نرگس محمدی برنده جایزه نوبل صلح امسال که در زندان اوین محبوس است در نامه‌ای به نخست‌وزیر سوئد به نقش ابراهیم رئیسی در اعدام زندانیان سیاسی در تابستان سال ۶۷ اشاره و از برگزاری دادگاه برای حمید نوری در سوئد استقبال کرد.
خانم محمدی در این نامه، برگزاری دادگاه حمید نوری در استکهلم را «یکی از بزرگترین نمادهای عدالت برای ایران» توصیف کرد.
او نوشت: «برگزاری دادگاه حمید نوری به عنوان یکی از جنایتکاران دوران سیاه دهه شصت شمسی، در کشور سوئد، شعله امید را در دلهای عدالت‌خواهان برافروخت که گرچه هنوز سایه سنگین حکومت دینی استبدادی بر سر مردم مبارز و مقاوم ایران تداوم دارد.»
حمید نوری، از مقام‌های پیشین قوه قضاییه جمهوری اسلامی است که به دلیل دست داشتن در کشتار زندانیان سیاسی ایران در دهه ۱۳۶۰ در جریان دادگاهی در استکهلم به حبس ابد محکوم شد.
برگزاری محاکمه نوری موجب خشم مقام‌های جمهوری اسلامی شد، اما هنوز سوئد به درخواست تهران برای آزادی او پاسخ مثبت نداده است.
نرگس محمدی در نامه‌اش به نخست‌وزیر سوئد همچنین به نقش ابراهیم رئیسی در کشتار زندانیان سیاسی در دهه شصت اشاره کرده و افزوده است: «گرچه یکی از مهره‌های “هیات مرگ” دهه شصت شمسی، ابراهیم رئیسی در مسند ریاست‌جمهوری نشسته است، اما دادگاه حمید نوری پیامی روشن به مستبدان حکومت دینی در ایران و سراسر جهان دارد، که صدای عدالت را برای همیشه نمی‌توان خاموش کرد.»
ابراهیم رئيسی از ارکان اصلی قوه قضائیه ایران در بیش از سه دهه گذشته محسوب می‌شود و در پرونده مهم اعدام هزاران زندانی در تابستان سال ۶۷ یکی از اعضای «هیئت مرگ» بود.
این هیئت برای دریافت مجوز اعدام‌های بیشتر با حسینعلی منتظری، قائم مقام وقت روح‌الله خمینی که به این اعدام‌ها معترض بود، دیدار کرد. منتظری در این دیدار گفت که به خاطر این اعدام‌ها نام اعضای این هیئت را در میان «جنایتکاران تاریخ می‌نویسند.»
از آن سال به بعد، هزاران بازمانده اعدام‌های تابستان ۶۷ که خونین‌ترین تسویه حساب سیاسی حکومت با منتقدانش محسوب می‌شود، از ابراهیم رئیسی به عنوان عامل جنایت نام برده‌اند.
هنوز جمهوری اسلامی پرونده‌ای برای رسیدگی به شکایات بازماندگان اعدام‌های سیاسی آن سال تشکیل نداده است.
محمدی درباره دادگاه نوری ادامه داد: «حکومت، خانه عدالت را ویران کرده و آنرا به تمامی به مسلخ حفظ قدرت نامشروع خود کشانده، اما نماد عدالت در سرزمین و آشیانی دیگر سر برآورده است.»
او سوئد را «یکی از الگوهای دموکراسی، آزادی، جامعه مدنی قدرتمند، دولت پاسخگو و تلاشگر برای تامین رفاه مردم و رشد و توسعه کشور» توصیف کرد.
جمهوری اسلامی که متهم است شهروندان خارجی و دوتابعیتی را برای پیش‌برد اهداف سیاسی و آزادی زندانیان مورد نظر خود در خارج از کشور، به طور خودسرانه دستگیر می‌کند، سال گذشته یک کارمند سوئدی اتحادیه اروپا را دستگیر کرد.
روابط تهران و استکهلم در سال‌های اخیر پرتنش بوده و پیشتر، دستگاه قوه قضاییه جمهوری اسلامی حبیب اسیود، شهروند دوتابعیتی ایرانی-سوئدی را که در ترکیه ربوده شد، اعدام کرده است.
همچنین یک پزشک دوتابعیتی به نام احمدرضا جلالی در ایران به اتهام جاسوسی به اعدام محکوم شده است.
خانم محمدی بار دیگر در پیام خود نسبت به پایان یافتن جمهوری اسلامی ابراز امیدواری کرد و نوشت: «لازمه تحقق دموکراسی، پایان دادن به رژیم سرکوبگر جمهوری‌اسلامی است و ضرورتاً باید با تلاش برای نهادینه کردن و تضمین حقوق‌بشر و استقرار و قدرت‌یابی جامعه مدنی به عنوان بن‌مایه دموکراسی همراه باشد.»
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید