چند روز بعد از کشف جسد آقای نیسمان در ۱۸ ژانویه، خانم فرناندز گفت مرگ او بخشی از یک "عملیات" اطلاعاتی برای ضربه زدن به دولت او بوده.
خانم فرناندز در روز دوشنبه از تاسیس سازمانی جدید به جای "دبیرخانه اطلاعات"، که بیشتر با مخفف نام قدیمش "ساید" شناخته می‌شود، خبر داد.
به گفته او انتخاب مدیران این "سازمان اطلاعات فدرال" جدید بر عهده دولت است ولی انتصاب آنها مشروط به تایید کنگره خواهد بود.
او در سخنرانی خود اعلام کرد که "هدف ما باید اصلاح دستگاه اطلاعاتی آرژانتین باشد چون دستگاه فعلی در جهت منافع ملی حرکت نکرده."
گذشته تاریک
"دبیرخانه اطلاعات" یکی از ترسناک‌ترین و منفورترین سازمان‌های دولتی آرژانتین است.
این سازمان که در سال ۱۹۴۶ به دستور ژنرال خوان دومینگو پرون، رهبر وقت آرژانتین، تاسیس شد، در ابتدا یک سازمان اطلاعاتی غیرنظامی بود که تحت عنوان "دایره استخبارات" فعالیت می‌کرد.
رئیس‌جمهور آرژانتین گفت که مرگ آقای نیسمان قسمتی از یک توطئه برای بی‌اعتبار کردن او بوده
به گفته اوکی گونی، خبرنگار، اولین ماموریت این سازمان فراهم کردن شرایط برای انتقال جنایتکاران جنگی نازی به آرژانتین در سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم بود.
این سازمان در دوران حاکمیت نظامی‌ها بر آرژانتین (۱۹۸۳-۱۹۷۶) به یک نیروی پلیس مخفی تبدیل شد که وظیفه‌اش تعقیب مخالفان دولت نظامی و جاسوسی از کسانی بود که خرابکار محسوب می‌شدند؛ از جمله دانشجوها، اعضای اتحادیه‌های کارگری و فعالان چپ‌گرا.
آرژانتینی‌ها از آن زمان به بعد به "دبیرخانه اطلاعات" به چشم یک تشکیلات تیره، قدرتمند و فاسد نگاه کرده‌اند.
بنا بر ادعای منتقدان، "دبیرخانه اطلاعات" بعد از سقوط دولت نظامی در سال ۱۹۸۳ و بازگشت دموکراسی، بدون هیچ تغییری به کار خود ادامه داده و، به خواست دولت‌های پی‌درپی، فعالیت‌های رقیبان سیاسی، روزنامه‌نگاران، قضات و دادستان‌ها را تحت نظر داشته.
لوئیس آلبرتو سوموزا، کارشناس مسائل اطلاعاتی، به بی‌بی‌سی گفت که وظیفه اصلی این سازمان اطلاعاتی در سال‌های گذشته جاسوسی شخصی و سیاسی بوده.
او می‌گوید "هر کسی که به قدرت رسید از فعالیت‌های اطلاعاتی آنها در جهت منافع خود استفاده کرد و حالا دارند چوب آن کارها را می‌خورند."
جولیان آسانژ، بنیان‌گذار ویکی‌لیکس، به وبسایت خبری اینفوبا در آرژانتین گفت که این کشور "یکی از مداخله‌گرترین دستگاه‌های اطلاعاتی" در آمریکای لاتین را دارد.
آقای آسانژ همچنین گفت که دولت فعلی آرژانتین با "شرکت‌های نظارتی" متعددی قرارداد کاری امضا کرده.
عدم وجود نظارت
انجمن حقوق مدنی آرژانتین و دیگر سازمان‌های مردم‌نهاد از نبود نظارت کافی بر دستگاه‌های اطلاعاتی این کشور ابراز نگرانی کرده‌اند.
آقای نیسمان داشت درباره انفجار مرکز یهودیان بوئنس آیرس در سال ۱۹۹۴ تحقیق می‌کرد
بر اساس گزارش‌های روزنامه‌های محلی، تنها هیاتی که وظیفه دارد بر فعالیت‌های آنها نظارت کند، یک کمیسیون پارلمانی است که ریاستش برعهده یکی از نمایندگان حزب حاکم است. این کمیسیون در تمام سال ۲۰۱۴ تنها دو بار تشکیل جلسه داد و یک سال است که هیچ فعالیتی نداشته.
اطلاعات مربوط به تعداد کارمندانی که در حال حاضر در این سازمان اطلاعاتی کار می‌کنند و بودجه‌ای که از طرف دولت به آن اختصاص پیدا می‌کند، جزء اسناد طبقه‌بندی شده محسوب می‌شوند.
خانم فرناندز در ماه دسامبر گذشته مدیران پرسابقه سازمان را با تعدادی از نزدیکان خود جایگزین کرد.
مقامات دولتی می‌گویند مرگ آقای نیسمان و توطئه ادعایی علیه دولت ممکن است به این تغییرات سازمانی مربوط باشد.
از طرف دیگر، منتقدان رئیس‌جمهور می‌گویند تشکیل "سازمان اطلاعات فدرال" به تنهایی نمی‌تواند مانعی بر سر راه سوء‌استفاده از دستگاه‌های اطلاعاتی در آینده باشد.
رابطه نزدیک دولت با دادستان کل باعث شده آنها به برنامه خانم فرناندز برای سلب مسئولیت از دستگاه‌های اطلاعاتی در قبال کلیه شنودهای تلفنی و واگذاری حق نظارت بر آن به دفتر دادستان کل مشکوک شوند.
سازمان اطلاعاتی آرژانتین (ساید) توسط خوان پرون، رئیس‌جمهور سابق، تاسیس شد
نگرانی دیگر مخالفان این است که فعالیت‌های جاسوسی دولت ادامه پیدا کند و تنها شاهد انتقال آن از دستگاه‌های اطلاعاتی غیرنظامی به نیروهای نظامی باشیم.
نامزدی ژنرال سزار میلانی، کارشناس مسائل اطلاعاتی، برای انتصاب به فرماندهی ارتش و اختصاص بخش اعظم بودجه سالانه دستگاه‌های اطلاعاتی به ارتش از طرف دولت، برای آنها گواه این نگرانی‌ها است.
با این‌که واکنش‌ها به انحلال "دبیرخانه اطلاعات" در کل مثبت بود ولی به نظر می‌رسد که آرژانتینی‌ها مطمئن نیستند که ایجاد یک سازمان جدید راه‌حل مناسبی باشد.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید