چین 'جاده ابریشم جدید' به بریتانیا را راه‌اندازی کرد

هزینه حمل کالا با خط آهن کمتر از هزینه حمل آن با کشتی اما زمان رسیدن آن به مقصد کوتاه‌تر است در حالیکه هزینه آن به مراتب بیشتر از حمل هوایی کالاست که در فاصله زمانی کوتاهی به مقصد می‌رسد. به این ترتیب، ارتباط ریلی از لحاظ هزینه و زمان حمل بین حمل دریایی و هوایی قرار دارد و گزینه دیگری را در اختیار صادرکنندگان چینی و اروپایی قرار می‌دهد.

از مسیر این خط آهن با عنوان "جاده ابریشم جدید" نام برده شده است. قطار باربری پس از خروج از چین از کشورهای قزاقستان، روسیه، بلاروس، لهستان، آلمان، بلژیک و فرانسه عبور خواهد کرد و سپس به بریتانیا خواهد رسید.

بریتانیا هشتمین کشور و لندن پانزدهمین شهر در مسیر قطار "جاده ابریشم" است.

راه‌اندازی سرویس جدید ترابری بخشی از برنامه چند میلیارد دلاری شی جین‌پینگ، رئیس جمهوری چین تحت عنوان "یک کمربند، یک جاده" شامل برنامه توسعه حمل و نقل ریلی کالا از چین به مقصد کشورهای اروپایی است.

این برنامه در سال ٢٠١٣ ارائه شد و شامل ایجاد زیرساخت و شبکه‌های تجاری لازم برای ارتباط بین آسیا، افریقا و اروپا در مسیر جاده ابریشم باستانی است.

در حال حاضر، ٣٩ مسیر خط آهن شانزده شهر چین را به دوازده شهر اروپایی متصل می‌کند. تا پایان ژوئن سال گذشته میلادی، بیش از ١٨٨٠ سفر ریلی حامل کالاهای چینی از آن کشور به مقصد اروپا و بیش از ٥٠٠ سفر ریلی حامل کالاهای اروپایی به چین انجام شده بود.

قطارهای چینی در سفر بازگشت از اروپا اقلامی مانند گوشت از آلمان، چوب از روسیه و شراب از فرانسه را با خود به چین می‌برند.

شرکت خط آهن چین گفته است که سرویس جدید به لندن باعث تقویت ارتباط چین و اروپای غربی می‌شود و فصل تازه‌ای را در ارتباط تجاری بین آن کشور و بریتانیا می‌گشاید.

هنوز آمار نهایی تجارت چین برای سال گذشته منتشر نشده اما در سال ٢٠١٥ میلادی، ارزش صادرات چین به ٢.٢٧ تریلیون دلار رسید که اندکی از صادرات آن کشور در سال قبل از آن کمتر بود.

با ادامه رکود جهانی، نرخ رشد اقتصادی چین نیز کاهش یافته و در سال گذشته میلادی، با رقم ٦.٩ درصد، به پائین‌ترین نرخ طی بیست و پنج سال گذشته رسید. دولت چین امیدوار است با یافتن راه‌های جدید افزایش صادرات، نرخ رشد اقتصادی این کشور را در سطح بالایی حفظ کند.

از نظر تاریخی، اصطلاح جاده ابریشم به مسیر صادرات ابریشم از چین به مناطق غرب آسیا و از آنجا تا سواحل مدیترانه اطلاق می‌شد. ابریشم چین سپس از سواحل مدیترانه به بازارهای اروپایی و برخی مناطق آفریقا می‌رسید. بعدها این مسیر آسیای مرکزی را نیز شامل شد.

دوره شکوفایی جاده ابریشم به عنوان مسیر حمل ابریشم چین حدود دویست سال قبل و دویست بعد از میلاد مسیح بود هرچند مسیر تجاری شرق به غرب به شکل‌های مختلف از قبل و بعد از این دوره نیز فعال بوده است.

در دهه ١٣٦٠ خورشیدی، مقامات دولتی ایران اصطلاح جاده ابریشم را برای طرحی به کار گرفتند که هدف از آن، تبدیل ایران به محور اصلی ترانزیت کالا از شرق آسیا و آسیای میانه به اروپا و بالعکس بود. به اعتقاد آنان، ترانزیت کالا می‌توانست به یکی از منابع عمده کسب درآمد ارزی تبدیل شود و همزمان، با قرار دادن ایران در موقعیت حساس نظارت و کنترل رفت و آمد کالا، به تقویت موقعیت سیاسی جمهوری اسلامی منجر گردد. حتی برخی مقامات دولتی جاده ابریشم پیشنهادی را چارچوبی اقتصادی برای ایجاد یک اتحادیه سیاسی و فرهنگی گسترده با مرکزیت جمهوری اسلامی ایران معرفی کردند.

با بروز مشکلات جدید سیاسی در روابط جمهوری اسلامی و کشورهای غربی، مفاهیم دیگری مانند "جاده شمال - جنوب" بین آسیای مرکزی و بنادر خلیج فارس و همچنین سیاست "نگاه به شرق" به تدریج از امید به احیای جاده ابریشم به عنوان منبع کسب درآمد و نفوذ سیاسی کاس