در آستانه ۲۵ بهمن ، مادر صانع ژاله : پسرم درست زندگی کرد و سربلند از دنیا رفت

در آستانه ۲۵ بهمن و اولین سالگرد جان باختن صانع ژاله، خانواده او اعلام کردند مراسم خاصی برای سالگرد برگزار نخواهند کرد. صانع ژاله، دانشجوی کرد دانشگاه هنر تهران بود که ۲۵ بهمن سال گذشته و درجریان تجمع مردمی که در حمایت از جنبش اعتراضی مردم تونس و مصر و به دعوت میرحسین موسوی و مهدی کروبی برگزار شده بود بر اثر اصابت گلوله جان باخت. خانم ژاله در مصاحبه با “روز” خبر می دهد که در این یکسال خانواده او هیچ شکایتی نکرده اند چون نتیجه شکایت کاملا روشن است: “یکبار از دادسرای اوین زنگ زدند گفتند پرونده تشکیل شده و بیایید. اما ما نرفتیم و پی گیری هم نکردیم”. مادر صانع ژاله به “روز” می گوید: سکوت، خودش می تواند خیلی حرف باشد ما هیچ شکایتی نکردیم؛ سکوت تنها کارمان بوده و درخواست هایی از ما بود که ما انجام ندادیم و برای اینکه مجبور به انجامش نشویم حتی از خیر شکایت هم گذشتیم، هیچ کاری نکردیم و به حرمت خون فرزندم سکوت کردیم. مادر صانع ژاله، کردی صحبت می کند و یکی از نزدیکانش برای ما ترجمه می کند: “خودشان تماس گرفتند که بیایید دادسرای اوین برای پی گیری پرونده صانع؛ ما نرفتیم و مسکوت گذاشتیم دلیلش هم فکر می کنم همه می دانند چیست و نتیجه اش هم مشخص است”. او خبر از بستری بودن پدر صانع ژاله در بیمارستان می دهد و می گوید: پدر صانع به شدت بیمار است، قلبش مشکل دارد، صانع که رفت او هم به شدت مریض شد، الان هم بیمارستان است و ما نگران او هستیم، خودمان هم فقط روپاییم و وضعیت مان بهتر از او نیست؛ چند روز دیگر سالگرد است و مراسم خاصی نداریم، نمی خواهیم مشکلی پیش آید و باز استرسی وارد شود چون برای پدر صانع خطرناک است. به مادر صانع ژاله می گویم پس از جان باختن فرزندتان گفتند او بسیجی بوده؛ حتی در صدا و سیما گفتند او جاسوس و نفوذی بوده در بین دانشجویان و وزیر اطلاعات اعلام کرد که قاتلان او شناسایی شده اند و منافق بوده اند و… شما که اینها را می شنیدید چه وضعیتی داشتید؟ اصلا صانع که بود؟ چه گرایشی داشت؟ او میگوید: همه چیز روشن بوده و هست؛ همان موقع هم که این چیزها را می گفتند همه چیز مشخص بود؛ بچه من کاردانی برق از دانشگاه آزاد کرمانشاه گرفت، آدم درس خوان و موفقی بود، اهل مطالعه بود، شب ها اکثرا تا دیر وقت بیدار بود و کتاب می خواند، از معدود کسانی بود که راه خودش را پیدا کرده بود، می دانست چه می کند و کجا می رود، رفت دنبال هنر، چیزی که دوست داشت؛ او هنرمند بود به ادبیات و به خصوص ادبیات کردی علاقه خاصی داشت و اهل سیاست نبود، عاشق زندگی بود و هنر. او راهش را خودش انتخاب کرد و رفت و داغی بر دل ما ماند که جز سکوت فعلا هیچ چیزی نمی تواند تسکین مان دهد. درباره مصاحبه هایی به نقل از پدر صانع که در این مدت منتشر شده می پرسم؛ او می گوید: ما فقط سکوت کرده ایم و هیچ مصاحبه ای انجام نداده ایم. خانم ژاله سپس با اشاره به بیماری قلبی پدر صانع می گوید: دعا کنید! او حالش خوب نیست، قبلا اینقدر مریض نبود، اما از وقتی صانع رفت او از پا درآمد، مدام بین بیمارستان و خانه در رفت و آمد است و اکنون مدتی است که در بیمارستان بستری است. او در پایان می گوید: پسر من انسان درستی بود درست زندگی کرد و سربلند هم ازدنیا رفت؛ داغ او بر دل ماست اما به او افتخار میکنیم.