به گزارش اکونومیست، یکی از موانع تصمیم دولت اوباما به دادن سلاح به مخالفان دولت سوریه ترس ار مقصد نهایی این سلاح ها است. اکنون دولت اوباما تصمیم دارد از طریق سلیم ادریس ژنرال فراری ارتش سوریه جریان سلاح را به این کشور راه بیندازد ولی با وجود این، اطمینانی از مقصد نهایی سلاح ها وجود ندارد. اکنون جریان سلاح به سوریه چنان گسترده شده است که کسی نمی تواند به دقت طرف دریافت کننده سلاح های ارسالی را پیدا کند.
بنا به گفته شورشیان سوری، سیاست نرم دولت ترکیه اجازه می دهد که افراد حامی شورشیان سوری نیز بتوانند سلاح به سوریه قاچاق کنند. بخشی از این سلاح از لیبی و بخشی دیگر توسط شیوخ ثروتمند در حاشیه خلیج فارس تامین می شود. یک بازار سیاه فعال نیز وجود دارد. همین بازار سیاه منبع تامین بعضی اقلام پیشرفته برای شورشیان سوری است. نیویورک تایمز گزارش کرده است که قطر علی رغم مخالفت های آمریکا تعدادی سلاح دوش پرتاب ضد هوایی در اختیار شورشیان گذاشته است. تا پیش از این دولت آمریا به طور رسمی از طریق همین مسیر در شمال سوریه، اقلام غیرکشنده و از جمله غذا و تجهیزات مخابراتی در اختیار شورشیان می گذاشت. ولی احتمالا تصمیم خود برای ارسال سلاح به سوریه را از طریق مسیر دوم در جنوب سوریه و از راه کشور اردن عملی خواهد ساخت. اردن بر مرز خود با سوریه به دقت تمرکز کرده است تا از بازگشت سلاح ها به خاک این کشور و رسیدن آن به دست مخالفان دولت این کشور جلوگیری کند. گفته می شود سلاح های ارسالی از راه اردن کمتر از مسیر ترکیه است. چگونگی هماهنگی بین شورشیان در جنوب و شمال سوریه روشن نیست. هیو گریفیث از موسسه تحقیقات در استکهلم سوئد از افزایش پروازها از اردن به ترکیه خبر می دهد. این بدان معناست که سعودی ها هنوز بخشی از سلاح های خود را از راه شمالی می فرستند. کانال های کوچکتر ارسال سلاح به سوریه نیز وجود دارد. وسام حسن رئیس سابق دستگاه اطلاعاتی لبنان که در انفجاری در ماه اکتیر گذشته در بیروت کشته شد، متهم است که حداقل یک محموله سلاح را از راه لبنان به سوریه فرستاده است، اما مسیر لبنان مسیری است که تنها قاچاقچیان می توانند از آن استفاده کنند و دولتها به طور مستقیم امکان استفاده از آن را ندارند. آمریکایی ها احتمالا مسیر جنوبی و از طریق اردن را برای ارسال سلاح به شورشیان انتخاب خواهند کرد. در جنوب سوریه، منطقه تحت کنترل مخالفان کوچکتر است، عناصر افراطی کمتری در آن حضور دارند و ماموران اطلاعاتی اردنی و اسرائیلی با این منطقه آشنایی خوبی دارند. آمریکا هم اکنون، هفتصد نظامی، همراه با جنگنده های اف-16 و موشک های پاتریوت را در اردن مستقر کرده است. مساله مهم در این میان، ان است که ارسال سلاح از مسیرهای مختلف نتایج متفاوتی دارد. ارسال سلاح به شمال سوریه می تواند به اهداف سیاسی آمریکا در سوریه کمک بهتری بکند. مخالفان منطقه وسیع تری را در اختیار دارند که به فرماندهان انها و از جمله عبدالجبار العقیدی فرمانده آنها در حلب امکان داده است که در داخل سوریه فعالیت کنند. گروه موسوم به ائتلاف ملی سوریه که اصلی ترین تشکیلات سیاسی مخالفین است، پیشنهاد کرده است که در صورت فراهم شدن امکان حفاظت از انها در مقابل حملات نیروهای دولتی، دولت مخصوص خود را در این منطقه بر پا کند. به همین سبب است که عده ای گمان میکنند که آمریکا باید به هر دو جبهه شمالی و جنوبی سوریه و آن هم سلاح های پیشرفته تر ارسال کند. این مسئله تا حد زیادی به امکان نظارت آمریکا بر مسیر ارسال سلاح بستگی دارد. با توجه به گزارش اکونومیست، به نظر می رسد که همچنان تامین سلاح برای مخالفان سوری که گروه های افراطی وهابی زیادی در میان آنها وجود دارد تحت تاثیر رقابت های کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس از سویی و بی پروایی ایالات متحده در همکاری با چنین گروه هایی ادامه خواهد یافت. این در حالی است که همچنان بعضی کشورهای اروپایی نیز با توجه به عواقب خطرناک چنین اقدامی با ارسال سلاح برای مخالفان سوری مخالف هستند.
برگرفته از اخبار سیاسی ایران در جهان
پایان خبر./.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
افزودن دیدگاه جدید