بدون وحدت و مدیریت واحد و از خودگذشتگی هرگز پیروز نمیشویم

اینده نگر و پیگیر باشیم

بر ان شدم که اندکی مردم میهنم را از خطرات تاریخی ای که در اینده به احتمال زیاد با انها مواجه میشویم اگاه کنم و پیشنهاداتی عملی که میتوانند ما را نجات دهند ارائه کنم.

اگر به تاریخ نگاه کنیم میبینیم که مردم ایران همیشه زمانی شکست خورده اند که رهبری را نداشته اند که قوای انان را متمرکز کند و عکس انهم همیشه صادق بوده است.مثلا در حمله مغول حتما وضعیت به این صورت بوده که هر کسی به فکر خودش بوده . مثلا دهقان همه فکرش این بوده که خرمنش امسال حتما بیشتر از پارسال بشود واز این مقوله در مورد بقیه مردم واموراتشان. بانبود رهبری قوی هم مردم ترسیده و هر کس در فکر این بوده که کجا پنهان بشود که شاید کشته نشود. نتیجه اش هم انکه که همه کشته شدند و این ننگ تا ابد در تاریخ ما ماند. وگرنه ما که امروز مردم مغولستان را نگاه میکنیم چندان ادمان مردافکنی هم نیستند و در صورت اتحاد یک لشکر دو برابری ایرانی میتوانسته قطعا بر انان پیروز شود. همین مردم در زمان نادر شاه با اتحاد تا هندوستان را هم گرفتند.از همین نمونه میتوان پیروزیهای شاه عباس حتی بر پرتغالیها و شکست سلطان حسین از شاه محمود افغان را نام برد.

مردم ایران در زمان حال باید مواظب باشند که رفتارشان شبیه ایرانیان در زمان هجوم مغول و زمان سلطان حسین نباشد. ما میبینیم در حالی که جوانان جلوی گلوله میروند و زیر شکنجه کشته میشوند برخی دیگر مواظب هستند که مبادا هیچ فرمی را پر نکرده بگذارند که فلان یارانه از دستشان برود یاپولشان را تا اخرین مهلت در بانک بگذارند که سودش از بین نرود. غافل از اینکه با وضعی که ما الان بواسطه رژیم منفور اخوندی در ان گرفتار هستیم بزودی اگر که کشورمان بمباران وتجزیه هم نشود حتما اقتصاد کله پا میشود و پول بی ارزش میشود و همان پس انداز بی ارزش شده را هم ملایان بهشان پرداخت نمیکنند.

متاسفانه مردم عینا ادمهای کوکی دوباره سرکارشان مروند و چرخ دستگاه دزدی و سرکوب رژیم را به چرخش میاورند وحتی مجبور میشوند که جلوی اخوند انگل و دزدان مسلح پاسدار تعظیم هم بکنند و از انها طلب بخشش و عنایت هم بکنند.

در اینجا ما میبینیم که برای رسیدن به ازادی ما باید کار اساسی بکنیم و از خودگذشتگی فروگذاری نکنیم ویک نفر به عنوان هماهنگ کننده هم داشته باشیم که نیروهایمان متفرق و به هدر نشوند. یک غده سرطانی را نمیشود با قرص ویتامین معالجه کرد بله باید شیمی درمانی اش کنیم و زیر نظر یک پزشک ماهر وهماهنگ کردن تمام روش های درمانی با هم عمل شود .

ووضعیت فعلی جنبش سبز هم مثل این شده که یک عده ادم معمولی هر کدام یک قرص ویتامین تجویز میکنند و انتظار دارند که سرطان بیمار معالجه شود.

بنده در تعجبم که هنوز پس از گذشت یکسال از جنبش سبز هنوز کسی حتی داوطلب نشده که با ارائه یک هدف مشخص یعنی خواست مردم که سرنگونی رژیم است پیشنهاد وظیفه هماهنگ کردن جنبش برای نیل به هدفش را بدهد

اقایان موسوی و کروبی هم چون هدفشان را سرنگونی رژیم اعلام نمیکنند و در ضمن در داخل کشور هم هرگز نمیتوانند این را اعلام کنند خود هم میدانند که نیک است صریحا اعلام کنند که با این شرایط نمیتوانند کاری برای کشور بکنند وخود را کنار بکشند و باعث سردرگمی و تفرقه مردم نشوند. وگرنه عملکرد فعلیشان باعث میشود که رژیم راحت به حکومت و کشتار و دزدیش ادامه دهد و بعد از چند سال اقایان موسوی و کروبی بگویند که ما شکست خوردیم ومردم تازه دنبال یک رهبر درست و حسابی بگردند. البته ما فرض میکنیم وامیدواریم که بتوانیم با روشهایی که در اینده بیان میکنیم بتوانیم رژیم را بالکل سرنگون کنیم ودر این فاز اگر اقایان موسوی وکروبی ویا دیگر سرشناسان در بین مردم مانند اقای تاجزاده دستگیر نشده باشند میتوانند موقتا وظیفه کنترل قوای انتظامی و برقراری نظم وبر گذاری انتخابات را بر عهده بگیرند.

چیزی که ما الان به ان نیاز مبرم داریم اینست که سیاستمداران مقبول مردم اگر میتوانند به خارج سفر کرده وبه همراه داوطلبان مقیم در خارج خود را در معرض رای مردم بگذارند تا یک دولت ملی در خارج تشکیل شود و رهبری جنبش را با هدف سرنگونی رژیم در دست بگیرد. نقش بسیار مهم دیگر ان عمل کردن در سطح بین المللی و دفاع از حقوق ملت ایران است.

البته ما میدانیم که این امری بسیار مشکل است چه از نظرانجام انتخابات معتبر ویا به رسمیت شناخته شدن این دولت از سوی کشورهای دیگر. اما ما متاسفانه هیچ چاره دیگری نداریم چون با استمرار این رژیم قطعا روز به روز از جهان عقب میافتیم و مردممان در اینده ای نزدیک با فقر وفلاکتی مانند کره شمالی روبرو میشوند. یا بمباران میشویم و وضعی مانند عراق زمان صدام پیدا میکنیم. از همه بدتر چون تمام همسایه هایمان از ضعف ما راضی هستد ممکن است هر کدام ااگر موقعیتی دستشان بیاید از بی دفاع شدن کشور ما بوسیله خیانت ر ژیم خائن سوء استفاده کنند و بخشی از خاک ما را جدا کنند.

ما همین الان هم بواسطه خیانت رژیم چنان بیدفاع شدهایم که اگر نظم جهانی وحضور امریکا در منطقه نمیبود کشورهای همسایه براحتی میتوانستند خاک ما را اشغال کنند.

بنابراین سهل انگاری وعافیت طلبی جایز نیست وباید قید همه چیز را بزنیم و در داخل وخارج همه نهایت تلاش خود را بکنیم و این رژیم خائن را سرنگون کنیم.

در این راه پیشنهاد میشود که ما در دو جبهه عمل کنیم. یکی در جبهه خارج از کشور بدین صورت که کشورهای خارجی را مجاب کنیم که دست از حمایت اشکار وپنهان از رژیم بردارند. در جبهه داخلی با مبارزه مدنی یکپارچه و جانفشانه. در این راستا مهمترین موضوع اینست که ما با پیشنهادات هوشمندانه در عین وارد ساختن ضربه های کاری به رژیم عملکردمان طوری باشد که کوچکترین صدمه جسمی وجانی به مردم نرسد. زیرا ما میدانیم بزرگترین حربه ر ژیم کشتار و زندانی کردن و شکنجه مردم است که تا بحال با ان موفقانه حکومت کرده. هیچکس وظیفه ندارد به خاطر دیگران کشته شود ویا به زندان بیافتد ویا اعدام شود. ما مردم عادی باید بتوانیم از نظر فکری و ایده دهی بر یک عده جانی بیسواد وامت ساندیسخور برتری داشته باشیم و راهکارهای هوشمندانه ای ارائه دهیم که انها را کلافه کنم.

در مقاله بعدی بنده راهکارهایی را که فکر میکنم بسیاری از انها کاملا تازه باشند ارائه میدهم و از همه مردم وروشنفکران استدعا میکنم که نظر خود را در باره انها اعلام نمایند تا شاید بتوانیم یک وحدتی ایجاد کنیم و وارد عمل بشکل پشتگیرانه بشویم شاید ببتوانیم یک خطر بزرگ را از سر کشورمان رفع کنیم

ملی گرا عدالت و ازادی خواه

16 -خرداد - 1389