لزوم آمادگی جنبش سبز برای بدترین سناریوها

عواقب خلا اتوریتی معنوی در اردوگاه حاکم و لزوم آمادگی جنبش سبز برای بدترین سناریوها

1) تلاش دو سه ماهه اخیر برخی شخصیت ها و جریانات در اردوگاه جناح حاکم، برای ارائه طرحی جهت برون رفت از بحران، بی سرانجام پایان یافت و بی حاصل بودن این کوشش ها نیز از طرف آن ها اعلام شد. اما کشاکش بین جریان های مختلف در اردوگاه حاکم درباره چکونگی مقابله با جنبش سبز همچنان ادامه دارد.

2) این درگیری ها اگر چه با ریزش نیرو در اردوگاه حاکم همراه است و آن ها را ضعیف تر می کند، اما خلا اتوریتی معنوی شخصیت های مورد قبول در آن جناح، زنگ خطر را به صدا در می آورد: انجام حرکت های کور و خطرناک توسط افراد بی کله ای که پیروزی جنبش را معادل نابودی خود می دانند.

3) از آنجا که ابتکار یافتن راه حلی برای مصالحه، به احتمال زیاد تایید مستقیم یا ضمنی آقای خامنه ای را به همراه داشته است؛ نفی پرخاشگرانه و تند آن توسط عواملی در سپاه و بسیج و سایر نیروهای مسلح و امنیتی نگرانی بالا را دو چندان می کند.

4) ما نمی دانیم اطراف آقای خامنه ای چه کسانی هستند و عوامل جاسوسی بیگانگان تا چه حد در بیت او نفوذ دارند. ولی احتمال این سناریو کم نیست: روزی از خواب بلند شویم و بشنویم آقا برحمت ایزدی پیوسته، نیروگاه بوشهر و نقاط حساس دیگری بمباران شده است. نظامیان غافل گیر شده (و احمدی نژاد) حکومت نظامی اعلام کرده اند و آماده جنگ با کشور یا کشورهای متخاصم هستد.

5) حادثه بالا یعنی آغاز هرج و مرج و ریسک فروپاشی کشور. نه مردم از سپاه و بسیج حمایت خواهند کرد و نه آن ها قادر به عملیاتی موثر در خارج کشور خواهند بود. اما در صدد تسویه حساب با جنبش سبز، که به گمان آن ها باعث تضعیف کشور و نیروهای مسلح شده، برخواهند آمد.

6) شایسته است رهبران جنبش و احزاب سیاسی به سازمان طبیعی شبکه ها با هسته های خانواده اکتفا نکنند، و به فکر تشکیلات و سازماندهی برای مقابله با چنین روزهای محتمل تاریکی هم باشند. تشکیل کنگره ملی و انتخاب یک هیئت اجرایی اولین قدم است. حتی اگر به دلایلی نمی خواهند علنی این کار را انجام دهند،می توان دنبال راه حل هایی غیر علنی بود. امیدواری و خوش بینی بسیار خوب است. اما می بایست برای بدترین سناریوها آماده بود، اگر چه احتمال اتفاق آن کم باشد.

Mother Earth