سلامت امید کوکبی در خطر است

کوکبی مشکلات متعدد سلامتی دارد و نیازمند توجه فوری پزشکی است. کمپین مطلع شده است که سلامتی امید کوکبی در خطر شدید میباشد و او از بیماریهای قلبی، کلیوی، معده، و دندان رنج میبرد.

در تاریخ ۴ مهرماه ۱۳۹۳، در نامۀ سرگشاده ای به رهبر ایران، علی خامنه ای، هجده برندۀ جایزۀ نوبل خواستار آزادی “فوری و بدون قید و شرط” امید کوکبی شدند. این نامه در نشریۀ پیشروی علمی، نیچر (Nature) منتشر شد.

دریافت کنندگان جایزۀ نوبل در نامۀ خود نوشتند: “امید کوکبی فردی است که به مبانی اخلاقی خویش پایبند بوده است و  ما از شما میخواهیم تا با نشان دادن مهر و انسانیت به وی اجازه دهید تا به تحصیلات خویش بازگردد تا بتواند توانایی های بالقوۀ خود را برای فن آوری مدرن اطلاعات پرورش دهد.”

از بهمن ماه ۱۳۸۹ تا کنون، امید کوکبی، یک فیزیکدان ایرانی که مشغول به تکمیل تحصیلات دکترای خویش در دانشگاه تگزاس در شهر آستین بود، در حال تحمل حکم ۱۰ سال زندان می باشد. دادستان بدون هیچگونه شواهدی امید کوکبی را به “ارتباط با دولت متخاصم” و “دریافت مال نامشروع” متهم کرد.

به گزارش یک منبع آگاه، امید کوکبی از چند مشکل سلامتی رنج میبرد. وی از تپش سریع قلب، تنگی نفس، و درد و سنگینی در ناحیۀ چپ قفسۀ سینۀ خود رنج میبرد. این علائم نیاز به معاینۀ فوری دریچه های قلب وی توسط یک متخصص دارد.

کوکبی همچنین سابقۀ مشکل کلیوی دارد. از زمانی که در زندان به سر میبرد تا کنون پنج بار سنگ کلیه دفع کرده و از درد شدید کلیه رنج میبرد. وی نیاز به درمان فوری دارد تا از ابتلاء به بیماری مزمن کلیوی وی پیشگیری شود.علاوه بر این، امید کوکبی در زندان از مشکلات معده رنج میبرد و از داروهایی که در بهداری زندان برای وی تجویز شده استفاده میکند که تا کنون موثر نبوده اند. چون در خانوادۀ وی سرطان معده موروثی بوده است و منجر به مرگ حداقل دو نفر از اعضاء خانوادۀ بلافصل او شده است، امید کوکبی به تکه برداری از معده نیاز دارد تا از عدم ابتلاء وی به سرطان معده حصول اطمینان شود. وی همچنین به درمان فوری دندانپزشکی نیاز دارد و در زندان چهار دندان خود را از دست داده است و در صورت عدم دریافت به موقع درمان دندانپزشکی ممکن است چهار دندان دیگر خود را نیز از دست بدهد.

پیشتر در سال جاری، ۱۲۶ دانشمند ایرانی که در خارج از کشور مشغول تحصیل و تدریس هستند نامه ای برای حسن روحانی نوشتند و در آن خواهان آزادی امید کوکبی شدند. نامۀ آنها به حسن روحانی در انتها از وی میپرسید: “ادامه حبس طولانی یکی از دانشجویان موفق ایرانی چه پیامی به دیگر دانشجویان مشغول به تحصیل در خارج از ایران خواهد رساند؟”