عبور از بحران یا راهپیمایی ساندیسی

بعد از حادثه ۲۲ بهمن تصور عده ای بر این است که رژیم مستبد و توهمی خامنه ای پیروز شده و توانسته جنبش سبز را شکست داده. رژیم خامنه ای بر این باور است که

بعد از هشت ماه نفس راحتی کشیده و توانسته از بحران عبور کند و به حاکمیت خود ادامه دهد.

غافل از اینکه جنبش به نوع خودش در طول ۱۰۳ گذشته بی نظیر بوده است از این جهت که جنبش بدنبال خشونت نبوده، تعامل با طرف مقابل را می پذیرد و بدنبال اصلاح و ترقی جامعه می باشد نه اعدام و پایمال کردن حقوق شهروندی. با نگاهی واقع بینانه به عملکرد کنونی جنبش می بینیم که در رویش دوباره خود، طول عمری بیش از هشت ماه نداشته و به مراتب دارای ضعف هایی هم هست. ترمیم این ضعف در زمان کوتاه ممکن نیست ولی در یک وقت مناسب که جنبش با مدیریتی در سمت و سوی درست هدایت شود و رهبری منسجم را انتخاب کند می تواند جنبش را تقویت نموده و رژیم را به زانو در آورد.

نمی توان حریف را دست کم و ضعیف قلمداد کرد چرا که در طول این ۳۱ سال توانسته به پشتوانه مالی که از درآمد نفتی بدست آمده به تقویت خود و نیروهای تحت فرمان بپردازد. کارآمدی غیر مفیدی که از این رژیم در طی ۳۱ سال گذ شته شاهد آن بودیم : چپاولگری، زورگویی، به خطر انداختن منافع ملی و در نهایت تبدیل کشور به یک ویرانه که ۳۱ سال زمان را در بر داشته است.

جای شگفتی نیست که ببینیم حکومت در دستیابی به اهداف پلید خود که همانا ماندگاری قدرت و تصور خدایی دانستن خویش است، بخواهد از اختیارات بیشتر و متفاوتر از آنچه در قانون اساسی تعیین شده پا فراتر نهد و با تکیه و استناد بر ولایت فقیه این خانمان بر انداز فرهنگ ایرانی که هر روز بر پایه خواسته های حکومت خود کامه به روز می شود و مفسر اوضاع، قوانین جدیدی وصف کنند، بتازند و قانون اساسی کشور را در خود مچاله کنند. کمااینکه قبل از ۲۲ بهمن تمام نیرو و اندیشه خود را به مدد و بهانه اجرای احکام الهی بکار گرفتند تا بتواند با ترفند های جدیدی رعب و وحشت را در میان مردم ایجاد کرده و به قول خودشان ثبات اجتماعی را برقرار و فضای ناپایدار را حذف کند. ولی تفاوتی که جنبش سبز را از رژیم دیکتاتوری متمایز می سازد را می توان بدین شکل عنوان کرد که جنبش سبز از قدرت مالی، نظامی، اقتصادی، و درآمد نفتی برخواردار نیست بلکه این جنبش از حمایت میلیونی مردمی برخوردار است جنبش سبز از واژه خشونت بدور است، در پی جامعه مدرن است، می خواهد به دور از تلاطم دریا و خلاء گردباد زندگی کند و به مفهوم شاد بودن حیات ببخشد. و این مفاهیم همان چیزهایست که می تواند لازمه پیروزی باشد.

به گمان بعضی ها رژیم پیروز از میدان بدررفت در صورتی که یا از درهم ریختگی و ناهماهنگی شدیدی که رژیم با آن مواجه است غافل اند و یا خود را به آن راه می زند. اما باید گفت که جنبش سبز پیروز این نبرد است اگر چه هنوز میوه آن نارس است.

بد نیست بدانیم بعد از ماجرای لشکرکشی نظامی، رژه خیابانی و راهپیمایی ساندیسی ۲۲ بهمن جنبش سبز در پیشبرد اهداف و خواسته های خود موارد زیر را در دستور کار خود قرار داد که خود روزنه امیدی دیگر است.

۱. ندادن هیچ گونه تلفات جانی

۲. ایجاد ترس برای رژیم از سوی جنبش سبز که سبب لشکر کشی و به عبارتی برقراری یک نوع حکومت نظامی در سی یکمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی شد.

۳. مجبور ساختن رژیم برای تشکیل یک راهپیمایی با تمهیدات گسترده و هزینه بر که برگزار شد.

۴. رژیم از قبل بطور کامل از راهکارهای جنبش مطلع بود و به همین خاطر توانست نیروی دفایی خود را سازماندهی کند.

بعد از ۲۲ بهمن جنبش بخوبی متوجه شده که چطور باید با این رژیم پلید مواجه شود و دیری نخواهد کشید که در فرصتی مناسب رژیم خامنه ای را غافلگیر کند.