پيام دانشجوی زندانی مجيد دری

پیام تبریک مجید دری، دانشجوی زندانی به مناسبت 8 مارس, روز جهانی زن : نمی‌دانم هنوز بهارستان نفس می‌کشد در روز جهانی زن.

نمی‌دانم شیرزنان و مردان این خطه با تمامی خطرها و خاطره‌ها، می‌آیند تا کسی از یاد نبرد زن و مرد برابرند؟

نمی‌دانم جای خالی مهدیه، بهاره، شیوا، ژیلا، مهسا، زینب، سیمین و .. را کسانی دیگر پر کرده‌اند؟

جای خالی من را چه؟

چقدر غرق در غرور می‌شدم وقتی در موج زنان و مردان، از هجوم شوم و باتوم مأموران می‌گریختیم و در جای دیگر دوباره جمع می‌شدیم.

همیشه با خود فکر می‌کردم چه جرأتی دارند، هم زنانی که می‌آیند تا حقشان را بستانند و هم مردانی که به یاری ایشان می‌آمدند تا بگویند که نابرابری ظلم است، حتی اگر به نفع ما باشد.

و من می‌رفتم تا به ترس و عرق آنان معطر شوم و خود را بپالایم و با تمام وجود حس کنم زن و مرد برابرند.

صد البته قبل از هر کتاب و مقاله‌ای، مادرم، این عزیز زندگی‌ام به من آموخت که تفاوت ننهم زن و مرد را، دختر و پسر را. بین خودمان بماند اما گاهی، حتی من را که پسرش بودم محکوم می‌کرد در برابر حق زنی.

8 مارس روز جهانی زن، روز شکوهمند برابری و نفی تبعیض را به تمام زنان تبریک و تهنیت عرض می‌کنم و با یاد دلاور زنِ سبز، زهرا رهنورد، آرزوی روزی را می‌کنم که هیچ تبعیضی بین هیچ زن و مردی در هیچ کجای دنیا نباشد.

ارادتمندتان

مجید دری/ زندان فجر بهبهان

اسفند ماه 90

کمیته گزارشگران حقوق بشر