همه چیز با پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت در 28 تیرماه 1367 شروع شد. خمینی آن را به نوشیدن جام زهر تشبیه کرد. آیا این به معنای پایان جنگ بود؟ جنگ با عراق خاتمه مییافت اما جمهوری اسلامی جنگ دیگری را تدارک دیده بود جنگی که به مراتب وحشتناکتر و ناعادلانهتر بود. جنگ با زندانیان که هیچ سلاحی در اختیار نداشتند جز جسم و اندیشهشان. به فرمان خمینی، که در حکم یک فتوای رسمی بود به هیتی که متشکل از نماینده دادستانی، نماینده وزارت اطلاعات و ریاست زندانها بود اختیار داده میشد تا اعضای سازمان مجاهدین را در زندان به اتهام «محارب» و افراد وابسته به گروههای چپ را به جرم «مرتد» اعدام کنند
هرسال از طرف خانوادهها و بازماندگان این قربانیان و نیروهای مدافع حقوق بشر در شهرهای مختلف جهان در اواخر تابستان مراسم یادبودی برگزار میشود. در شهر کلن به دعوت جمعی از جوانان مستقل کلن مراسمی روز شنبه 31 آگوست برگزار شد. با وجود رگبار شدید باران دهها تن در ساعت مقرر گرد آمده بودند اما آسمان گویی به همراه خانوادهها و بازماندگان این قربانیان اشک میریخت و باران متوقف نمیشد. به همین دلیل مراسم بعد از چند دقیقه خاتمه یافت.
کلن امروز ،31 آگوست 2013، 25 مین سالگرد کشتار هزاران دربند درسال 1367 به دستور خمینی با شرکت طیف بسیار وسیع ومتنوعی از هم میهنان !
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
افزودن دیدگاه جدید