نماز خواندن در ایران پس از پیروزی انقلاب سال ۵۷ و استقرار جمهوری اسلامی در نهادها، سازمان‌ها و اداره‌های دولتی کم و بیش اجباری شده است و برای استخدام شدن افراد، یکی از سوال‌های گزینش حتما این است که فرد نماز می‌خواند یا نه.

آنها که نماز نمی‌خوانند معمولا در ساعت معروف به «ناهار و نماز» باید به گونه‌ای اقدام کنند و به قول معروف «جیم» بشوند که نبودن‌شان در میان صفوف نمازگزاران چندان به چشم نیاید و البته هر از گاهی هم در نمازخانه خودی نشان بدهند تا گرفتار مصائب «گزارش شدن» نشوند.

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گزارش کرده در یکی از نمونه‌های تازه از اجبار کردن افراد به خواندن نماز، کارخانه چسب هل با نصب دیوار نوشته از کارکنان خود (آقایان) خواسته است در نماز جماعت شرکت کنند و نماز بخوانند که در غیر این صورت مشمول عکس العمل خواهند شد.

بر اساس این دیوار نوشته، حداقل عکس العمل ۱۲۰ هزار تومان جریمه و حداکثر آن اخراج خواهد بود. (تارنمای زمانه)