خبرگزاری حقوق بشری هرانا گزارش می‌دهد که خالد پیرزاده، فعال مشروطه خواه که فقط چند ماه بعد از آزادی مجددا زندانی شده است، به دلیل وخامت حال از زندان اوین به بیمارستان منتقل شده است.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده آقای پیرزاده به هرانا گفت: «روز سه‌شنبه ۲۳ آبان ۱۴۰۲، آقای پیرزاده در زندان اوین دچار تشنج و گرفتگی در ناحیه قلب شده و به بهداری زندان منتقل شد. در پی وخامت حال جسمانی، وی از زندان اوین به بیمارستان لقمان در تهران منتقل و کماکان در بخش مغز و اعصاب این بیمارستان بستری است.»
آقای پیرزاده که روز ۲۲ بهمن در ارتباط با بخشنامه «عفو و کاهش مجازات عمومی» از زندان شیبان اهواز آزاد شده بود مجددا در شهریور ماه بازداشت شد و به گزارش هرانا مدتی بعداز بند ۲۰۹ زندان اوین - بازداشتگاه وزارت اطلاعات - به بند شش این زندان منتقل شد.
هرانا می‌نویسد هنوز از دلایل بازداشت مجدد و اتهامات تازه علیه او اطلاعی در دست نیست.
بعد از آزادی آقای پیرزاده در بهمن ماه گزارش شد که به دلیل وخامت حال در بخش آی‌سی‌یو بستری شده است.
درحالی که او زمانی قهرمان تربیت بدنی بود از ۱۳۰ کیلوگرم به ۶۰ کیلوگرم وزن کم کرد.
بنابه گزارش‌ها آقای پیرزاده ابتدا در روز ۵ خرداد ماه ۹۸ بازداشت شد و نهایتا در خرداد ماه ۹۹ به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور» و «توهین به رهبری» توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ریاست قاضی احمد زرگر به ۵ سال حبس تعزیری از بابت اتهام «اجتماع و تبانی» محکوم شد.
او در دوران حبس چند بار اعتصاب غذا کرد و گزارش می شود که یک بار پلک چشم خود را دوخت.
هرانا گزارش داده بود که پا و مهره های کمر او در دوران بازداشت آسیب جدی دیده و نیازمند جراحی‌های بیشتر و فیزیوتراپی است.»
او در آذر ۱۴۰۱ در یک فایل صوتی از زندان خطاب به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران شرح داد که در اثر شکنجه ویلچرنشین شده و کنترل ادرار خود را از دست داده است.
او در آن پیام گفته بود: «۱۶ ماه است به دلیل آسیب های ناشی از شکنجه های گوناگون توسط ماموران کوردل نظام حاکم بر ایران در بهداری زندان مرکزی اهواز بستری هستم. در این مدت از بیماری‌ام تاکنون بیش از شش هزار آمپول مسکن و مورفینی و بیش از ۹۰۰ سرم به من تزریق شده.»
«شکستگی در ستون فقرات و پای چپم ... بی اختیاری ادراری و عفونت شدید، نارسایی کلیوی، مشکلات شدید گوارشی، ضعف شدید قلبی و عروقی، کاهش وزن حیرت آور و تامل برانگیز که از ۱۲۷ کیلو به ۵۷ کیلو رسیده، تشکیل پرونده پزشکی سراسر دروغ و نمایشی، و در پایان تبدیل من به کلکسیونی از بیماری ها که همه اینها دستاورد مدعیان دروغین آزادی بیان، حقوق شهروندی و حقوق بشری در ایران می‌باشد که در افکار سیاه و تاریکشان بی‌ارزش ترین چیز جان مردم ایران است. آقای جاوید رحمان اینها را گفتم که بدانید آزادی بیان و حقوق بشر در ایران یک دروغ بزرگ است. پاینده ایران و ایرانی.»
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید