اگر در تمامی این سالهای پر رنج و محنت که حاکمان مذهبی بر ایران و مردمش به سبب بی دانشی و بی توجهی تحمیل کردند اندکی تنها اندکی از تاریخ ایران را می خواندند و یا نگاهی به شاهنامه که همان خرد نامه و پهلوان نامه پدران مهرکیش و آزاد اندیشمان است می کردند ، مثنوی معنوی مولانا و سروده های دانای نیشابور خیام را می دیدند ، نوشته های عبید زاکانی یا اندرزهای بجا مانده از خسرو انوشیروان را می نگریستند ،
کمی دیوان حافظ یا سعدی شیرازی را تورق می نمودند ،اندیشه های ناب زکریای رازی و پور سینا یا زندگینامه عرفای بزگی همچون بایزید بسطامی ، خرقانی ، ادهم ، شمس تبریزی ، بابا طاهر عریان ، حلاج ، سهروردی را مطالعه می کردند،
نیم نگاهی به زندگی و افکار پدر ایران کورش بزرگ یا داریوش ، خشایارشاه ، انوشیروان دادگر ، شاپور ، یعقوب لیث ، شاه عباس ، نادرشاه ، کریم خان می کردند،
پیام آموزگار همه دورانها زرتشت خردمند که همان : اندیشه ، گفتار ، کردار نیک ، را به دل و جانشان راه می دادند ، و براستی با فرهنگ ایران و ایرانی آشنا می شدند،
بعید بود که در طی 36 سال سرزمینی کهنسال و سرو قامت مانند ایران میهن مهر و کهن دیار مهربانی و دلداده آیین پهلوانی و جوانمردی را این چنین به ورطه تباهی و دشمنی و بیدادگری واژگون گردانند .
آری هم میهنان ارجمند، هنگامی که پایه های حکومتی با زور و دروغ و بیداد ، با شلاق و زندان و اعدام ، با جنگ و چپاول و غارت پا گرفت دیگر انتظاری از آن نمی توان داشت . آنان تلاش می کنند با منزوی کردن و به سکوت کشاندن دلاوران و مبارزان میهن حاکمیت اهریمنی خود را با سرنیزه و تفنگ ادامه دهند و مردم را با دور کردن از روشنگری و دانایی ، جشن و شادی لباس سیاه مرثیه و مداحی و سوگواری و غم و اندوه پوشانده دلها را تاریک و اندیشه ها را جامد و سرد کنند .
اما همه این دوران پلیدی و تباهی بسر آمده ، مردم همچون هزاره ها و سده ها پیش که از زیر خاکستر ویرانی و جنگ و فریب تازی و مغول ققنوس وار خود را برکشیدند و بپا خاستند و ایران را زنده و پویا نگاه داشتند ، اینک نیز آگاه و روشن با کوله باری سنگین از تجارب ارزنده و آینده ساز پایداری می کنند ، اگر حکومت میلیاردها دلار پول نفت مردم ایران را به چین و روسیه داد تا بقایش تضمین شود بی شک گمراهی در پیش گرفت . اگر در راس حاکمیت مذهبی همچنان پیام دشمنی به امریکا داده میشود همگان می دانند که آن سخن و پیام مردم سرزمین مهر نیست .
پیام ما همچون هزاران سال گذشته تاکنون به مردم جهان و دولت های آنان این است : آسایش دوگیتی تفسیر این دو حرف است ،،، با دوستان مروت با دشمنان مدارا ...ما بدخواه هیچ ملت و کشوری در سراسر پهنه گیتی نیستیم . پیام و رفتار مردم با فرهنگ و مهر ایران از حکومت جداست . اینجا ایران ، شهریار، و من پیام آور مهر و دوستی ایران به جهان .......*
* زرتشت احمدی راغب، کنشگر مدنی در ایران است.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید