روزنامه آلمانی "دی تسایت" در انتقاد از گونتر گراس، نویسنده آلمانی که به سیاست اسرائیل در قبال رژیم ایران حمله کرده نوشت:حکومت ایران، آن گونه که گونتر گراس در نوشته خود تصور کرده است، مظلوم و بی‌آزار نیست، بلکه "دیکتاتوری مخوفی است که دست آن به خون هزاران ایرانی آلوده" است.گونتر گراس به سیاست اسرائیل در قبال جمهوری اسلامی حمله کردبه گزارش بی بی سی، گونتر گراس، بارزترین نویسنده آلمان، از اسرائیل به خاطر اتخاذ "سیاستی جنگ‌افروزانه" علیه ایران انتقاد کرد و در عین حال خود را به دفاع از دولت اسرائیل ملزم دانست.شعر منثور گونتر گراس روز چهارشنبه (۴ آوریل) در روزنامه آلمانی "زود دویچه تسایتونگ" در کنار شماری از نشریات و سایت‌های بین‌المللی مانند روزنامه ایتالیایی "لارپوبلیکا" و "نیویورک تایمز" منتشر شد.گونتر گراس در نوشته خود با عنوان "آنچه باید گفته شود" بحثی گسترده را درباره حد و مرز دفاع از موجودیت اسرائیل باز کرده است.
گراس نخست از خود انتقاد می‌کند: "چرا مدتها سکوت کردم و از کشوری نام نبردم که سالهاست توان اتمی خود را در خفا گسترش می‌دهد و در برابر هیچ مرجعی حاضر به پاسخگویی نیست؟"گراس می‌گوید که سالها به این "خفت و دروغ" تن داده، زیرا هرکس این سکوت را بشکند، بی‌درنگ "داغ ضدسامی" بر پیشانی او کوبیده می‌شود.برنده نوبل ادبی سال ۱۹۹۹ می‌گوید که اکنون قصد دارد دهان باز کند، "زیرا شاید فردا دیر باشد."گونتر گراس سپس به صراحت از اسرائیل نام می‌برد "زیرا من به کشوری تعلق دارم که به خاطر گذشته تاریکش، به اسرائیل مدیون است و من قصد دارم به تعهد و وفاداری خود به این کشور پایدار بمانم."گراس با انتقاد از "حمله پیش‌گیرانه" می‌گوید که اسرائیل به عنوان یک "قدرت اتمی صلح جهانی را که خود متزلزل است" به خطر انداخته است.گراس از این "حق ناروا" انتقاد می‌کند که "ملتی منکوب و استبدادزده (ایران) قرار است بمباران شود، تنها با این حدس و گمان که رهبران آن به دنبال ساختن بمب اتمی هستند." او این را "همدستی در جنایتی می‌داند که غیرقابل بخشش است."گراس ادامه این سیاست را "ریاکاری غرب" می‌داند و امیدوار است عده بیشتری به وجدان خود گوش کنند و سکوت را بشکنند.گراس در ادامه شعر منثور خود از فروش یک زیردریایی ساخت آلمان به اسرائیل انتقاد می‌کند:"یک زیردریایی از سرزمین منکه با کلاهک ویرانگرشبه دقت هدف می‌گیرد مکانی راکه معلوم نیست در آن بمب اتمی باشد" او در پایان از دولت‌های اسرائیل و ایران می‌خواهد که اجازه دهند تأسیسات اتمی هر دو کشور زیر مراقبت کامل مراجع بین‌المللی قرار گیرد.واکنش‌ها به شعر گراسشعر منثور گراس بلافاصله پس از انتشار، در رسانه‌های جمعی آلمان بازتابی گسترده داشت.برخی از نشریات و سایت‌های اینترنتی از گراس خرده گرفته‌اند که او "ستیزه‌جویی اسرائیل" را در مقابله با برنامه هسته‌ای ایران محکوم می کند، اما تلاش‌های خصمانه ایران و "نیات پلید آن علیه قوم یهود" را نادیده می‌گیرد.گراس در نوشته‌اش از محمود احمدی‌نژاد نامی نمی‌برد، اما به کنایه او را "قهرمان لافزنی" می‌نامد که نباید تهدیدهایش را جدی گرفت.به نظر روزنامه آلمانی "دی تسایت" حکومت ایران، آن گونه که گونتر گراس در نوشته خود تصور کرده است، مظلوم و بی‌آزار نیست، بلکه "دیکتاتوری مخوفی است که دست آن به خون هزاران ایرانی آلوده" است.تقریبا تمام رسانه‌ها به گذشته گونتر گراس اشاره کرده‌اند. گراس در رمان اتوبیوگرافیک "پوست کندن پیاز" که در سال ۲۰۰۶ منتشر شد، از تجربه‌ای تاریک در گذشته خود سخن گفته است.او در کتاب یاد شده فاش کرده است که در ۱۷ سالگی به یک یگان ویژه جوانان هیتلری تعلق داشته است. در آن زمان از گراس برای سالهای طولانی سکوت درباره گذشته تاریک خود انتقاد شد.گونتر گراس که به زودی ۸۵ ساله می‌شود، برای بسیاری از روشنفکران آلمان نماد "وجدان ملت" است. او با این که به "حزب سوسیال دموکرات آلمان" گرایش دارد، همواره بدون توجه به ملاحظات حزبی و سیاسی، با جسارت دیدگاه خود را بیان کرده است.گونتر گراس در بسیاری از آثار خود، از جمله در رمان "طبل حلبی" اختناق رژیم نازی و سیاست نابودی یهودیان (هولوکاست) را با تصاویری زنده و مؤثر ترسیم کرده است.بیشتر آثار ادبی گونتر گراس به زبان‌های دیگر، از جمه به فارسی ترجمه و منتشر شده است.گونتر گراس در آلمان علاوه بر نویسندگی، به عنوان نقاش و طراح و پیکرتراشی زبردست شناخته می‌شود.
مقاله "دی تسایت" در مورد "گونتر گراس " را در لینک زیر بخوانید:http://www.zeit.de/politik/deutschland/2012-04/grass-gedicht-reaktionen
....................یکی از تفسیر های روزنامه آلمانی دی تسایت ، قدیمی ولی خواندنی :هفته‌نامه آلمانی "دی تسایت": دیکتاتوری نظامی در ایران را منزوی کنیدهفته‌نامه "دی تسایت" آلمان در تفسیری دوران گفت‌وگو بر سر برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی را پایان یافته می‌داند. این نشریه می‌نویسد که جهان غرب پس از ۷ سال مذاکره بی‌ثمر، دریافته که جمهوری اسلامی فقط با زمان بازی می‌کند. دویچه وله:هفته‌نامه "دی تسایت"، برای پایان یافتن دوران مذاکره با جمهوری اسلامی دلایل بی‌شماری را ذکر می‌کند که گزارش یوکیا آمانو، سرپرست آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، مهمترین آن‌ها است. آمانو، در نخستین گزارش دوران ماموریت خود اعلام کرده که با توجه به عدم همکاری ایران با آژانس، نمی‌تواند تضمین کند که این کشور برای دستیابی به سلاح‌های هسته‌ای نمی‌کوشد."دی تسایت" اضافه می‌کند که محمد البرداعی، سرپرست پیشین آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای، به خاطر مناسبات دوستانه‌اش با جمهوری اسلامی در موقعیتی نبود که مثل جانشین خود با شفافیت حرف بزند.۷ سال مذاکره بی‌ثمرتجربه‌ای که اتحادیه اروپا از «۷ سال مذاکره بی‌پایان و بی‌ثمر با جمهوری اسلامی» کسب کرده، از دید مفسر "دی تسایت" دلیل دیگری برای پایان یافتن دوران مذاکره است.
وی می‌نویسد: «اتحادیه اروپا سرانجام دریافته است که جمهوری اسلامی می‌خواهد به مذاکره ادامه دهد تا در پایان هر روز به هر پیشنهاد عاقلانه‌ای نه بگوید. این، نه تنها بر امنیت منطقه بلکه بر خلع سلاح جهانی نیز اثر گذاشته است. پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای چه آینده‌ای خواهد داشت، وقتی که یکی از امضا کنندگان آن به سلاح اتمی مجهز شود؟»هفته‌نامه آلمانی در دنباله تفسیر خود از حکومت جمهوری اسلامی به عنوان یک دیکتاتوری نظامی یاد می‌کند و می‌نویسد: «اقتصاد آلمان، به عنوان بزرگترین شریک تجاری ایران، آغاز به درک این نکته می‌کند که دیکتاتوری نظامی هرگز نمی‌تواند یک شریک تجاری قابل اعتماد باشد. شرکت‌های متوسط آلمانی باید همان کاری را بکنند که شرکت‌های بزرگی مثل زیمنس، آلیانس و "روک مونیخ" در زمینه قطع همکاری با ایران کردند. امنیت اروپا و منافع مردم ایران، که برای آزادی می‌کوشند، یکی می‌شود و بهترین پیش‌شرط‌ها را برای صنایع آلمان فراهم می‌سازد تا در آینده بسیار نزدیک به ایران آزاد بازگردند و سهمی عمده در بازسازی این کشور داشته باشند.»برنامه اتمی در ایران دموکراتیکدر دنباله این تفسیر می‌خوانیم: «اروپا تاکنون در موقعیتی نبوده که بتواند ایرانی فاقد دیکتاتوری جمهوری اسلامی را تصور کند. آیا یک ایران دموکراتیک برنامه اتمی خود را ادامه خواهد داد؟ شاید. آیا این برنامه جنبه نظامی خواهد داشت؟ بی‌تردید نه. در غیر این‌صورت چرا باید جنبش اعتراضی شعار "ایران سبز نیازی به بمب اتمی ندارد" را انتخاب می‌کرد؟»
هفته‌نامه "دی تسایت" در تشریح ویژگی‌های جنبش اعتراضی مردم ایران می‌نویسد: «جنبش صلح از ماه ژوئن سال گذشته می‌کوشد یک جامعه دوتکه شده را دوباره به هم وصل کند و با روش‌های صلح‌جویانه پایه‌های هنوز باقی مانده رژیم حاکم را جذب خود کند. هنوز برای جامعه جهانی دیر نشده است که طرحی برای یک سیاست نوین در برابر ایران بریزد. از جمله طبقه‌بندی سپاه پاسداران به عنوان یک سازمان تروریستی، تحریم کامل اقتصادی و انزوای سیاسی رژیم حاکم. جهان غرب از این‌طریق می‌تواند مردم ایران را به شریک استراتژیک خود تبدیل کند و بزرگترین اشتباه خود را در زمینه محترم شمردن رژیمی جبران کند که به مردم خود احترام نمی‌گذارد و خطری برای صلح است.»پایان حیات جمهوری اسلامیتفسیر "دی تسایت"، با این جملات به پایان می‌رسد: «با معماری این سیاست نوین در برابر ایران، که اهداف انسان‌ها و آینده صلح‌آمیز خاورمیانه و نزدیک را در کانون خود دارد، سیستم خودکامه جمهوری اسلامی ایران دیگر قادر به ادامه حیات نخواهد بود.»
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید