نامه رمضان احمد کمال خطاب به احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل

15.01.2016 - 22:06

تفسیر از:

نوشین ارشادی

نامه رمضان احمد کمال خطاب به احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل
ایران گلوبال– رمضان احمد کمال زندانی سیاسی زندان رجایی شهر در نامه‌ای به احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران نوشته است: در صورت بروز هر گونه اتفاق ناخوشایندی برای اینجانب تمام مسئولیت آن متوجه مقامات امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی بوده و پیشاپیش از جناب عالی و دیگر نهادهای بین المللی نه تنها درخواست رسیدگی به پرونده خود را دارم بلکه در صورت پیش آمدن هر گونه اتفاق در آینده نیز اعلان جرم می‌کنم.

متن کامل نامه به شرح زیر می‌باشد:

گزارشگر ویژه سازمان ملل جناب آقای دکتر احمد شهید

با سلام این نامه را خطاب به شما می‌نویسم که شاید صدای خسته و رنج کشیده‌ام را بتوانم از طریق شما به گوش تمامی نهادهای حقوق بشری و آزادی خواهان دنیا برسانم. من رمضان احمد اهل کوبانی، درکردستان سوریه هستم که در تاریخ ۱۷ تیر ماه ۱۳۸۷ در نزدیکی شهر ماکو ایران توسط نیروهای اطلاعات آن منطقه به اتهام عضویت pkk دستگیر شده‌ام که در هنگام دستگیری مورد اصابت ۵ گلوله از ناحیه شکم، دست و پا قرار گرفتم و تا به امروز در زندان‌های زیادی محبوس بوده‌ام. (ماکو، قزوین، ارومیه، رجایی شهر، اوین) در این مدت با مشکلات زیادی مواجه شدم از جمله معالجه دستم که تا به امروز تقریبا فلج شده است. در طول این هشت سال زندان دو بار دستم را معالجه کرده‌اند. در داخل خود زندان که نتیجه‌اش فلج شدن آن بوده است.

نزدیک به یک سال پیش برای مداوای دستم که رنج زیادی از آن کشیدم و می‌کشم در زندان قزوین دست به اعتصاب غذا زدم که دادستان قزوین دستور معالجه دوباره من را صادر کرد و در نتیجه به زندان رجایی شهر که قبلا در آنجا عمل شده بودم منتقل شدم ولی باز به دلیل عدم معالجه و کمبود امکانات لازم در زندان باعث بدتر شدن دستم شده است که با پیگیری‌های فراوان چند روز پیش توانستم صدور مجوز به بیمارستان خصوصی را از دادستان دریافت کنم. در نهایت در تاریخ۱۱ دی ماه ۱۳۹۴نوبت بیمارستان فرا رسید و هنگام رفتن در داخل خود زندان با ضرب و شتم وحشیانه و غیرانسانی مأمورین و مسئولین زندان رجایی شهر مواجه شدم.

از طریق ضرباتی که به وسیله باتوم و لگد زدن به ناحیه سرم که متعاقب آن دچار خونریزی شدید از گوش و بینی شدم که هنوز آثار آن باقی مانده و به خاطر آن شش روز در حالت کمای مطلق بودم و در مقابل پیگیری همبندیانم در زندان، مقامات زندان نه تنها منکر این اتفاق شدند بلکه ادعا کردند که کما رفتن این جانب دلیل مسمومیت دارویی بوده است. هر گونه ضرب و شتمی را انکار کرده‌اند در حالی که آثار آن ضرب و شتم در حال حاضر نیز باقی مانده است.

لذا با توجه به مأموریت جناب عالی وظیفه خود دانستم که این اعمال ضدانسانی را که قبل از این چند مورد با دیگر زندانیان سیاسی اتفاق افتاده است را به اطلاع جناب عالی برسانم و اعلام دارم در صورت بروز هر گونه اتفاق ناخوشایندی برای اینجانب تمام مسئولیت آن متوجه مقامات امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی بوده و پیشاپیش از جناب عالی و دیگر نهادهای بین المللی نه تنها درخواست رسیدگی به پرونده خود را دارم بلکه در صورت پیش آمدن هر گونه اتفاق در آینده نیز اعلان جرم می‌کنم.

ضمنا تنی چند از همبندیان و زندانیان سیاسی سالن ۱۲ زندان گوهردشت که با امضای این نامه مفاد آن را تایید و تصدیق می نمایند عبارتند از:

۱- فرید آزموده

۲- وحید اصغری

۳- رضا اکبری منفرد

۴- بهزاد ترحمی

۵- ایرج حاتمی

۶- لطیف حسنی

۷- خالد حردانی

۸- شاهین ذوقی تبار

۹- هوشنگ رضایی

۱۰- حمزه سواری

۱۱- سعید شیرزاد