نامه محمد جراحی به تمام کارگران، سازمانها و اتحادیه های کارگری سراسر دنیا

به تمام کارگران، سازمانها و اتحادیه های کارگری سراسر دنیا

همکاران، کارگران ایران و جهان

من کارگر نقاش وعضو کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری اینک سومین سال زندان خود را پشت سر میگذارم. من به اتهام های واهی وغیر واقعی زندانی شدم. واقعیت این است که من فعالیت خود را جهت تامین رفاه طبقه کارگر ودیگر تهیدستان وزحمتکشان را حق ابتدایی خود می دانم وبرای آن افتخار میکنم و یک لحظه نیز از این تلاش کوتاه نخواهم آمد.

زندان جای من وامثال من نیست. زیرا که نه دستمان به چپاول و غارت واختلاص های میلیاردی و افسانه ای آلوده است، نه موجب ریختن خون انسانها شده ایم ونه بر ویرانه های مردم زحمتکش وکارگران کاخ هایی افراشته ایم.

جرممان تنها وتنها دفاع از حقوق اجتماعی خود و همکاران ودیگر زحمتکشان است. ما برای یک دنیای بهتر مبارزه میکنیم. دنیایی که شایسته ما انسانهاست.

من امروز در زندان تبریز، میان تهدیدها واذیت وآزار زندانبان به هرنوع وشکلی دست به گریبانم. من بیش از یک ماه است که از بیخوابی رنج میبرم. چنان که بر اثر خستگی وبی خوابی مفرط تنها 2 ساعت از حال میروم. هرچه درخواست بهداری و درمانگاه می کنم کوچکترین توجهی نمیکنند.

مسئولین زندان آشکارا شاهد این شکنجه روحی وروانی من هستند.

من به همه کارگران ودیگر مردمان آزادیخواه وبرابری طلب اعلام میکنم که این مسئولین زندان هستند که موجبات مرگ مرا فراهم کرده اند.

محمد جراحی کارگر زندانی

و عضو کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری

--