طرح سوال از احمدی نژاد و ادبیات سخیف مقامات رژیم

طرح سوال از رئیس دولت انتصابی در حالی که میرفت به چالش جدی میان احمدی نژاد و نمایندگان منتقد دولت بدل شود , در واقع به یک فیلم کمدی کلاسیک یک ساعته تبدیل شد . حضور احمدی نژاد برای پاسخ به سوالات نمایندگان مجلس سرانجام به تمام اما و اگرها خاتمه  داد , رئیس دولت دهم اولین شخصی بود که در طول حکومت 33 ساله ولایت فقیه جهت پاسخگویی به نمایندگان در مجلس حاضر می شد . و این درحالی اتفاق می افتاد که این طرح بارها به دلایل گوناگون به تعویق افتاده بود . شاید مهم ترین دلیل این موضوع , بیم رهبری نظام و افراد نزدیک به بیت رهبری از افشاگری رئیس دولت انتصابی بواسطه در اختیار داشتن پرونده هایی ست که باز کردن هر کدام از آنها موجب از بین رفتن حیثیت افراد متصل به باند ولی فقیه و عیان شدن فساد اقتصادی گسترده ء دستگاههای نظامی و امنیتی و روحانیون همساز با علی خامنه ای شود . از این رو رهبر حکومت خیلی به این امر رغبت نشان نمی داد ولی از طرفی نیز شکست انتخاباتی کاندیداهای نزدیک به دولت این اطمینان را به نمایندگان اصول گرا و حامی سوال از رئیس دولت داده بود که اکنون می توانند از این شکست ِ به زعم آنها « جریان انحرافی » استفاده کنند و « در رأس امور بودن مجلس » را به احمدی نژاد تفهیم کنند .

نحوه سوال از احمدی نژاد برابر آیین نامه مجلس در 15 دقیقه انجام شد و 10 سوال مطرح گردید . پاسخ های احمدی نژاد نکته های جالب و درخوری داشت که نگاهی گذرا به آنها خالی از لطف نیست .

نکته اول : احمدی نژاد اولین کنایه خود را با اینکه « بعضی از دوستان گفتند نزدیک عید است و چهارشنبه سوری » و بهتر است مردم شاد باشند ولی من ترجیح دادم بیایم پاسخگوی سوالات شما باشم , بیان کردن رسم « چهارشنبه سوری » از طرف وی نوعی تقابل با اشخاص بلند پایه نظام و مراجع حکومتی ست که برگزاری این جشن را بدعت و خرافه می دانند . در واقع احمدی نژاد با به میان آوردن این موضوع سعی بر آن داشت که نشان دهد جانب مردم گرفته است و همراه با آنهاست

نکته دوم : آنجایی که سوال از پرداخت نشدن تسهیلات مترو شد , رئیس دولت با صراحت گفت : بانک مرکزی اعلام کرده که موجودی ذخیره ارزی صفر است . این همان حسابی ست که بارها در سخنرانی های احمدی نژاد طی سفرهای استانی و همچنین مصاحبه های دوره ای با صداو سیمای رژیم , پر بودن این دارایی ( به دورغ )  را از افتخارات دولت خود می دانسته , اما چرا اکنون تهی بودن آن را آشکارا بیان می کند ؟ چرا که او نیک می داند برداشت از حساب ذخیره ارزی به دستهای بالاتر و قدرتمند تر از دولت مربوط می شود که حتی نمایندگان مجلس هم توان و اجازه تحقیق و تفحص و چرایی این ماجرا را ندارند و واضح است که موضوع به همین چند جمله ختم خواهد شد .

نکته سوم : اما در موضوع ایجاد اشتغال و رشد اقتصادی, باز هم مانند هر زمان دیگری رئیس قوه مجریه با عدد سازی و ذکر این جمله که « اگر شما هم کمک کنید می شود » در واقع قضیه را ماست مالی کرد و به راحتی با خنده و شوخی از این مهم عبور کرد .

نکته چهارم : درجایی که صحبت از هدف مندی یارانه ها شد , وی سعی کرد از طرح دفاع کند و در ادامه از آن شگردهای همیشگی خود استفاده کند , وی علت گرانی حال حاضر ( که خودش همیشه ان را انکار میکند ) را دستهایی می داند که در بالا رفتن قیمت طلا و ارز و آشفتگی بازار نقش داشته اند و وعده داد که بعدا برای مردم توضیح خواهم داد , از همان میگم های همیشگی احمدی نژاد که حکومتی ها را ساکت میکند .

نکته پنجم : احمدی نژاد در مورد خانه نشینی , این موضوع را با خنده و شوخی گذراند که همه همکاران من از فرط  کار زیاد « فنر زده اند » و پیچ و مهره آنها شل شده است , منم همینطور یک روز هم استراحت و خانه نشینی نداشتم

نکته ششم : احمدی نژاد در مورد اینکه گفته بود مجلس در رآس امور نیست , اعلام کرد : « من مخلص شما هستم و با استدلال این موضوع را بیان کردم » , اما این استدلال می تواند معانی متعددی داشته باشد . مهمترین دلیل آن که بر همگان مبرهن است « فرمایشی بودن و گوش به زنگ بودن مجلس است » این دلیل ناگفته رئیس دولت آنقدر نمایندگان را برافروخته کرد که احمد توکلی از نمایندگان اصول گرا مجلس و منتقد جدی احمدی نژاد در سایت « الف » نوشت « جلسه طرح سوال از رئيس‌جمهور با هر كيفيتي بود برگزار و تمام شد. هرچند شوخي هاي زننده آقاي رئيس‌جمهور با نمايندگان، روابط دولت و مجلس را تلخ كرد اما پيشنهاد ما به نمايندگان محترم اين است كه اين روز تلخ را فراموش كنند و به مطالبات به‌حق و فوري مردم و توليدكنندگان كشور بپردازند. ادامه پرداختن به اين موضوع، هيچ فايده‌اي جز كشمكش‌هاي بيهوده و فرسوده كردن اعصاب‌ها ندارد. البته آقاي رئيس‌جمهور بايد بداند توهين به مجلس در خانه ملت بي هزينه نخوهد بود اما دعوا و پرخاش و توهين متقابل آن هم با رئيس‌جمهوري كه چنان ادبياتي دارد، هرگز در شأن اين ملت نجيب و نمايندگان‌شان در خانه ملت نيست.»

نکته هفتم : ایشان در مورد تخصیص تنها بیست در صد از بودجه فرهنگی و نه بیشتر و اینکه این بودجه کجا خرج گردیده گفت : « من باید از شما بپرسم کجا خرج شده , چراکه ما فقط جهات را تعیین کردیم و این شما بودید که بودجه به نهاد ها اختصاص دادید , بروید از دیوان محاسبات بپرسید به جای انکه وقت ملت اینجا گرفته شود » اینگونه ادبیات همراه با توهین به نمایندگان اینگونه در ذهن بیننده عام تداعی میکند نمایندگان حتی در پایان دوره عمر مجلس هنوز وظیفه خود را به خوبی تشخیص نمی دهند که کاملا در رفتار احمدی نژاد این القاء پیدا بود .

نکته هشتم : در مورد برکناری وزیر امور خارجه حین مأموریت خارج از کشور احمدی نژاد اظهار داشت : آیا من به ایشان مأموریت داده بودم ؟ و وقتی که به عزیزی ( منوچهر متکی ) می گوییم خیلی ممنون , دیگر شما تشریف ندارید , مأموریت دیگر مفهومی ندارد که این هم بنا بر اصل 136 از اختیارات رئیس جمهور است . نکته ظریفی که در پاسخ احمدی نژاد نهفته است این است که به عوام گوشزد کند , مأموریت به وزیر امور خارجه از طرف نهادهای دیگر نظیر بیت رهبری داده شده است که در واقع متکی برای حل و فصل روابط شکرآب شده رژیم ( در موضوع قاچاق اسلحه سپاه به آفریقا ) با سنگالی ها به این کشور سفر کرده بود .

نکته نهم : چرا در مبحث حجاب و عفاف نظر دادید ؟ رئیس انتصابی دولت در جواب به این پرسش موضوعی را مطرح کرد که به هیچ عنوان به مذاق اشخاصی که در خط فکری رژیم از حجاب سختگیرانه دفاع میکنند از جمله روحانیون تند رو و اصول گرایان نزدیک به بیت رهبری , خوش نیامد , احمدی نژاد با بیان اینکه چرا هر زمان که مناسبتی است صدا و سیما همه افراد با تیپ های مختلف را نشان می دهد ولی بعد دستگاههای مربوطه با همین افراد برخورد می کنند ؟ به واقع وی در اینجا از همان شگرد پوپولیستی خود استفاده کرد تا یکبار دیگر مردم را در مقابل محافظه کاران تند رو نظام و رهبر حکومت قرار دهد .

به هر ترتیب جلسه پرسش و پاسخ نمایندگان از رئیس دولت به پایان رسید اما موضوعی که اکنون به اختصار قصد دارم به آن بپردازم نوع ادبیات سخیفی ست که احمدی نژاد چه در گذشته و چه در این نشست بارها آن را به کار برده است , به سخره گرفتن نمایندگان و با شوخی جواب دادن به پرسش هایی که از دید نمایندگان به موضوعات بسیار جدی در حوزه های سیاسی , اجتماعی و اقتصادی کشور مربوط می گردد و به کار بردن الفاظی چون « بیایید صفا کنیم » , « با یک شاسی که فوق لیسانس نمی گیرند » و پوزخند زدن های پی یا پی , بیش از پیش شأن واقعی رئیس منصوب رهبری بر دولت به اصطلاح « خدمتگذار » را به نمایش گذاشت . اینگونه ادبیات تنها مختص به جناب احمدی نژاد نیست چند روز قبل هم « محمد جواد لاریجانی » به عنوان نماینده ویژه حکومت در امور حقوق بشر نیز احمد شهید ( نماینده ویژه حقوق بشر در امور ایران ) را « مغرض و نادان » نامیده بود دراین راستا اگر از افرادی نظیر احمد خاتمی و علم الهدی که دستی بر آتش دارند بگذریم از رهبر حکومت ولایت فقیه نمی توان به راحتی گذشت که رئیس جمهور امریکا را متوهم خطاب می کند .

این اپیدمی نشان از فرهنگ گفتگویی دارد که علی الخصوص در بین نیرهای پایین دست بسیج و ارازل و اوباش لباس شخصی به کرار دیده می شود , شاید نمونه بارز این فحاشی « سعید تاجیک » از اعضای بسیج و نیروهای انصار حزب الله به فائزه هاشمی بود که فیلم کوتاه این فحاشی بارها در سایتها و شبکه های اجتماعی به نمایش درآمد و چه بسا هستند بسیاری از افرادی که به دفعات مورد هجمه فحاشی و ادبیات زشت این افراد قرار گرفته و می گیرند . اما باید پذیرفت که اینگونه ادبیات جزء فرهنگ جدایی ناپذیر اشخاصی ست که خود را ذوب شده در ولایت می بینند و برای آن ولو به قیمت از میان رفتن همه اصول و ارزشهای اخلاقی , سر و جان می دهند .

به قلم مهدی رود