یار و یاورم باش

خندان ما را دوباره خواهی دیدن هر چند که با دیدۀ تر می گردیم

دیرفهمم ، بر من خُرده مگیر . نمی توانم تو را درک کنم ، آزرده خاطر مشو .حرف هایت برایم مفهوم و معنایی ندارد ، مرنج . کند ذهنم شماتتم مکن . از گرفتن بال و پرم خسته مشو . مرا همراهت کن هر چند پایم لنگ است . عقب مانده ام ؟ از کوره در مرو . تنها و بی کسم ، مرا خندان خواهی ؟ یاورم باش .

باز خواستم مکن نگذاشته اند بفهمم گناه از من نیست . توان درکت را ندارم ؟ تو مرا درک کن . می دانی سخنانت چرا برایم معنا ندارد ؟ سخن تازه همیشه دیر شنیده و فهمیده می شود . نگذارده اند جز سخنان خودشان مطلبی بشنوم . هیچگاه فرصتی برای باروری استعداد ذهنی ام نبوده پس چه جای شماتت . رهرو راه مردمی ؟ رهروان این راه خستگی نمی شناسد مرا در یاب . با خود ببر ، باور کن گر تنها روی هرگز نخواهی رسید .

در محدودیت زیسته ام درکم کن . تحقیرم کرده اند دلداری ام ده وبدان بهتان های ناجوان مردانه ی مخربی بر روح و روانم زده ، آسیب های عمیقی بر شخصیتم وارد آورده اند . نگذاشته اند بفهمم ، یادم ده . این نامردمان عذابم داده اند ، رنج و آزارم داده اند . غرورم را شکسته اند . حیثیتم را لگد مال کرده اند . بسی توهین ها نموده اند . زجرم داده اند . دروغ ها برایم گفته اند . فریبم داده اند . تمسخرم کرده اند . سرمایه سالاران ((اصول گرای ))حریص و جانی فضای تنفسی ام را مسموم ساخته اند ، غمخوار و هم دردم باش . آن ها هیچ گاه مرا انسان ندانسته اند . حقی برایم قائل نشده اند مرا با نامردمانه ترین حیلت ها به کج راهه کشانده اند ، با خدعه و نیرنگ فرصت سازی برای ارضاء نفسانیاتشان کرده اند ، یاریم ده . فرصتم ده ناامید مشو گر فریاد رس هم باشیم ، دلیرانه ضمن توان از جا ی برخاستن فراگیر شکوهمندانه شهد پیروزی راخواهیم چشید .......