خدمات اپوزوسیون خارج به جمهوری اسلامی

اگر جنبشهای متقابل با نظام را از تاریخ پایه گذاری این رژیم ظالم و بیگانه بخواهیم بررسی کنیم میتوانیم آنها را به دو بخش قبل از انتخابات و بعد از انتخابات 88 ریاست جمهوری تقسیم کرد .

در نوشتار زیر نگاهی اجمالی به اپوزیسیون خارج از کشور میپردازیم که تاریخ تاسیس آنها اکثرا بعد از اغاز جمهوری اسلامی است که به واسطه خود کامگی این رژیم و نداشتن فضای لازم برای تضارب آرا کثرا به خارج از کشور مهاجرت ویا در ایران مورد ازار و اذیت قرار گرفته اند .

و اما اندر حکایات اپوزیسیون خارج:

میتوان گفت یکی از مهمترین عوامل موفقیت جمهوری اسلامی در ادامه حیات وجود و تداوم اختلاف نظر بین گروهای مخالف آن و نداشتن برنامه ای مدون و تدوین شده برای پیروزی و نیل به هدف نهایی که هما نا رسیدن به آزادی و دمیدن روح دموکراسی در کالبد این کهن دیار است .

مگر غیر از این است که قدمهای نخستین برداشته نشده هر گروهی به فکر سهم خواهی و پیدا نمودن قدرتی بیش از رقبا و به واسطه آن در دست گرفتن عنان حکومت و مردم است .کار را به آنجا رسانده اند که برای خود رئیس جمهور منتخب انتخاب میکنند و جالب تر میگویند منتخب مردم ( وجه تشابه با ادبیات جمهوری اسلامی )وبه نمایندگی از ملت برای رقبا خط و نشان میکشند .

که همگی اینها غیر از خدمت به جمهوری اسلامی به تضمینی برای ادامه حکومت سیاهی مگر چیزی در بر دارد ؟ وتنها چیزی که مورد توجه قرار نگرفته متاسفانه اتحاد بین همه گروها اعم از همه اقشار فکری ( سلطنت طلب /مجاهد/سکولار /کمونیست / . . .)

که چه بسا در انتخاباتی آزاد شرکت کنند مردم خود به آینده سرنوشت خود رآِی خواهند داد که آنکه را بهتر در جهت اهداف متعالی قدم برداشته و عمل کرده و گذشته ای پاکتر داشته انتخاب مینمایند .

و باز نا امیدوارانه باید گفت در اپوزیسیون خارج از کشور تنها چیزی که نمیتوان یافت اتحاد و همفکری برای عبور از این باتلاق ظلم و جور است.که هم اکنون شاهد هستیم جنبش سبز راه را بدرستی انتخاب کرده و تحت عنوان کلمه ای واحد اهداف خود

را به پیش میبرد (هر چند هر عملکرد جای نقد دارد ).

روزی آنچنان با کلمات سخیف و زننده ای همدیگر را مورد عنایت قرار میدهند و روزی دیگر همدیگر را به خبر چینی و جاسوسی متهم مینمایند و روزی دیگر به دنبال حمایتی شماره حساب اعلام می کنند و روزی دیگر با آنچنان توهین و ناسزایی به جمهوری اسلامی انسان را یاد ادبیات لباس شخصی و حزب الله میاندازد و یگانه منفعتی که نصیب میشود از آن جمهوری اسلامی و هم پیمانان سرسخت آن ( روسیه / چین / . . .)است .

باید آموخت که هرچقدر عمر این سیاهی بر کشور افزوده شود آن فرهنگ پاک ایران زمین و آن منابع عظیم انسانی و طبیعی به دست این یغماگران حیف و میل میشود و میماند پاسخی به آیندگان که بس ضروری و واجب میباشد .

آیا وقت آن نرسیده که با یک اتحاد و همدلی و بدور از هرگونه اغتشاش فکری برسیم به نقطه اشتراک که همانا حفظ و ماندگاری این میراث کوروش کبیر با آن فرهنگ متعالی بیش از پیش دستخوش تازیانه این ضحاک صفتان قرار نگیرد ؟

آیا وقت آن نرسیده که با روحیه ای دموکراسی خواهانه خواهان سهم خود باشیم و ایران را برای همیشه از زیر بار دیکتاتوری چه از نوع نعلین و یا چکمه رها سازیم ؟

به امید آن روزی که شاهد ایرانی آزاد باشیم .