دسیسه ها و چالشهای پیش روی جنبش سبز

برای آنکه بتوان شدت ضربه وارد به حکومت را در روز ۱۶ آذر، سالروز ملی دانشجو، درک کرد نگاهی به پیامدها و واکنش های سرکوبگرانه حکومت در آن روز و پس از آن رهگشاست. گسترش جنبش به شهرهای گوناگون کشور و عمق یافتن جنبش سبز ۶ ماه پس از تولد آن، به گونه ای بود که حجم تصاویر و اخبار این روز تاریخی که به رسانه های جهانی فرستاده شد، ثابت کرد بزرگترین ۱۶ آذر همه دوران در ایران برگزار شده است. نکته دیگر جهتگیری شعارها بر ضد رهبر کل نظام سید علی خامنه ای بود. اگر چه رسانه های حکومتی مطابق با سیاست گذشته خود ضمن ممنوع کردن فعالیته خبرنگاران خارجی برای ۳ روز و قطع ارتباط سریع و آسان به اینترنت، سعی در اخلال در خبررسانی این روز داشتند اما همه ی دنیا، ازقدرت و نحوه سمتگیری این جنبشِ رو به تکامل آگاه شدند. همزمان با نزدیکتر شدن ماه محرم که امکان تجمعات اعتراضی گسترده تر و تا مرز سقوط دولت را فراهم می کند، رسانه های جمهوری اسلامی نیز طی اقدامی تبلیغاتی، اقدام به پخش تصاویر آتش زدن عکس آیت الله خمینی رهبر پیشین جمهوری اسلامی در روز ۱۶ آذر کردند و در رسانه های خود این کار را به معترضان منتسب کردند. پس از ایجاد موج خبری و مانور روی این موضوع، دست به تدارک تظاهرات وابستگان حکومتی و نیز تجمعات طلاب حوزه های علمیه زدند تا با ایجاد یک جنگ روانی گسترده بتوانند سناریو های احتمالی از جمله دستگیری موسوی و نیز شاید کروبی و سایر وابستگان آنان را به انجام رسانند. هدف از این سناریو، ظاهرن ابعاد زیر را شامل میشود:

۱- خامنه ای بتواند پشت کاریزمای خمینی پنهان شده و خود را از آماج معترضان خارج کرده و از این طریق هزینه های برخورد با معترضان را تا حدودی از دوش خود ساقط کند. تاکید پررنگ رسانه های جمهوری اسلامی بر آتش زدن عکس خمینی بدون آنکه حتا اشاره ای هم به آتش زدن عکس های خامنه ای کند در حالیکه فیلمهای زیادی از آن پخش شده در همین راستا است.

۲- با توجه به روند ریزش نیروهای درونی حکومت طی ماههای گذشته به دلیل سیاستهای احمدی نژاد- خامنه ای و نیز سرکوبها و اختلافات درونی، استفاده از نماد خمینی به عنوان تنها منبع مشروعیت بخشی نظام بین پایوران جمهوری اسلامی، شاید بتواند نیروهای پراکنده ی حکومت را بار دیگر گرد هم آورد و انسجام نیروهای از هم پاشیده را تا حدودی التیام بخشد.

۳- با توجه به اینکه نیروهای جنبش سبز از معترضین طیفهای مختلف فکری تشکیل شده اند ولی نمایندگی آنان در معادلات قدرت در حال حاضر بر عهده اصلاح طلبان حکومتی افتاده است، بتواند با استفاده از نماد «خمینی» و مسئله بی احترامی به او بین سکولار و دگراندیشان از یک سو و اصلاح طلبان که در یک ائتلاف خاموش ولی استراتژیک بسر می برند، شکاف ایجاد کند و با استفاده از این تفرقه، سرکوب خود را تسهیل کند. نحوه ی این کار هم استفاده از واکنش های انفعالی جنبش سبز در مورد این رویداد است. یعنی بخشی بر محکومیت آتش زدن عکس خمینی پای بورزند حال آنکه بخش دیگر حداقل بخواهد با سکوت از کنار قضیه رد شود.

اما راه حل برخورد با این سناریو برای جنبش سبز چیست؟ از آنجایی که جنبش تاکنون توانسته ابتکار عمل را در برخورد با حکومت در دست داشته باشد، همین نیز به نقطه قوت آن تبدیل شده است. حکومت برای همین هم در برابر جنبش به زانو در آمده است، چون بازی به وی تحمیل میشود. از این پس هم باید همینطور باشد یعنی جنبش نباید بصورت انفعالی فریب حکومت را خورده و قاطی بازیهایی شود که حکومت به وی تحمیل می کند. جنبش برای حفظ انسجام خود باید بر این نکته تمرکز کند که مشکل اصلی فوری در برابر جنبش، شخص علی خامنه ای است و نه روح الله خمینی. و بجای قرار گرفتن در موضع دفاعی دست به حمله بزند. راه آن نیز رویارویی با اهداف حکومت است که به صورت زیر جمع بندی میشود.

۱- باید تلاش شود که آکسیونهایی مطرح شود که نقش علی خامنه ای در سرکوب ها و جنایتها رسانه ای شود. مثلن کمپین های اینترنتی نظیر آنچه برای مجید توکلی انجام شد و اما این بار برای مثلن فجایع ضدبشری کهریزک و نقش خامنه ای. این کار سبب می شود که خامنه ای نتواند خود را پشت نماد خمینی پنهان کند و وی را از مخفیگاه بیرون می کشد. بطور خلاصه یعنی زیر ضربه بردن مستقیم شخص خامنه ای رهبر حکومت.

۲- مستند سازی و تکثیر هر چه بیشتر فجایع غیرانسانی که توسط سرکوبگران سپاهی و بسیجی طی ماههای گذشته چه در خیابانها و چه در بازداشتگاهها رخ داده است و پخش آن با استفاده از امکانات گوناگون تا دورترین نقاط کشور و لایه های اجتماعی و اقشار گوناگون

۳- حمایت قاطع از افراد شاخص جنبش منجمله موسوی و کروبی و تاکید بر نشان دادن واکنش قاطع به حکومت در صورت آزار و دستگیری این افراد وو نیز همه ی بازداشت شدگان جنبش از هر طیف و قشز و گروه عقیدتی یا سیاسی. راهکارهای اعتصاب، تحصن، نافرمانی های مدنی در دانشگاهها و مراکز صنعتی و غیره.

۴- برنامه ریزی برای استفاده ی مطلوب از تجمعات ماه محرم برای شکل دادن به گسترده ترین تظاهرات خیابانی و آزار و فرسایش حکومت طی روزهای این ماه با دست زدن به ابتکارهای سبز

به هر روی تردیدی نیست که روند سقوط حکومت خامنه ای شتابی افزون به خود گرفته است و تمام واکنش های هیجانی و افزایش موج سرکوبها هم به دلیل همین روند تصاعدی در سقوط است. جنبش سبز با تکیه بر نیروی خرد و رهبری جمعی و شبکه ای خود خواهد توانست، هزینه های این سقوط را تا حد ممکن کاهش دهد.