راهکارهای متفاوت مبارزه با جمهوری اسلامی!

در ادامه مقاله 16 خرداد اجازه میخواهم که در نوشتار امروز به راهکارهایی برای مبارزه در جبهه خارج از کشور بپردازم.این مربوط میشود به مجاب کردن ومجبور کردن کشورهای غربی به حمایت کردن از جنبش دمکراسی مردم ایران. ممکن مردم بگویند ما احتیاج به این حمایت نداریم واین حمایتها باعث وابستگی ما میشود و انها اصلا علاقه ای به حمایت از ما ندارند. در مقابل باید گفت که اولا اگر که کشورهای دیگر هیچ کاری به ما نداشتند مسلما ما هم از حمایت انها صرف نظر میکردیم. اما زمانی که انها با خرید نفت و ارسال ابزار سرکوب و بسیار کارهای دیگر از جمله بلوای اتمی مستقیم و نا مستقیم باعث ابقای این رژیم میشوند این حق ماست که بیایند و با کمک به مردم ما را در حل این معضل یاری دهند. ایا اگر غرب نبود اصلا اخوند میتوانست به دست مزدورش مسلسل بدهد. بدون تکنولوژی غرب به احتمال زیاد ما جنگمان با دیکتاتور با شمشیر انجام میشد و ما قطعا پیروز میشدیم. بنابراین ما باید به غرب یاداوری کنیم که ما با دست خالی نمیتوانیم به جنگ این رژیم تا دندان مسلح برویم و انها باید از لحاظ اخلاقی حالا که امکانش را دارند در صورت لزوم ومهیا بودن بقیه شرایط جواب این جانیان را با اتش بدهند. اقای کلینتون در زمان ریاستش یا از روی خوشقلبی یا برای اینکه فکر میکرد با اخوندها میتواند کنار بیاید به دخالت امریکا در براندازی دولت مصدق اقرار کرد. تمام شواهد نشان میدهند که در صورت تداوم دولت دکتر مصدق ایران به اولین کشور دمکراسی در منطقه تبدیل میشد. والان ما نه مشکل اتمی و نه تروریستی داشتیم ویک کشور بسیار پیشرفته و پایدار میبودیم.احتیاجی نیست که در مورد دچار شدن به حکومت ملایان که نتیجه دیکتاتوری شاه بود ونقش تعیین کننده غرب در حمله صدام به ایران و بدینوسیله محکم کردن حکومت اسلامی در ایران چیزی بنویسیم.

عقل سالم وشواهد بهما میگوید که امریکا وغرب هرگز نخواهند گذاشت که رژیم اسلامی بمب اتمی داشته باشد ورژیم از ترس جان سردمدارانش هم که باشدایران را در معرض بمباران قرار میدهد.در اینجا ما مردم ایران یک نقش بزرگ داریم. زیرا در صورت بیتفاوت بودن این بلا قطعا سرمان خواهد امد و علاوه بر کشته شدن دهها هزار نفر تا هزاران سال سرزمینی الوده به رادیو اکتیو خواهیم داشت و نوزادان ناقص الخلقه و انواع سرطان ها.

هوشمندانه عمل کردن در اینجا اینست که ما در سطح جهانی افشاگری کنیم و با یاداوری حقایق تاریخی به امریکا یاداوری کنیم که این معضل جمهوری اسلام ساخته دست خود انهاست وبرای رها شدن از ان خود امریکا باید ما را یاری دهد. امریکا حق ندارد ما را بمباران اتمی کند ولی حضرات اخوندا و سپاهیان جانی سر جایخودشان بمانند وبه حکومتشان ادامه دهند ومردم ایران در فقر و گرسنگی وسرطان زندگی کنند.

راهکار عملی ایرانیان و بویژه ایرانیان خارج از کشور باید این باشد که از همین امروز بنشینند ونوشتار تنظیم کنند واین حقایق را در ان نوشته و این نوشتارها را به تمام دنیا به زبانهای مختلف از جمله به سیاستمداران اروپا و امریکا وژاپن و به تمام مجالس و نمایندگان مجالس و تمام روزنامه ها و شبکه های تلویزیونی این کشورها فاکس و ایمیل کنند و پرینت تایید فاکس وایمیل را هم نزد خود مانند مدارک مهم خود نگهداری کنند. اگر هر ایرانی در خارج روزانه نه حداقل باید هفته ای یکبار یک فاکس یا ایمیل بفرستد. فکر نکنید که فایده یی ندارد. حتی اگر به فاکس وایمیل شما جواب داده نشود همینکه انها را فرستاده اید و میتوانید انرا ثابت کنید یا باعث تغییر رفتار سیاستمداران غربی در جهت حمایت از مردم ایران میشود ویا در صورت بمبارانهای مخرب در اینده مدرکی میشود که مردم ایران بتوانند در دادگاههای جهانی خسارت هنگفت از انان بگیرند..

ما دعا میکردیم که اقای اباما رئیس جمهور شود چراکه فکر میکردیم که او صلحجوتر است و سرضرب ایران را بمباران نمیکند. حال میبینیم که او کسی شده است که عملا بر ضد دمکراسی در ایران دارد عمل میکند. ما باید با فاکس وایمیل باران کردن کاخ سفید از او بخواهیم که موضعش را در برابر جنبش دمکراسی در ایران و تقصیر امریکا در شکست دکتر مصدق روشن کند و اعلام کند که برای جبران این تقصیر چه کاری میخواهد بکند وچنانچه میخواهد به دمکراسی در ایران کمک کند معنی مذاکره اش با حکومت دیکتاتوری و جانی ایران چیست. ما باید در فاکسها و ایمیلهایمان روشن کنیم که در وهله اول این مردم ایران هستند که زیر ترور حکومت اسلامی هستند و با حذف این رژیم خطر بمب اتمی هم منتفی میشود. ما مشاهده میکنیم که ظاهرا خواسته امریکا اینست که ایران در منطقه کشوری ضعیف بماند و این خواسته هم از راه بقای حکومت ملایان بسیار راحت میسر میشود. زیرا ملایان بهانه بمباران شدن را دائم به انها میدهند و با کشتار مردم را هم زیر کنترل دارند. ما باید به اقای اباما و پارلمان اروپا بنویسیم که ایا اینست سیاست انان و اگرنه این رفتار فعلیشان چه معنی غیر از این میدهد. در اینجا باید به انان یاداور شد که ایا نگرانی انها از این است که یک دولت دمکرات در ایران اگر بخواهد بمب اتم بسازد مهار ان نا ممکن است واین دلیل حمایت نکردن انان از جنبش مردم است؟ در اینصورت ما به انان اطمینان میدهیم و دولت انتخابی مستقر در خارج هم میتواند به غرب تضمین بدهد که در ازای دفاع غرب از تمامیت ارزی ایران در فاز اول دمکراسی و در مقابل کشورهای اتمی منطقه ایران از هر نوع غنیسازی در خاک خودش صرف نظر خواهد کرد!

اگر که غرب و اقای اباما واقعا میخواهند حق مردم ایران را مانند مردم دیگر جهان رعایت کنند برای معضل بمب اتمی ملایان هم ما این راهکارها را پیشنهاد میکنیم: 1. راهکار صلح امیز: بدین صورت که امریکا و غرب به عنوان اولین کار منبع درامد رژیم را قطع کنند. ما نمیدانیم چه مشکلی در این راه هست اگر غرب و ژاپن اعلام کنند که نفت از ایران نمیخرند. در اینجا بهانه مشقت مردم ایران پذیرفته نیست زیرا مردم ایران برای خلاص شدن از شر این رژیم حاضرند ماه ها وسال ها در مشقت زندگی کنند. ممکن است که اعلام کنند نخریدن نفت از ایران باعث گران شدن نفت خام میشود. ما برای این هم راه حل داریم. کشورها نفت را از ایران بخرند اما پول ان را به حسابی که برای مردم ایران در کشورشان باز کرده اند بریزند. تا حالا دائما رژیم دزد پول نفت را خورده است کشورهای غربی میتوانند با این عملشان پول را به صاحبان واقعی ان یعنی مردم برسانند.حالا که اقتصاد کشور هم همه اش واردات با پول نفت شده بگذار که غربی ها که در هر صورت صدها برابر مور اعتمادتر از رژیم دزد هستند برای ما واردات را انجام دهند و کشتی های حامل مواد خوراکی و دارو و وسایل پزشکی برای ما بفرستد. خطر اینکه که رژیم بگوید نه من نفت را نمیفروشم هم بسیار کم است زیرا من فکر نمیکنم که حتی این رژیم منفور هم جرات این را داشته باشد جلوی کشتیهای مواد خوراکی را بگیرد و بتواند جلوی قیام مردم گرسنه را بگیرد.اگر درد غربیها اینست اینهم درمانش.

راه دیگر فلج کردن رژیم با همکاری خارج بی ارزش کردن پول اخوندی است. ما میدانیم که ارزش ریال بطور مصنوعی بالا نگه داشته شده است و ارزش ان بزودی با جنگ بطور سرسام اور و بدون جنگ هم حتما سقوط خواهد کرد. ما از کشورهای غربی مثلا المان یا امریکا یا سوئیس یا لوکزامبورگ میخواهیم که یک حساب به نام حساب ملی ایرانیان با تضمین دولتهایشان برای ایرانیان باز کنند واعلام کنند که ایرانیان داخل میتوانند ارز خارجی در ایران بخرند وبه این حساب بدون هیچ محدودیتی حواله کنند و دولت خارجی تعهد میکند که این پول ها را هر زمان در صورت درخواست به پس انداز کننده پرداخت کند. تصور کنید که اینچنین حسابی باز شود و مردم به بانکهای ایران مراجعه کنند وبخواهند پس اندازهایشان را بردارند وبه ارز تبدیل کنند. مطمئن باشید که بانکها یک دلار هم دیگر برای کسی تبدیل نمیکنند واعتماد پوشالی هم از بین میرود وارزش ریال یکشبه ثلث و ربع میشود. سقوط پول مساویست با بهم خوردن همه چیز وگسترده شدن قیام مردم و ریزش مزدوران انتظامی جیره خور. یاداور میشویم که اگر مردم در این امر عافیت طلبی کنند و همکاری نکنند سقوط ریال دیر یا زود بدون این عملیات هم خواهد امد وانگاه دیگر نه پس اندازی در داخل و نه در خارج خواهند داشت . البته با این تفاوت که عمر حکومت اخوندی را طولانی تر کرده اند. میبینیم که کشورهای غربی با این کارهای ساده میتوانند قدرت مالی و در نتیجه قدرت سرکوب رژیم وقدرت ساخت بمب اتمی را از ان گرفته و به سرنگونی هر چه زودتر این رژیم که خطر ساخت بمب را کاملا منتفی میکند کمک کنند.

خواهشمندیم هموطنان در خارج اگر با مطالب بالا موافقند انها را به زبان های کشورهای محل اقامتشان ترجمه کنند واین راهکار ها را مودبانه با مسئولان این کشورها در میان بگذاریم. باید موی دماغشان شویم وبه انها گوشزد کنیم که ما نفهم نیستیم واگر این نقشه تان باشد ابرویتان را میبریم وبه حرف خودتان هم عمل کنید و از جنبش مردم حمایت کنید.

بنده اگر جای ایرانیان خارج بودم ارسال ایمیل و فاکس را به تظاهرات ترجیح میدادم. زیا تظاهرات اگر تعدادشان کم باشد این تصور را در مردم کشورهای خارجی ایجاد میکند که اینها یک تعداد کمی هستند که ناراضی هستند. البته پیشنهاد میشود که در همین تظاهرت پیش رو در کشورهای خارجی مردم همین راهکارهای بالا را روی اعلامیه چاپ کنند وبین مردم تماشاگر توزیع کنند. بنده خودم تا به حال با انگلیسی شکسته بسته این پیشنهادات را به چندین جا ایمیل کرده ام.

تمام این راهکارها را یک دولت منتخب در خارج میتواند بهتر و رسمیتر مطرح کند ومسلما کشورها مجبور خواهند شد بهتر این راهکارها را بررسی کنند. بنابراین از تمام ایرانیان مقیم خارج درخواست میکنیم که کم کم به فکر تشکیل دولت منتخب در خارج باشند و البته ایرانیانیانی که از داخل میخواهند داوطلب شوند باید به خارج بیایند زیرا در ایران با جان خود بازی میکنند. پیشنهاد برای اولین قدم اینست که گروهای سیاسی هم عقیده سعی کنند یک حزب درست وحسابی تشکیل دهندو اعلام موجودیت بکنند. در مرحله بعدی مردم ایران بصورت رایگیری گوگلی که انرا بعدا بهتر توضیح خواهم داد نظر خود را نسبت به احزاب کاندید اعلام میکنند و دولت ملی در خارج انتخاب میشود. خواهشمندیم که احزاب توجه داشته باشند که انها بطور موقت و برای براندازی رژیم اخوندی ونمایندگی موقت مردم ایران در برابر کشورهای خارجی انتخاب میشوند و دولت اصلی پس از دستگیری سران رژیم اخوندی در مدت کوتاهی در ایران انتخاب میشود.

در مقاله بعدی راه های مقابله نظامی برای براندازی رژیم و راهکار های مبارزه در داخل ایران را تقدیم خواهم کرد.

علی شاینده: ملیگرا_ازادی وعدالتخواه

16_ خرداد_ 1389