۲۰ نوامبر روز جهانی کودک گرامی باد

گرامیداشت ۲۰ نوامبر روز جهانی کودک

۲۰ نوامبر به عنوان روز جهانی کودک در سراسر جهان نام‌گذاری شده است. پس از پایان جنگ جهانی دوم، میلیون‌ها کودک، به‌دلیل جنگ کشته، زخمی و یا یتیم شده بودند. در سال ۱۹۴۶ میلادی سازمان ملل متحد اقدام به تاسیس سازمان یونیسف به منظور حمایت از کودکان در سراسر جهان نمود. این سازمان در سال ۱۹۵۳، به عنوان یک بخش دائمی سازمان ملل متحد شناخته شد. پس از آن روز ۲۰ نوامبر به عنوان روز جهانی کودک توسط یونیسف نامگذاری شد.

کودکان در ایران در آغاز تولد از اولیه ترین حقوق خود محروم هستند. سهم آنها از این حکومت را تنها می‌توان در فقر، بیماری، سرکوب، از دست دادن والدین، اعدام، محرومیت از تحصیل و دنیای کودکی خلاصه کرد. بدلیل غارت دارایی‌های کشور توسط سران حکومت، میلیون‌ها کودک تنها با واژه‌هایی مانند «کودکان کار»، «کودکان محروم از تحصیل»، «کودکان معتاد»، «کودکان پیش‌فروش شده»، «کودکان سوختبر» و «کودکان کولبر» شناسایی می‌شوند. بسیاری از آنها حتی دوران نوجوانی را به چشم ندیده و به علل مختلف فوت می‌کنند.

کودکان بازمانده از تحصیل

بنا به گفته وزیر سابق آموزش و پرورش، بیش از ۸۰۰ هزار کودک بازمانده از تحصیل در کشور وجود دارد. به این آمار باید بیش از ۱۶۰ هزار کودکی که به دوره ابتدایی جذب نشده‌اند را نیز اضافه نمود. به این ترتیب تنها در یک بازه زمانی کمتر از ۵ سال، نزدیک به یک میلیون کودک از تحصیل محروم شده‌اند.

این در حالی است که سران حکومت، سالانه میلیون‌ها دلار را صرف تامین هزینه‌ نیروهای سرکوب در داخل و دخالت در امور سایر کشورها می‌کنند. هزینه‌هایی که یک قلم، کمتر از یک صدم آن برای تجهیز کلیه مدارس ایران کافی است.

کودکان کار

طبق گزارش مرکز پژوهش‌ ایران، تعداد کودکان تا ۱۷ سال در کشور، کمی بیش از ۹ میلیون نفر است. از این تعداد بیش از ۴۰۰ هزار نفر به عنوان کودکان کار شناسایی شده‌اند. پرواضح است، آمار دقیقی از کودکان کار در دست نیست. بسیاری از کودکان به‌دلیل فقر شدید خانواده مجبور به ترک تحصیل شده و راهی بازار‌های کار می‌شوند. این کودکان به‌دلیل پایین بودن سن در کارگاه‌ها، به صورت غیر قانونی و با دستمزد بسیار پایین مشغول به کار می‌باشند.

آمار دقیق کودکان کار مشخص نیست. اما گفته می‌شود، تعداد آنها بیش از ۲ میلیون کودک است. کودکان کاری که در خیابان‌ها مشغول به کار هستند، تنها نوک کوه یخ پدیده کودکان کار است و قسمت اصلی آن درکارگاه‌ها به صورت مخفی و غیرقانونی مشغول به کار هستند. بنا به دلایل بالا آماری از کودکان کار سانحه دیده در دست نیست و در صورت مراجعه به بیمارستان بایستی علت اصلی سانحه در کار را پنهان کنند.

در این میان کودکان کولبر و سوختبر وضعیت وخیم‌تری دارند. زیرا هر لحظه امکان دارد در اثر شلیک نیروهای امنیتی و یا حادثه، جان خود را از دست بدهند.

 سران حکومت به منظور پنهان کردن نقش خود در ایجاد پدیده کودکان کار، تلاش می‌کنند آنها را اعضای باندهای مافیایی و… جلوه دهند اما بر همگان روشن است که آمار بالای کودکان کار تنها بدلیل سیاست‌های غارتگرانه حاکمیت و سرقت دارایی‌های مردم ایران می‌باشد.

اعدام کودکان

حکومت ایران از معدود کشورهایی است که کودکان مجرم را به اعدام محکوم و بیش از همه این حکم را به اجرا درمی‌آورد. بنا به آمار منتشره در یک دهه گذشته از سال ۲۰۱۰ میلادی تاکنون بیش از ۶۸ کودک‌ توسط قوه قضاییه اعدام شده‌اند. بنا به آمار سازمان‌های جهانی حقوق بشر، بیش از ۷۰درصد اجرای احکام اعدام کودکان در جهان در ۳دهه، اخیر مربوط به حکومت ایران است.

در پیمان‌نامه حقوق کودک به صراحت تاکید شده، اعمال مجازات اعدام و حبس‌ابد غیرقابل تخفیف نباید در مورد کودکان اعمال شود. سران حکومت با این‌که از امضا کنندگان این پیمان‌نامه است اما احکام اعدام کودکان را به اجرا در‌می‌آورد.

باید توجه داشت، اجرای احکام اعدام برای کودکان تنها به منظور ایجاد جو رعب و وحشت در جامعه به منظور سرکوب اعتراضات مردمی می‌باشد.

قتل و سرکوب کودکان در قیام سراسری ۱۴۰۱

آغاز قیام سراسری ۱۴۰۱ همزمان با بازگشایی مدارس در کشور بود. دانش‌آموزان مانند سایر اقشار مردم با شرکت فعال در این قیام «نه» بزرگ خود به خامنه‌ای و دیکتاتوری را ابراز داشتند. نیروهای سرکوبگر نیز با شلیک به کودکان دانش‌آموز تلاش کردند، این اعتراضات را خاموش کنند. آمار بالای کودکان جان‌باخته در قیام ۱۴۰۱ نشان دهنده شرکت بالای آنها در این قیام بوده است. دستکم ۷۰ کودک در جریان قیام و با شلیک نیروهای سرکوبگر به قتل رسیده‌اند. بازه سنی آنها از کودک ۲ ساله تا ۱۷ ساله را در برمی‌گیرد.

تراژدی قتل کیان پیرفلک و سرنوشت پدر و مادر وی پس از گذشت یک سال هنوز هم ادامه دارد. مرگ سرشتان حاکم بر وطن، تنها با حبس خانواده وی توانسته‌اند برای مدت محدودی ندای دادخواهی آنها را خاموش کنند.

عبور کودکان از حکومت برای ساختن فردایی بهتر

کودکان همچون سایر اقشار مردم تحت ستم با شرکت در اعتراضات، «نه» بزرگ خود به این حکومت را اعلام کرده‌اند. شجاعت و بی‌باکی آنها را می‌توان در آمار جانباختگان و مجروحین این قیام دریافت. آنها برای رسیدن به آزادی و یک زندگی مطلوب آماده پرداخت هر قیمتی هستند. کودکان به‌خوبی دریافته‌اند، تنها با سرنگونی این حکومت است که می‌توانند امیدی به آینده روشن خود داشته‌ باشند.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک