چه کسی شاهرخ زمانی را کشت؟

 در چند سال اخیر متاسفانه پدیده ای به نام شکنجه سفید در زندانها مشاهده و در بین فعالین حقوق بشری و سیاسی چالش اساسی بوده است٬ اما واقعیت این شکنجه از کجا هدایت می شود و سازمان دهی آن چگونه است و آیا می شود بعنوان یک پدیده جدید برای سرکوب و تهدید در بین اقشار جامعه وفعالین سیاسی از آن نام برد ویا اینکه تمام آنچه که در زندانها اتفاق می افتد خود طبق قانون بوده و نیازی به وارسی ندارد؟ بعد از جریانات ۸۸ مرگ های مشکوک زیادی رخ داد خصوصا در سالن ۱۲ زندان رجایی شهر کرج که ابتدا و انتهای آن قابل تصور برای هیچ یک از زندانیان سیاسی و خانواده های آنها نبوده است ضمن اینکه اشاره ها ی فراوانی از سوی زندانیان سیاسی به بیرون انتشار داده شده ولی متاسفانه بعضی از این به اصطلاح سازمانهای حقوق بشری و رسانه ها در قبال این پدیده غیر انسانی و غیر قانونی نه فقط سکوت کرده بلکه سعی در بایکوت خبری این جور خبرها داشته اند که در آینده این سازمانها و این رسانه ها طی یک بیانیه به مردم معرفی خواهند شد. ۱- بعد از انتقال زندانیان سیاسی به بند ۱۲ برای جلوگیری از انتشار وضعیت زندانها و زندانیان تلفن تمام زندانیان توسط نهادهای امنیتی ٬ پلیسی با هماهنگی دادستانی تهران قطع گردید زندانیان حتی امکان تماس باخانواده ها ٬ وکیل و یا حتی تماس با حامیان حقوق بشر واقعی را از دست دادند ٬ در این بین نیز تعدادی از این به اصطلاح نهادهای حقوق بشری و رسانه ها از خلا به وجود آمده استفاده و با هماهنگی سرویس های اطلاعاتی راه اندازی شدند. ۲- مرگهای مشکوک در زندان٬ علیرضا کرمی خیر آبادی ٬ افشین اسانلو ٬ محسن دگمه چی ٬ …..٬ امیر ساران٬ منصور راد پور٬ شاهرخ زمانی ٬ عبدالرضا رجبی ٬ … و تعداد زیادی در دیگر زندانها . ۳- جلوگیری از انتشار اخبار زندانیان سیاسی و تماسهای مشکوک تعدادی از این رسانه ها با خانواده های زندانیان که بیشتر سعی در جلوگیری از انتشار اخبار را داشتند و بعنوان سوپاپ اطمینان برای حکومت بازی می کردند. ۴- جلوگیری از ملاقاتهای زندانیان سیاسی ٬ جلوگیری از مکاتبات زندانیان سیاسی و جلوگیری از استفاده زندانیان سیاسی از کتابخانه مرکزی ٬ ورزشگاه و دیگر مراکز فرهنگی زندان و به نوعی ایزوله کردن زندانیان سیاسی در سالن٬ خود گواه همین شکنجه های سفید است. ۵- پرونده سازی برای زندانیان سیاسی پدیده شوم و یکی از بارزترین نوع این شکنجه هاست چون زندانی نه تنها امنیت فیزیکی خود را از دست داده بلکه به نوعی امنیت روانیش هم مورد هدف قرار می گیرد٬ از جمله این زندانیان می شود به پرونده سازی برای مرحوم شاهرخ زمانی نام برد ٬ رسول بداقی ٬ پیروز منصوری ٬ میثاق یزدان نژاد ٬ صالح کهندل ٬ دکتر محمد سیف زاده وبراي خود من نیز چندین پرونده در طول دوران زندان توسط نیروهای امنیتی و شکنجه گران ساخته شده است این تعداد کثیر دیگر نیز در این لیست بلند بالا قرار دارند. ۶- جلوگیری از درمان زندانی ویا زمان اعزام به بیمارستان از زندانیان خواسته می شود که پول درمان ویا حتی پول مامورین نگهداری در بیمارستان از قبيل خورد و خوراک و هزینه ایاب و زهاب راخود زندانی پرداخت کند در صورتیکه زندانی می بایست تحت بیمه خدمات درمانی زندان باشد. ۷- زدن پابند و دستبند به زندانیان سیاسی در بیمارستانها و مراکز درمانی حتی زندانیانی که درکما بوده اند.(كريم معروف و ماشاالله حائري) ۸- تحت فشار قرار دادن زندانیان سیاسی تا جاییکه می بینیم بعضي ازندانیان بر اثر فشارو شکنجه دست به خودکشی زدند که نمونه آخر آن شهرام پور منصوری در تاریخ ۲۳ آبان ۱۳۹۴ است و شب ۲۴ آبان نیز در انفرادی با دستبند و پابند به صورت لخت وعور در سرمای پاییزی دیده شده که خود گواه ادامه شکنجه هاست ٬ بیش از ۳۰ تن از زندانیان سیاسی در بند از قرصهای تحت نظر روانپزشک استفاده می کنند . ۹- تهدید به مرگ وحذف فیزیکی از دیگر شکنجه های سفید است. در آخرین مکالمات ما با زندانی کارگر شاهرخ زمانی و حتی در نوشته هایی که این زندانی به بیرون داده است این موضوع کاملا مطرح شده است و شاهرخ به صراحت گفته است که من را تهدید به حذف فیزیکی کرده اند و گفته بودند یا ساکت باش یا تو را خواهیم کشت البته این تهدید فقط برای او نبوده منصور رادپور نیز چنین ادعایی را مطرح کرده بود٬ و در سال ۸۵ نیز اکبر محمدی در بند ۳۵۰ اوین نیز چنین موضوعی را لحظاتی قبل از مرگ اعلام کرده بودمن نیز چندین بار توسط نیروهای امنیتی و زندانبانان تهدید شده ام چه به صورت مستقیم چه به صورت غیر مستقیم اما مشاهده می کنیم متاسفانه این رسانه ها و این سازمانهای به اصطلاح حقوق بشری هیچ موضعي در این ارتباط نگرفته و نمی گیرند و حتی در نهادهای جهانی که در زیر نظر سازمان ملل است ،مثل دفتر احمد شهید و سازمان عفو بین الملل و نهادها و NGO های کشورهای دیگر خلل ایجاد می کنند تا صدای مظلومیت زندانیان سیاسی به گوش جهانيان نرسد. و در آخر این را اعلام می کنم که حتی اگر شاهرخ زمانی به صورت مباشر و مستقیم به قتل نرسیده باشد که از نظر ما به قتل رسیده است، می بایست پدیده شکنجه سفید کاملا بررسی شود و مصادیق شکنجه سفید باید کاملا آنالیز شده و به کشورهايی كه تحت نظر سازمان ملل هستند معرفی شوند به نظر من زندانی حق دارد با خانواده و وکیل خود هر لحظه که بخواهد در تماس باشد، زندانی حق دارد با هر سازمانی که زیر نظر سازمان ملل باشد در تماس باشد و وضعیت خود را به آنها گزارش دهد زندانی حق دارد از غذای سالم ٬ و از امنیت روحی - روانی و فیزیکی برخوردار باشد و جلوگیری از این حقوق خود مستلزم پیگیری قضایی بین الملل است.

زندانی سیاسی خالد حردانی ۲۵ آبان ۱۳۹۴ زندان رجایی شهر کرج " گوهر دشت"

رونوشت : ۱- دفتر احمد شهید ۲- سازمان عفو بین الملل ۳- دفتر سازمان ملل ۴رسانه های مستقل