۲۰۰ هزار خانوار نوکیسه رانت‌خوار در کشور وجود دارد

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در ادامه با تاکید بر اینکه در دوره هشت ساله دولت احمدی نژاد بیش از ۷۰۰ میلیارد دلار درآمد نفتی داشته ایم، گفت: مجموع درآمد نفتی کشور در ۷۰ سال منتهی به سال ۱۳۵۷ برابر با درآمد نفتی سال ۱۳۹۰ بود. در ۷۰ سال پیش از انقلاب مجموع در آمد نفتی کشور ۱۱۰ میلیارد دلار بود در حالی که در دوره احمدی نژاد تنها در سال ۱۳۹۰ درآمد نفتی کشور به ۱۱۰ میلیارد دلار رسید.

افزایش شکاف طبقانی و شکل گیری طبقه رانت‌خوار و نوکیسه محصول دولت قبل بود

استاد اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی، افزایش شدید شکاف طبقاتی، شکل گیری یک طبقه رانت خوار نوکیسه، فساد الگوی مصرف، تناقض در سیاست‌های اعمالی و اعلامی، از بین رفتن رشد اقتصادی و رسیدن به رشد منفی و گسترش بی سابقه فساد اقتصادی در شریان‌های سیستم اداری و اقتصادی کشور را از آفت‌ها و پیامدهای منفی دوره هشت‌ساله ریاست جمهوری احمدی نژاد دانست و گفت: ثروت این طبقه نوکیسه به هیچ وجه قابل مقایسه با ثروت پیشینیان نیست. اینها در آن دوره از بانک‌ها بی‌حساب و کتاب وام می گرفتند و با پایین آوردن نرخ بهره بانکی با وجود تورم بالا در کشور، در واقع نه تنها به بانک‌ها بابت تسهیلات دریافتی سود نمی‌دادند، بلکه ماهانه حدود ۱.۵ درصد هم از محل تفاوت نرخ تورم با نرخ بهره بانکی سود می‌کردند.

این کارشناس اقتصادی با اشاره به اینکه دولت احمدی‌نژاد دیگر به تاریخ پیوسته و آنچه که این روزها درباره خطر بازگشت او در رسانه‌ها مطرح می‌شود را نباید چندان جدی گرفت، افزود احمدی نژاد محصول دوره وفور و افزایش قیمت نفت بود و شرایط کنونی که دوره کمبود است، چشم‌اندازی برای افزایش دوباره قیمت نفت دست‌کم تا ۵ یا ۶ سال آینده وجود ندارد، از همین رو پوپولیسم احمدی‌نژاد در دوره فعلی خریداری نخواهد داشت. البته هر وقت قیمت نفت افزایش یابد و برای دولت وفور منابع مالی ایجاد شود، خطر بازگشت یک احمدی‌نژاد جدید وجود دارد اما این خطر با شرایط کنونی در چشم‌انداز فعلی برطرف شده است.

لیلاز افزود: این طبقه نوکیسه شاید بیش از ۲۰۰ هزار خانوار نباشد، اما به قدری در دوره قبل ثروت در دست خود تجمیع کرده است که امروزه صدها میلیارد دلار ثروت دارند؛ البته بکارگیری ثروت اینها می‌تواند گره رشد اقتصادی کشور و خروج از رکود را حل کند، اما مشکل اینجاست که این طبقه نوکیسه به رانت‌خواری عادت کرده است و در شرایط برابر و در فضای قانونی و شفاف حاضر نیستند سرمایه‌گذاری کنند و انتظار دارند برای سرمایه گذاری، دولت به آنها رانت بدهد.

عضو شورای مرکزی کارگزاران سازندگی با اشاره به اینکه واردات انجام شده در دولت احمدی‌نژاد بیشتر شامل محصولات مصرفی و نه کالاهای سرمایه‌ای بود، افزود: در سال ۱۳۹۰ تنها حدود ۱۵ میلیارد دلار صرف سفرهای خارجی مردم ایران به کشورهایی چون تایلند، ترکیه و دوبی شد. آنقدر واردات زیاد شد که خرید برخی محصولات مصرفی خارجی حتی از خرید مشابه داخلی ارزان‌تر شد. انگور فرانسه در بازار تهران ارزان‌تر از انگور ارومیه شد. سفر مسافرتی به استانبول بسیار ارزان‌تر از سفر به مشهد شد.  این رقم مصرف شده در مسافرت های خارجی را مقایسه کنید با کل درآمد نفتی کشور در سال ۱۳۶۶ . مسئولان کشور در سال ۱۳۶۶ تنها با در آمد ۶ میلیارد دلاری نفتی هم جنگ را اداره کردند و هم اقتصاد داخلی را سامان دادند.

او افزود: جالب اینکه اخیرا فردی مدعی شده است با ۶ میلیارد دلار درآمد نفتی در سال ۱۳۶۶ بهتر می‌شد کشور را اداره کرد، که چگونه وقتی الان سالانه میلیارد ها دلار تنها برای مسافرت‌های خارجی هزینه می‌شود در آن دوره ‌دولت وقت باید با آن ۶ میلیارد دلار هم کشور را اداره می‌کرده و هم جنگ را!