی نظام حاکم طومار آن را در هم می­پیچند و این به گواه تاریخ استثنا ناپذیر است.
از آنجا که بیش از صد سال است که جنبش­های آزادی خواهانه و اصلاحی در این کشور با ابزارهای گوناگون به نبرد بی­امانشان با جریان­های استحمار و استثمار و استبداد در ستیزند و در این راه، دشواری­های بسیاری را به جان خریده­اند و حتا از دادن جانشان برای آبادی و آزادی ایران عزیز دریغی نداشته­اند؛ و از سوی دیگر چون حرکت­های اصلاحی مبتنی بر روش­های مسالمت­آمیز و دموکراتیک برای رسیدن به اهدافشان است، انتخابات پیش رو می­تواند عامل مهم در این راه باشد.
گاندی به عنوان یک اصلاح طلب به ما می آموزد که التزام به قانون حاکم هیچ گاه به معنی اعتقاد بدان نبوده است بلکه برای فراهم ساختن بستری که در آن بتوان به تعمیق ارزش­های انسانی پرداخت، ضرورت دارد.
از جمله عواقب عدم استدلال­گرایی، توجه به خوشایند و دوری از مصلحتِ آینده است. «خوش آیند، خوشی­های کوتاه مدت است و مصلحت به فکر منافع بلند مدت بودن است. نباید خوش­آیندها، مصلحت ها را به نکبت بکشند»
همانطور که امروز عده­ای به هر دلیلی قصد رای دادن به افراد دیکته شده را دارند، کسانی هم هستند که قطعا رای نخواهند داد. از دسته ی اول که بگذریم، در برخورد با هموطنانی که انتخابات را تحریم می کنند جز به مورد بالا بعنوان دلیل نهایی آن بر نمی­خوریم. هیچ گاه با روش­های غیر دموکراتیک نمی­توان به برقراری مردمسالاری رسید. چرا که کسانی که باد می­کارند توفان درو خواهند کرد. از سوی دیگر برقراری یک نظام مردمسالار از راه نهادینه کردن مردم سالاری در میان تودهای مردم است، در شوره زار فرهنگ استبدادی نمی­توان درخت دموکراسی کاشت و میوه­ای از آن بدست آورد.
در واقع کسانی­که امروز بنا بر یک تفکر تماما ملی به آقای روحانی رای می­دهند، دو رنج را بر جان می­خرند. یکی رنج نبرد نابرابر جریان اصلاحات صد ساله­ی مردم ایران در تقابل با حکومت های استبدادی و بنیادگرا و دیگر رنج برخورد با هماندیشان سابق خود که در طول تاریخ از قافله­ی اصلاحات جا  مانده و با پیشداوری، همرنگی با جماعت خارج نشین که درک درستی از اوضاع داخل ندارند، القاپذیری از سوی رسانه­های گوناگون، تقلید، تعبد، تعصب، اعتقاد به کسب تجربه­ی تمام و کمال از گذشته، جدی نگرفتن موقعیت حساس کنونی، نه برای جمهوری اسلامی که برای آینده­ی ایران، دچار می شوند.
 در این میان انجمن ایران آزاد با در نظر گرفتن همه ابعاد سیاسی اجتماعی اقتصادی فرهنگی ایران و سرنوشت پیش روی در این مرحله گذار از جناب آقای دکتر روحانی حمایت کرده و از همه مردم ایران دعوت می­کند در پای صندوق­های رای حاضر شده و از این حداقل فضای موجود برای در اختیار گرفتن سرنوشت خود بهره برند.
به امید ایرانی آزاد و آباد
انجمن ایران آزاد

مشهد 21خرداد ماه 92 خورشیدی

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

تصویر

تصویر

تصویر

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید