بنظر من با توجه به تصمیم دولت و مجلس برای حذف یارانه ها از ارزاق عمومی و ضروری مردم که از سال آینده یعنی از سال 89 به اجراء گذاشته خواهد شد، و به جای آن پول نقد به خانواده های فقیر پرداخت خواهد شد، که آنهم مشکلات خودش را خواهد داشت، از جمله حساب بانکی برای هر کس و هر خانواده در ده و شهر، جمع آوری اطلاعات درست از وضعیت خانواده ها، نظر حسن و یا منفی مامور و کار شناس مربوطه و.... که اینها خودش باعث در گیریها و مشکلات مردم و دولت خواهد شد.
اگر حتی اینها هم درست انجام بگیرد و این مرحله بسرانجام برسد، ظاهرا قرار است دولت برای هر نفر بین 25 تا 30 هزار تومان پول نقد بدهد.
با اینکه ظاهرا دولت فقط به نان، قند و شکر، گازوئیل، بنزین و گاز، آب وبرق و ..... یارانه می پردازد، ولی حذف آن با عث افزایش قیمت تمام اقلام و حتی باعث افزایش حقوقها خواهد شد.
مثلا با افزایش قیمت گازوئیل، قیمت آب برای آبیاری کشاورزی گران خواهد شد، در نتیجه علوفه گران می شود، اگر علوفه گران شود، شیر، پنیر، کره، گوشت، پشم و.... گران می شود. اگر بنزین و گاز و برق گران شود، باید فراورده های صنعتی گران شوند.
اگر نان و قند و شکر گران شوند، بقال سیب و پرتقال و .....را هم گران خواهد کرد و .....
با توجه باینکه جمعیت ایران اکثرا جوان هستند و خانواده های جوان اکثرا مستقل زندگی می کنند و تحربه زیادی ندارند و از طرف دیگر حکومت چشم هم چشمی را بر جامعه حاکم کرده است، انسانیت و همکاری و کمک بهمدیگر را از بین برده است. در نتیجه پولی که از بابت یارانه اول ماه به حساب خانواده ها ریخته خواهد شد، اکثر خانواده های فقیر بدون ملاخظه اوایل ماه خرج خواهند کرد، از دهم و دوازدهم پول یارانه و حقوق کار ( اگر شاغل باشند.) تمام خواهد شد.
حالا میلیونها خانواده بی پول که تا خرخره در قرض هستند، بچه ها نان و پوشاک می خواهند و زن بفکر لباس گرانقیمت و لوازم لوکس است و تمام ارزاق عمومی تا چندین برابر گران شده است، چکار باید بکنند. کسی به کسی کمک نمی کند، بانکها به افراد معمولی قرض نمی دهند!
مسافر کشی بکنند؟ مگر چقدر آدم می تواند مسافرکشی بکند؟ آیا همه ماشین دارند؟ دزدی کنند، تن فروشی کنند؟ آیا همه می توانند اینکارها را بکنند؟
وقتی شکم خالی است، بچه گرسنه است، زن غر می زند و تهدید می کند، که اگر تو عرضه نداری، برای خانه پول و غذا بیآوری، بیا بشین در خانه من خودم میروم پول و غذا می آورم! با اینگونه تهدیدها، ترس ، اخلاقیات و انسانیت خواهد ریخت.
اینگونه خانواده ها اول سعی خواهند کرد، از بقال و قصاب و نانوائی نسیه بخرند. ولی آن بدبختها چه دارند! آیاوضع آنها بهتر از آنهاست، در نتیجه درگیری، پلیس بازی. اما قوه قضائی می خواهد با این مردم چکار کند؟ به زندان افکند؟ آیا یکی دو تا است، صد تا هزار تا است، با میلیونها نفر چکار کنند؟ با خانواده های گرسنه آنها چکارکنند؟ در کدامین زندانها آنها را جا بدهند، چگونه آنها را غذا بدهند؟ ما همه شاهد بودیم که قوه قضائی چگونه در مورد چکهای بی محل کلافه بودند، با اینکه همه مردم دسته چک و حساب بانکی نداشته و ندارند!
پس در ا ین دعواها چقدر شاطرها در تنورها کباب خواهند شد؟ چقدر قصابها و مردم بوسیله ساطورها قیمه خواهند شد؟ آیا اینها سبب عصیانهای خونین اجتماعی نخواهد شد؟
آیا اینها سبب اعتصابهای خونین و سراسری نخواهدشد؟ آیا مردم بخصوص جوانان بعداز هر تجمع مثلا بعداز فوتبال فروشگاهها را غارت نخواهند کرد؟ شاید دولت سعی کند حقوق کارگران و کارمندان را زیاد کند، ولی شرکتهای کوچک شخصی قادر به اینکار می باشند؟ آیا این باعث افزایش تورم بیشتر نخواهد شد؟ باز هم وضع خانواده های بیکار بدتر نخواهدشد، بازهم هرج و مرج، کشت و کشتار زیاد نخواهدشد؟ هرج و مرجی که نه ده میشناسد، نه شهر، نه ترک میشناسد و نه فارس و نه ...همه فقط بفکر خود و خانواده خود است!
پس چاره چیست، چکار باید کرد؟ بنظر من از همین حالا باید مردم را آگاه کرد که تا زمانی که جمهوری اسلامی هست، بلا از سر شما کم نخواهدبود، شما باید بدانید دشمن شما جمهوری اسلامی است. باید مبارزه شما نه علیه هم بلکه همه باهم علیه جمهوری اسلامی متحد شده و اورا از میان بردارید.
باید سازمانهای سیاسی بخصوص چپها با برنامه های مشخص و عملی در صحنه حضور داشته باشند و مبارزات مردم را در سمت و سوی درست به پیش ببرند.
غلام شامقازان0 7/ 2/ 2010
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید