یک بار دیگر جنبش دانشجویی- یک بار دیگر مرگ بر دیکتاتور

 یاس ناشی از سرکوب و کشتار طی 4 سال گذشته، موجب شده بود تا برخی گمان کنند جنبش دانشجویی منفعل یا به تعبیر ان ها معتدل شده است. درست است که اصلاح طلبان که در انحصاری کردن رهبری جنبش سیز، موفق بودند اما در تداوم ان نا کام و در نتیجه ،کوشندگان و رهبران واقعی جنبش سبز از گروه های سیاسی و اجتماعی را در برابر ضربات استبداد مدهبی حاکم دست بسته رها کردند، اما این به معنای از بین رفتن جنبش دانشجویی نبود. این جنبش در حال توانمند سازی خود بود تا بار دیگر سر براورد و چنین کرد. 16 اذر 1392 نشان داد که جنبش دانشجویی زنده است. باید به سازماندهی ان از طریق نهاد های صنفی-سیاسی مستقل از جناح های وابسته به قدرت مذهبی که از عوامل اصلی اپارتاید در ایران است ،اندیشید و بار دیگر با سایر جنبش های اجتماعی پیوند خورد تا جنبش دموکراسی خواهی سکولار، جان تازه ای بگیرد و به سوی ازادی و عدالت و نفی تبعیض در همه ی زمینه ها سرعت بگیرد. گسسته باد زنجیر استبداد-زنده باد ازادی-بر قرار باد دموکراسی. جبهه ی متحد دانشجویی-17/ اذر ماه/1392/خورشیدی