بهمن 88، روزغلبه سبز اندیشان بر سیه سیرتان

با اینکه هوای سرد بهمن ماه استخوان سوز مینماید، اما حرارت وگرمی مبارزه با جلادان که درزیرپوست شهر جریان دارد، این سرما رابه گرمائی چون بهار، آنهم بهارآزادی بدل نموده است. حضورمیلیونی مردم درتهران وشهرستانها خزان راکنار خواهد زد، وسبز اندیشان با حضورشان درروز 22 بهمن با گرمای فریاد یکپارچه خود شکوفه های سبزآزادی راکه از خون جانباختگان جوانه زده را درخیابانهای تهران وشهرستانها آبیاری خواهند نمود.

****************************************************

لباسهایت را نگاه میکنند که مبادا بلوز یا شال گردن ویا جوراب ویا... سبز برتن داشته باشی!اگرتکه ای پارچه سبزدر اتومبیل یا درجیب داشته باشی، باید پاسخگو باشی که آن تکه پارچه سبز به چه منظوری در اتومبیل یا جیبت هست! خلاصه مدتهاست که رنگ سبزهم درردیف اتهامات براندازی واقدام علیه امنیت وبراه انداختن انقلاب مخملی ورنگی قرارگرفته است.

وحشت حکام اسلامی از سبز وسبز اندیشی تا آنجا ذهن مالیخولیائی آنها را آذارمیدهد که اگرشهامت داشته باشند، بخود اجازه خواهند داد که درهرکوی وبرزن ، درهراداره وسازمان دولتی وغیرو، دهان ها را ببویند تا ببینند که تنابنده ای کلامی درمورد جنبش سبز، وبیانی پیرامون حضورسبزدرسالگرد سیه روزی بهمن 57 برزبان رانده است یاخیر!

امروزرنگ سبزبا تمامی زیبائیهایش که نمادی ازطراوت وشادابی وسرزندگی طبیعت وآرامش بخشی را باخود دارد، درجمهوری جهل وجنون اسلامی به رنگی نفرت آمیزورنگی که نابودی شان رادرآن نهفته می پندارند به رنگی زشت وغیرقابل قبول بدل گردیده، وبهمین خاطراست که گزمه های حکومتی بادقت وشدتی وصف ناپذیربا هرعامل وعنصر وفردی، خاصه دختران وپسران جوان که پوشش یاوسیله سبزی با خود داشته باشد، ولو بدون هیچ هدف سیاسی، به ستیز برمیخیزند. با توجه به چنین حساسیتی، هیچ بعید نمی نماید که اگربتوانند همین فردا یا پس فردا ویا... مجلسیان فرمانبر وجیره خوارولی مطلقه به نقطه ای ازحماقت برسند که با آوردن طرح یا لایحه ای تمسخرآمیزبمجلس غصب شده حامی دولت کودتا وحکومت آدمخواران، قانونی مصوب کنند که اگرنگین انگشتری فردی هم یاقوت سبز وهرشیئی که برنگ سبزباشد بمثابه ضدیت با جهموری اسلامی وضدیت با فرامین ضد انسانی ولایت مطلقه بوده ومستحق مجازات خواهد بود. مبادابه طرح چنین موضوعی بخندید، برعکس نه بخندید ونه آنرابعید تصورکنید. درحکومت عقب مانده ورو بزوال جمهوری اسلامی هیچ امری نمیتواند غیرقابل تصوروبعید بنماید. مصداق روشن چنین ادعائی همانا موضوع اعترافاتی بود که درجلسات محاکمات نمایشی اخیراتفاق افتاد وملت ایران وجهانیان شاهد آن بودند. یکی از متهمان درهنگام دفاع ازخوداعلام نمود که من هیچ جرمی مرتکب نشده ام و روزعاشورادراتومبیل بوده واقدام به بوق زدن کرده ام. نماینده دادستان درقرائت کیفرخواست برای همین متهم همان اتهاماتی رامطرح نمود که دراین نمایشها برای اکثریت قریب به اتفاق متهمان بی گناه برنامه ریزی شده است. وقتی بوق زدن بمنظورتشویش افکار عمومی واقدام درجهت براندازی واقدام علیه امنیت درزمره موارد اتهامی باشد، براستی مضحک وتمسخرآمیزنمی نماید نیست؟؟! براستی انتساب اینگونه اتهامات را نمیتوان لاطائلات قضائی واراجیف اتهامی ارزیابی نمود؟؟

با درنظرگرفتن چنین نمونه هائی نمیتوان با قاطعیت ادعا نمود که حکومت اسلامی ازرنگ سبزنفرت عجیب وقریبی پیدا کرده و آنرارنگ خوف ووحشت ازسرنگونی وزوال تلقی میکند؟؟ راننده ای مسافرکش حکایت میکرد که درجاده شمال بهنگام عزیمت به تهران بجهت اینکه یک شیشه سبزنوشابه دردست فرزند خردسالش بوده وطفل آنرا ازشیشه اتومبیل بیرون گرفته بوده، درمکانی متوقف ومورد مواخذه وپرسش وپاسخ قرارمیگیرد. خبرجالبتر اینکه برابربعضی اخباردریافتی ازاینجاوآنجا، دولت مهرورزو مهرآفرین وسوپرانسان دوست اسلامی که الطاف بیکرانش زمین وزمان راسرشارازمهرورزی نموده، ازمدتی قبل طی دستوری که بمنزله حکم حکومتی تلقی میشود، ازشرکتهای نوشابه سازی خواسته است تاحتی المکان ازبطری های سبزبرای پرکردن نوشابه استفاده نکنند. خودمیتوانید دریابید که مفهوم موضوعاتی ازاین دست ریشه درکجا دارد، وعمق ودامنه وحشت تا کجاها کشیده شده است؟!!

نمونه هائی که بدانها اشاره شد، واقعیات مسخره ازیکسو، وتاسف آورازسوی دیگراست که بر جامعه انفجاری و جنون زده بعنوان شرایطی کمیک ودرعین حال استهزا آورو حیرت انگیزحاکم است.

بهمین دلیل میتوان ادعا نمود که شاید اگرولی امرمسلمین جهان وکارگزاران او قادرباشند بخود اجازه خواهند داد تا با توجه به خوف وهراسی که ازرنگ سبزبعنوان نماد ومظهرخروش ملت بجان آمده ایران دارند فرمان جنون آمیزی با این مضمون صادرنماید که نگهداری هرگونه گیاه سبزدرمنازل ممنوع بوده، وپیرو آن به شهرداریها دستوردهند که ازرسیدگی وتوجه به درختان وفضاهای سبزشهرها بپرهیزند تا رنگ سبزبرای همیشه ازسطح شهرها زدوده شود ، تا شاید ازاینطریق موجبات آسایش حضرات بیش ازپیش فراهم آید.

آری رنگ سبزوجنبش روبه گسترش سبزملت ایران چنان آتش سوزانی برجان حاکمان جبار اسلامی انداخته است که بجزبسربردن در وحشت دائمی که حکایت ازفروپاشی محتومشان دارد، هیچ گریزگاهی رادرافق آینده تاریک خود متصورنمی بینند.

بهمین جهت است که مشاهده میشود کلیه کارگزاران رژیم ازبام تاشام مشغول نعره زدن وتهدید مردم بوده وهریک با ادبیات مختص بخود تلاش درمرعوب کردن جنبش سبز وغلیان طوفنده وبنیان کن ملت ایران دارند. اماآنچه این روزها درجامعه بچشم میاید، حکایت دیگریست. حکایت اینست که برخلاف تمامی دادوقال ها وتهدیدات کارگزاران رژیم، جنبش سبز، سبزترازگذشته مشغول برنامه ریزی وآماده شدن برای حضوری گسترده وکمرشکن در سالروزانقلاب ویرانگراسلامی هستند تا برخلاف 31 سال گذشته که رژیم این روزرا به ویترین تبلیغاتی حمایت مردم ازخود بدل مینمود، این بارمردم ایران درقالب جنبش سبزمصمم وسترگ میخواهند حضوربیابند تا با شعارهای کوبنده خودشان نفرت وانزجارخودازنظام حاکم را درمعرض دید جهانیان گذاشته وحکم عدم مشروعیت ومقبولیت این نظام جبار وفاسد رابگوش جهانیان برساند.. بهمین دلیل است که درآستانه گرامیداشت سی ویکمین سالگرد انقلاب سرخ اندیشان وسیه سیرتان، سبزاندیشان با تبلیغاتی گسترده از طریق نوشتن شعارهای فراخوان براسکناسها - درو دیوارشهر- کیوسک تلفن ها وروشهای دیگر، پخش شبنامه های به شیوه های گوناگون خودرا برای حضوری گسترده وخردکننده آماده میکنند تا با فریادهای حق طلبانه شان روح پاک آرش رحمانی پور و محمد رضا علی زمانی را که بصورتی ناجوانمردانه وبی گناه به دار کشیده شدند رابه رنگ سبز جاودانه بیالایند، وبا گرامیداشت یاد ونام همه جانباختگان راه آزادی که طی هشت ماهه گذشته با سلاح وخشونت جلادان خون آشام، خونشان عرصه مبارزات عدالت جویانه مردم ایران وجنبش سبز را گلگون وآبیاری نمود راهمواره زنده وجاودانه وسبزنگه بدارند.

با اینکه هوای سرد بهمن ماه استخوان سوز مینماید، اما حرارت وگرمی مبارزه با جلادان که درزیرپوست شهر جریان دارد، این سرما رابه گرمائی چون بهار، آنهم بهارآزادی بدل خواهند نمود. حضورمیلیونی مردم درتهران وشهرستانها خزان راکنار خواهد زد، وسبز اندیشان با حضورشان درروز 22 بهمن با گرمی فریاد یکپارچه خود شکوفه های سبزآزادی راکه از خون جانباختگان جوانه زده را درخیابانهای تهران وشهرستانها آبیاری خواهند نمود.

حضورسبز وگسترده مردم ایران مهر ابطال برعمر حکومتی خواهد بود که طی 31 سال گذشته هیچ چیزی بجز جنایت وخیانت وآدمکشی ونوکری بیگانه وضدیت با فرهنگ این مرزوبوم نداشته است.

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم. موجیم که آسودگی ما عدم ماست.

13بهمن 88