عصر ایران:بازگشایی سفارت بریتانیا و دلواپسانی که حتی نمی دانند خودشان چه تصویب کرده اند!

ین روزها، همزمان با بازگشایی سفارتخانه های ایران و بریتانیا در لندن و تهران، گروهی از دلواپسان جار و جنجال راه انداخته اند که چرا دولت، پای روباه پیر را به ایران باز کرده و در صدد است سفارت بریتانیا را بار دیگر بازگشایی کند. گروهی دیگر از همین افراد، به مصوبه آذر ۱۳۹۰ مجلس اشاره می کنند و مدعی اند اقدام دولت، “غیرقانونی” است.در این باره نکاتی چند قابل تأمل است:

۱ – در دنیای امروز، قطع رابطه با کشورها، به ویژه کشورهای مهم دنیا اصولاً متضمن منافع ملی نیست و اغلب آثار زیان بار هم دارد. قطع رابطه یعنی محروم سازی خود از مزایای نسبی یک کشور، ولی داشتن رابطه یعنی باز بودن دست برای بهره مندی از مزایا و کنترل مضرات.

بنابراین، عقل سلیم حکم می کند، اصل را بر رابطه بگذاریم و هر گونه قطع رابطه را استثنایی بر آن بدانیم.

۲ – اشاره می کنند به سوابق سوء بریتانیا در ایران و مستنداً به آن، خواستار استمرار قطع رابطه با آن می شوند.

این که بریتانیا در ایران سابقه خوبی ندارد و همواره در تعاملات فیمابین، نقش ستمگر و مداخله جو را ایفا کرده و در درازنای تاریخ به ایران و ایرانی ها جفا کرده ، امری بدیهی است که هیچ تاریخ خوانده ای نمی تواند منکر آن شود.

با این حال، اگر بنا بر این باشد که با هر کشور بدسابقه ای قطع رابطه کنیم، باید با اکثر کشورهای مهم جهان قهر کنیم و قبل از همه و به قید فوریت با کشور روسیه که سابقه ای به مراتب خشن تر ، خیانت بار تر و ننگین تر از انگلیس در ایران دارد قطع رابطه کنیم. سپس دیپلمات های فرانسه ، پرتغال ، هلند و … که سوابق استعماری در تاریخ ایران دارند را از ایران اخراج کنیم و بعد، تاریخ را ورق بزنیم و با هر کشوری که سابقه ای نامطلوب در ایران دارد، برخورد و قهر کنیم!

این در حالی است که اصل در روابط بین الملل، منافع کنونی و آتی کشور است و نه ماندن در اعماق تاریخ چرا که تاریخ برای عبرت گرفتن و درس آموختن است نه برای پوسیدن در آن.

۳ – دلواپسان، گویا حواس شان نیست که این ، فقط بریتانیا نیست که سفارتش را در ایران بازگشایی می کند، بلکه ایران هم این فرصت را یافته است که بار دیگر در لندن حضور داشته باشد و سفارتش را بازگشایی نماید.

۴ – اما گذشته از آنچه ذکر شد، نکته جالبی وجود دارد که به ادعای دلواپسان درباره “غیرقانونی” بودن بازگشایی سفارت بریتانیا در ایران  مربوط می شود.

از جمله حمید رسایی، نماینده نزدیک به جریان پایداری در مجلس شورای اسلامی گفته است: طبق مصوبه مجلس، فعالیت دیپلماتیک انگلیس در ایران منوط به مصوبه مجلس می باشد که نمایندگان تا کنون چنین مصوبه ای نداشته اند و در نتیجه بازگشایی سفارت و نیز بهبود روابط میان ۲ کشور در شرایط کنونی غیرقانونی است. (روزنامه کیهان، شماره امروز)

اگر واقعاً مجلس مصوبه ای مبنی بر منع بازگشایی سفارت بریتانیا داشته است، فارغ از مباحث فکری و سیاسی، باید منتظر مصوبه جدید مجلس برای هر گونه تغییری در این رابطه باشیم چرا که همان گونه که رسایی هم گفته، برقراری روابط غیر قانونی است.

اما واقعیت چیست؟ آیا چنین مصوبه وجود دارد و آن طور که گفته شده ، ” فعالیت دیپلماتیک انگلیس در ایران منوط به مصوبه مجلس است”؟

واقعیت این است که هیچ مصوبه ای در مجلس وجود ندارد که فعالیت دیپلماتیک بریتانیا در ایران را منع کرده و از سرگیری آن را به مصوبه جدید مجلس منوط کند.

تنها مصوبه ای که در این مورد وجود دارد، به سال ۱۳۹۰ برمی گردد که بعد از تحریم بانک مرکزی ایران توسط انگلیس، مجلس تصویب کرد که روابط دو کشور از سطح “سفیر” به سطح “کاردار” کاهش یابد.

الان هم که سفارت بازگشایی می شود، روابط دو کشور، در سطح سفیر از سر گرفته نمی شود بلکه کاردار انگلیس در سفارتخانه مستقر می شود. این نه تنها نقض مصوبه مجلس نیست بلکه عین مصوبه آن است که سطح روابط را در حد کاردار تعیین کرده است.

به علاوه در تبصره یک این ماده واحده آمده است که اگر سیاست های خصمانه انگلیس تغییر کند، می توان سطح رابطه را ارتقا هم داد و بنابراین نیازی به مصوبه جداگانه هم نیست. لذا اگر دولت ایران با ارتقاء سطح روابط به حد سفیر هم موافقت می کرد، با توجه به این که انگلیس در جریان مذاکرات ۱+۵ و ایران، با لغو تحریم های ایران موافقت کرده – بر خلاف زمانی که خودش بانک مرکزی ایران را تحریم کرد – کار غیر قانونی انجام نداده بود.

عین مصوبه مجلس را خودتان بخوانید:

قانون کاهش روابط با انگلیس

ماده واحده ـ وزارت امورخارجه موظف است در چهارچوب حفظ منافع ملی و دفاع از حقوق ملت بزرگ ایران ظرف دوهفته، روابط سیاسی را با دولت انگلیس به سطح کاردار تنزل دهد و روابط اقتصادی و بازرگانی را نیز به حداقل ممکن برساند.

تبصره۱ـ در صورت تغییر سیاستهای خصمانه کشور مزبور وزارت امورخارجه می‌تواند سطح روابط را ارتقاء دهد.

تبصره۲ـ وزارت امور خارجه موظف است در مورد سایر کشورهایی که رفتار مشابه انگلیس داشته باشند، گزارشی جهت اخذ تصمیم مناسب به مجلس شورای اسلامی تقدیم کند.

حال در کجای این چند سطر که به زبان فارسی هم نوشته شده ، آمده است که “فعالیت دیپلماتیک انگلیس در ایران منوط به مصوبه مجلس است” که جناب رسایی و همفکرانش چنین می گویند؟ حالا خوب است که این قانون را خودشان تصویب کرده اند ولی نمی دانند که چه تصویب شده است!

شاید هم خود را به جهالت زده اند و چشم بسته اند و دهان گشوده اند و هر چه بر زبانشان می آید را بی هیچ اندیشه ای می گویند!

دلواپسان! لااقل مصوبه خودتان را یک بار دیگر بخوانید و بعد حرف بزنید.