بدن انسان به عنوان بوم نقاشی

پژوهش‌های کلینیک دانشگاهی شهر بوخوم در سال ۲۰۱۴ نشان می‌دهد که در حال حاضر، بیش از ۶ میلیون آلمانی بدن خود را خالکوبی کرده‌اند. از نظر جایگاه اجتماعی، این افراد یا به نخبگان هنرمند یا به قشرهای حاشیه‌نشین تعلق دارند. دست‌اندرکاران این حرفه، (‌از جمله نهاد dot که از سال ۲۰۰۴ تشکیل شده) با برپایی نمایشگاه‌های بین‌المللی، برگزاری مسابقه‌ها، اهدای جوایز گوناگون به "خالکوبان برجسته"، انتشار مجلات تخصصی و فراهم‌آوردن زمینه‌های حقوقی برای به‌رسمیت شناساندن آن به عنوان یک "شغل"، می‌کوشند رونق بازار خالکوبی را هم‌چنان حفظ کنند.

با این‌حال بحث بر سر این که آیا خالکوبی تنها یک کالای مصرفی توده‌ای است یا هنر، هم‌چنان ادامه دارد. دونا تینتا، یکی از زنانی که با این حرفه امرار معاش می‌کند، در این رابطه می‌گوید: «من وقتی خالکوبی می‌کنم، در حال خلق چیزی از هیچ هستم.» او معتقد است هنر پدیده‌ای منحصر به‌فرد است که بر اساس خواست فردی به‌وجود می‌آید و «خالکوبی هر دوی این مشخصات را دارا است.» 

بدن انسان به عنوان بوم نقاشی

تخصص دونا تینتا، خالکوبی حیوانات به شیوه‌ی "نقاشی آب رنگ" است. این شیوه که در آن طرح حیوان با قلم‌مو و لکه‌های رنگ خالکوبی می‌شود، از ۳ سال پیش طرفداران بسیاری پیدا کرده است. طرح‌های "خالکوبی‌های آب‌رنگی" از آن‌جا که فاقد خطوط کناری هستند و رنگ‌ در نسوج پوست نفوذ می‌کند، بیشتر به یک تابلو شباهت دارند تا به یک خالکوبی.

در کنار دونا تینتا، هنرمندان دیگری هم هستند که به این شیوه خالکوبی می‌کنند: آماندا واشوب، جاستن نورداین و راسل وان شیک آمریکایی. به گفته‌ی تینتا، ولی به زودی هنرمندان با استعداد اروپای شرقی این بازار را قبضه خواهند کرد.

استادان هنرمند

استاد بزرگ رشته "نقاشی آب رنگ"، اوندری کنوپچیک (اوندراش) از چچن است. اوندراش سازه‌های هنر تجریدی را با عوامل سبک فوتوریسم و اکسپرسیونیستی ترکیب می‌کند. مشتری‌های اوندراش که در رشته‌ی طراحی مد تحصیل کرده، از آمریکا و استرالیا به چچن سفر می‌کنند تا بدن‌شان به دست این استاد معروف خالکوبی شود.

طرح‌های خالکوبی اوندراش بیشتر به تابلوهای اکسپرسیونیستی و تجریدی ویلم د کونینگ، نقاش آمریکایی هلندی‌تبار شباهت دارد. این نقاش و جکسن پولاک، از مبتکران "نقاشی پویا" (Action Painting) در چارچوب سبک اکسپرسیونیسم سال‌های دهه‌ی ۱۹۵۰ آمریکا بودند. در این ژانر، نقاش بر اساس طرح خاص از پیش‌تعیین‌شده‌ای کار نمی‌‌‌کند و رنگ‌آمیزی تابلو به طور تصادفی صورت می‌گیرد.

یکی دیگر از استادان این "هنر" خایم ماشلف اسراییلی تبار است که از ۲ سال پیش در برلین زندگی می‌کند و طرفداران بسیاری دارد. ماشلف که برنده‌ی جایزه‌ی اول خالکوبی مجله‌ی "تاتوماگازین" سال ۲۰۱۳ است، بر خلاف بیشتر هنرمندان خالکوب، در رشته‌ی طراحی تحصیل نکرده، بلکه کارشناس رشته‌ی روانشناسی است و پیش از آن که به این شغل روی بیاورد در بخش کامپیوتر یک شرکت بزرگ کار می‌کرد. طرح‌های ساده‌ی ماشلف که با خطوطی دقیق، اغلب متقارن، به صورت موج و به رنگ سیاه خالکوبی می‌شوند، منحصر به فرد هستند.

عجله کار شیطان است

بسیاری از کسانی که به خالکوبی روی اندام‌های بدن خود علاقه دارند، در انتخاب شیوه‌ها و طرح‌های گوناگون موجود سردرگم می‌مانند و نمی‌توانند در مورد این و آن طرح و مدل تصمیم بگیرند. دونا تینتا با اشاره به این که انتخاب یک خالکوبی مناسب اصولا دشوار است، تصمیم‌گیری در این زمینه را با انتخاب نام فرزند مقایسه می‌کند و می‌گوید: «بعضی وقت‌ها آدم بلافاصله می‌داند که چه اسمی به بچه می‌خورد و برخی اوقات هم انتخاب نام خیلی طول می‌کشد.» او توصیه می‌کند که به هر‌ حال نیابد بدون فکر و بررسی‌های لازم به استودیوی خالکوبی رفت.

کارشناسان بهداشتی خالکوبی را به دلیل شکستن سد دفاعی پوست که می‌تواند به بیماری‌های عفونی و بروز حساسیت منجر شود، به‌طور کلی توصیه نمی‌کنند. شرایط غیربهداشتی اغلب استودیوها و وسایل خالکوبی آن‌ها، ممکن است حتی باعث انتقال بیماری‌هایی مانند ایدز شود.