آغاز سال تحصیلی دانشگاهها و دغدغه اسلامی کردن

در باب آغاز سال تحصیلی دانشگاهها و دغدغه اسلامی کردن

سال تحصیلی جدید در دانشگاهها این روزها در حالی آغاز می شود که مسائلی نظیر اسلامی کردن دانشگاه و فشار بر دانشجویان و اساتید از تمام جهات عرصه را بر قشری که وظیفه اصلی رشد و تعالی علم و دانش در کشور را به دوش می کشند تنگ شده است . در باب مقایسه اگر نگاهی به بازگشایی دانشگاهها در جای جای دنیا داشته باشیم این اتفاق برای قشر دانشجو و حتی استادان در آغاز هر سال تحصیلی به مثابه تولدی دیگر و شروع یک رقابت علمی دوباره همراه با ذوق و اشتیاق درونی ست . پس طبیعی است که دانشجویان برای آغاز سال تحصیلی جدید لحظه شماری می کنند . اما بر خلاف روال معمول در دنیا این شروع در کشور ما همراه با دغدغه فکری و اضطراب است . آنچه که مخصوصا در این یکی دوسال اخیر شاهد آن هستیم , حکومت ارتجاع تمام عزم خود را جزم کرده که دانشگاهها را به حوزه علمیه دوم تبدیل کند . گرچه نهادهای تصمیم گیری مانند شورای عالی انقلاب فرهنگی که از سالهای اولیه انقلاب و در جهت اسلامی کردن و تزریق اسلام آن هم از نوع " ولایت فقیه " که مورد نظر این رژیم واپسگراست , از هیچ کوششی دریغ نکرده اند . اما آنجه که مشهود است پس از اعتراضات مردمی به انتخابات سال 88 که هسته اصلی این اعتراضات را می توان از دل قشر دانشگاهی دانست , موج برخورد , سرکوب و اجرای طرح هایی در جهت تحت فشار گذاشتن دانشجویان و اساتید معترض و روشنفکر را در پی داشته است .

طرح تفکیک جنسیتی یکی از اساسی ترین این طرههاست , گرچه در ابتدا وزیر علوم به ظاهر منکر اجرای چنین طرحی شد ولی آنچه که در عمل شاهد بوده ایم در دفترچه آزمون دانشگاههای امسال ( با توجه به کد رشته های انتخابی در دانشگاههای مورد نظر دانشجویان ) به وضوح پیاده سازی این طرح به چشم می خورد .اما حکومت فقط به این طرح بسنده نکرد , تغییر محتوای درسی و حذف برخی رشته های علوم انسانی و اجتماعی در برخی دانشگاهها نیز نشان از این دارد که رژیم به شدت از روشنگری و بالا رفتن سطح علم و دانش دانشجویان ( منطبق با تراز جهانی ) هراس دارد . در همین راستا دستورالعمل گنجاندن محتوای دروس اسلامی حوزه را به جای علوم انسانی که از منابع غربی اخذ شده راصادر کرد اما از آنجا که نیمی از اصل آموزش دروس و محتوای کتب میباشد و نیمی دیگر را اساتید روشنفکر و متفکر تشکیل می دهد , به تدریج نیز اقدام به اخراج و بازنشستگی زودتر از موعد تعدادی از اساتید بر جسته و عمدتا سکولار و استادانی که از خط فکری نظام ولایت فقیه انحراف دارند , را انجام داد . ودر مقابل دانشجویان فارغ التحصیل شده از دانشگاههایی چون دانشگاه " امام صادق " را جایگزین این اساتید اخراجی کرد که البته هنوز این ماجرا ادامه دارد .

در بحث تحصیل اقلیتهای دینی در دانشگاهها , این حکومت بیشترین تبعیض را علیه دانشجویان بهایی اعمال کرده است . روزی نیست که که در رساته ها و سایتهای حقوق بشری و مخالف رژیم از اخراج و بازداشت دانشجویان بهایی خبری منتشر نشود .دانشجویان بهایی به محض شناسایی از سوی دستگاه اطلاعاتی و حراست دانشگاه حکم اخراج را دریافت می کنند , حتی حکومت اجازه تحصیل این قشر از اقلیتهای دینی را در فضای مجازی نیز سلب کرده است . برای نمونه چندی پیش شاهد بازداشت زنجیره ای دانشجویان دانشگاه آن لاین بهاییان بودیم که منجر به محروم شدن از تحصیل این دانشجویان حتی در فضای مجازی نیز گردید .

در موضوع پیوند حوزه علمیه و دانشگاه , خبر رفت و آمد طلاب در محیط دانشگاه و ایجاد کلاس های تدریس دروس اسلامی در دانشکده علوم دانشگاه تهران و دانشگاه پلی تکنیک برای طلاب حوزه , بسیار تأسف بر انگیز است . اما این تمام ماجرا نیست وقتی سیستم آموزش عالی یک کرسی برای تدریس احادیث اسلامی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در اختیار مداح حکومتی ( سعید حدادیان ) قرار می دهد دیگر هیچ جای بحثی برای تبدیل دانشگاه به حسینیه و حوزه باقی نمی گذارد . وجود نیروهای بسیج در دانشگاه که به یمن داشتن سهمیه روز به روز به تعدادشان افزوده می شود با حضور در محیط دانشگاه ضمن خبر چینی برای دستگاه اطلاعاتی , در هنگام تشکیل تجمع های اعتراضی دانشجویان , به عنوان یک نیروی سرکوبگر وارد عمل شده و اقدام به ضرب و جرح و حتی بازداشت دانشجویان می کنند .

با وجود همه این فشارها که در قالب اسلامی کردن دانشگاهها بر دانشجویان و اساتید وارد می شود اما هنوز آنچه که نسل دانشجو را امیدوار نگه داشته است , اتحاد و یکپارچگی این طیف است . جنبش دانشجویی با وجود اعمال محدودیتها این پتانسیل را دارد که در زمان مقتضی حرکت اعتراضی خود را حتی خارج از محیط دانشگاه به نمایش بگذارد . یادمان باشد حکومت همواره از این نکته هراس دارد که جنبش های دانشجویی با تجمع های اعتراضی اقشار دیگر مانند کارگران و حتی اصناف بازار گره بخورد . به نظر در فضای بسته امروز دانشگاه این تنها راهی ست که می تواند فرمان کنترل را از دست رژیم ارتجاع خارج کند . این گونه است که با پایین کشیدن این رژیم از مسند حاکمیت و رسیدن به یک جامعه " سکولار – دموکرات " دانشگاه به جایگاه اصلی خود که تولید علم و آگاهی و بالا بردن سطح دانش جامعه در عرصه داخلی و بین المللی و رسیدن به فن آوری های نوین در جهت پیشرفت کشور خواهد رسید .