مامور قتل های زنجیره ای، نمی‌خواهد دوباره به زندان برود

می‌دانم ولی نمی‌گویم، چون نمی‌خواهم دوباره به زندان بروم

+ چه شد؟ می‌توانید خیلی خلاصه بگویید آن داستان بازداشت شما و بعد شایعه‌ی به اغما رفتنتان چه بود؟ آن فیلم‌هایی که منتشر شد، خیلی فیلم‌های ناراحت کننده‌ای بود.

_ ببینید، یک اتفاقی افتاد، جریانی که قتل‌های زنجیره‌ای را مرتکب شدند، از آن‌طرف به گوش مقامات عالی رساندند که این‌ها به‌دنبال شما هستند تا شما را محکوم کنند. تمام کسانی که قتل‌ها را انجام دادند، از زید تا عمر دستگیر شدند، اقرار کردند و گفتند که ما این‌‌کار را کرده‌ایم. کد می‌آوردند؛ اما این کد نه به رهبری می‌خورد، نه به دفتر می‌خورد و نه به اطرافیان. این تندروها آمدند چه کردند؟ داشتند می‌گفتند که حکم قتل را مرحوم آیت‌الله «خوشوقت» داده است، که رابطه‌‌ی سببی با فرزند یکی از مقامات عالی دارد. بعد آمدند از ترس خودشان برای اینکه فرار به جلو کنند، یک سناریو درست کردند. در سناریوی دوم دیگر وارد شدند و چه کردند؟ همه‌ی آنهایی که دست داشتند را رها کردند، به غیر از «سعید امامی» و آقای «مصطفی کاظمی» و آقای «صادق عالیخانی»، این‌ها را رها نکردند و نگاه داشتند.

سعید امامی اصلا در آن دوره نه معاون امنیت بود و نه هیچ کاره‌ی دیگری. بعد از قتل‌های زنجیره‌ای کوی دانشگاه اتفاق افتاد. سعید امامی قبل از ماجرای قتل‌های زنجیره‌ای، یک نامه‌ای می‌نویسد که من نظرم این است که اگر بناست کار فرهنگی کنیم باید در مقابل این چیز‌ها بایستیم. ایشان مشاور وزیر بود و کاره‌ای هم نبود. این نامه را یکی از بچه‌های وزارت، از داخل وزارت بلند می‌کند و به روزنامه‌ی سلام می‌دهد. سلام هم آن‌را چاپ می‌کند و نتیجه‌اش می‌شود کوی دانشگاه. کوی دانشگاه تمام شده بود که نصفه شب ریختند و آتش زدند و این‌ها. من همه را می‌دانم ولی نمی‌گویم، چون نمی‌خواهم دوباره به زندان بروم. می‌دانم چه کسی دستور داد، چه کسی چه‌کار کرد.

بعد آوردند یک مانکن به نام آقای «فرهاد نظری» را گذاشتند. فرهاد نظری خوابیده بود، از طرف فرهاد نظری که این‌کار را نکردند. یک گروه دیگری آمدند، زدند، داغان کردند و رفتند؛ بعدش هم که شد ۱۸ تیر و ۲۳ تیر و تمام شد، که ما آن‌جا کلی هم زحمت و بدبختی کشیدیم. یعنی می‌خواهم بگویم همان‌طور توطئه پشت توطئه.

# صدا و سیما هم فتنه کرد

# اکبر گنجی و گوگوش آدم خودمان هستند الحمدالله

+ می‌گویید برخی مشارکتی‌ها یا هوادارانشان چنین کردند، اما آنها که آن‌وقت در سیستم امنیتی نبودند

_ نه، مشارکتی‌ها کاره‌ای در سیستم نبودند. مشارکتی‌ها آمدند ایستادند با مصاحبه‌های گند و کثافت «اکبر گنجی» و دیگران، آمدند چه‌کار کردند؟ مدام مقاله نوشتند. مثلا گنجی کتاب «عالیجناب سرخ‌پوش» منتشر کرد؛ آمدند یک‌سری دروغ «سونای زعفرانیه» و چه و چه و چه را، تخیلات خود را ریختند در آن‌جا. البته آقای گنجی را که رها کردند، این منبع [یک نهاد داخلی] در آن‌جاست. اکبر گنجی است، گوگوش است، این‌ها همه آدم‌های خودمان هستند الحمدلله؛ بگذار بدانند، این‌ها سوخته‌اند.

اوج ۸۸ را ببینید، در فتنه‌ی ۸۸؛ من اعتقادم این است که این فتنه بود و در این فتنه، رهبری مظلوم واقع شد. اما فتنه را دو طرف راه انداختند. یکی فتنه را راه انداخت، یکی هم فتنه را کشید. من نبودم بینشان. من برای آقای موسوی تا آن زمانی کار کردم که مقام عظمای ولایت ساعت ۴:۳۵ دقیقه‌ی ۲۳ خرداد، اعلام کردند که من انتخابات را قبول دارم. کسانی که بعد از اینکه آقا گفت من انتخابات را قبول دارم، به خیابان‌ها ریختند، اشتباه کردند. با این ریختن در خیابان‌ها که رهبری نمی‌آید حرفش را برگرداند. چون رهبری به یک عده اعتماد کرده و آنها هم گفته‌اند که آقا این انتخابات درست است. بعدش چه؟ در خیابان ریختند که چه؟

این‌جا دوطرف فتنه کردند. فتنه‌ی اول کوتاه آمد، فتنه‌ی دوم کشید این فتنه را. من از آقای «ضرغامی» یک سوال دارم، آقای ضرغامی! خداوکیلی، جان بچه‌ات، عکس امام را چه کسی آتش زد؟ این همه عکس بود، در کجا دوربین فیلمبرداری صدا و سیما این را گرفت؟ خب ما که بچه نیستیم. یا چند نفر هم شعار دادند که مرگ بر اصل ولایت فقیه؟! این دروغ است؛ بله، بیایید من هم در یک کوچه‌ای ۱۰ نفر را جمع کنم آن‌قدر فیلم بگیرم که می‌گویند مرگ بر... بنابراین صدا و سیما هم در فتنه بود، او هم فتنه کرد. این‌ها هم فتنه کردند؛ دوطرف فتنه‌گری کردند.

احمدی‌نژاد آمد فتنه‌گری کرد که آن سخنرانی خس و خاشاک را راه انداخت و مستقیم از رسانه‌ی ملی هم پخش شد! صدا و سیما آن شکلی عمل کرد، نمی‌دانم آن‌یکی شکل دیگری عمل کرد و مردم را کشیدند؛ و واقعا باید به نیروهای پلیس احترام کرد. یک‌نفر را نه کشتند و نه زخمی کردند. حالا آن حادثه هم که در میدان ولیعصر رخ داد، آن بدبخت از ترسش می‌خواست فرار کند، آن پلیس دید که می‌کشندش، خب مردمی آن‌جا بودند، از ترس رد شد و رفت. از قصد آن کار را نکرد.

# نیروهای امنیتی بعد از ۸۸ برادری نکردند

+ شما به عنوان کسی که سابقه‌ی امنیتی دارید، برخورد نیروهای امنیتی در آن سال‌ها را چطور ارزیابی می‌کنید، یعنی بعد از ۸۸؟

_ ببینید، بعد از ۸۸ بد بوده است؛ یعنی بعد ۸۸ برادری نکردند. بعد از ۸۸ همه آمدند و انتقام‌های سیاسی گرفتند. یک نمونه‌ی خیلی کوچکش، در تمام خیابان‌های تهران، فرستاده بودند که روی دیوار بنویسند اکبر خوشکوشک، فرمانده‌ی عملیات است و او را بگیرید. می‌خواستند من را که زمان انتخابات در تبلیغات و پشتیبانی آقای موسوی بودم، بگیرند. یعنی این‌ها بعد از آن‌همه دنبال انتقام‌گیری بودند، از گروه‌های مختلف.

اصلا شما نگاه کن! من کار ندارم به این موارد. با آقای «عبدالله رمضانزاده» یک سلام و علیک دارم فقط؛ بچه محل من بودند، آنها «۱۳ آبانی» بودند و ما «نازی‌آبادی». روز ۲۳ خرداد آقای رمضانزاده با پسرش به سمت خانه می‌رفته که می‌گیرند و می‌برند.

یا ساعت ۴ بعد از ظهر می‌ریزند ستاد اصلاح‌طلب‌ها در قیطریه و مانیتورهایش را داغان می‌کنند. حالا من می‌دانم که چه‌کسی این کار را کرد، ولی بماند، الان الحمدلله مسوولیتی هم گرفته است و خدا نگهش دارد!

+ گفته بودید که سال ۸۶ احمدی‌نژاد شما را از وزارت اطلاعات اخراج کرد، داستان چه بود؟

_ احمدی‌نژاد یک آدم حرف گوش‌کنی بود. وزارت اطلاعات وابستگی به اصلاح‌طلبان و اصولگرابان و چپ و راست ندارد، ولی هر فردی در داخل این وزارتخانه، نظر خودش را دارد. خود وزارت اطلاعات که به هیچ جناحی وابستگی ندارد، اما یک عده اصلاح‌طلب هستند، یک عده اصول‌گرا هستند، یک عده احمدی‌نژادی هستند، یک عده طرفدار خاتمی هستند و یک عده طرفدار مرحوم هاشمی هستند، اما در عمل به بیرون از وزارت وصل نیستند چون حفاظت بسیار قوی و خوبی داریم ما. یعنی حفاظت سوار است روی این موضوع. احمدی‌نژاد آمد آنهایی را که می‌دانستند که یک تعلق خاطری به آقای خاتمی یا آقای هاشمی داشتند، همه را بیرون کردند. نه بگویم فقط من را، حتی معاون وزیر را هم بیرون کردند. از اصولگرایان داخل وزارت هم چند نفری را بیرون کردند و همه را پاکسازی کردند. یعنی گفتند این‌ها نباید باشند.

خب این که نمی‌شود در یک مملکت ما بگوییم که یک عده نباشند. همه‌ی این‌ها آقا را قبول داشتند و قبول هم دارند؛ رهبری آیت‌الله خامنه‌ای را چه چپ، چه راست، چه بالا، چه پایین، همه قبول دارند؛ می‌گویند عمود خیمه است، اگر بخورد زمین، همه می‌خورند زمین؛ چون برای نخواستن ما دعوا است و ما هیچ دولتی نداریم که با ما دوست باشد. آن از افغانستانش که به خیابان می‌ریزند و عکس مقامات ما را آتش می‌زنند. این عراق، فردا که خوب شد ببینید با ما چه‌کار می‌کند. یا آن سوریه‌اش. تنها چیزی که ما داریم حزب‌الله لبنان است. وگرنه ما کسی یا دولتی را نداریم که بگوییم خیلی کشته و مرده‌ی ما است، این یک واقعیت است.

این قصه را هم که شما می‌بینید که همه قبول دارند که رهبری باشد، نمی‌خواهند که این کشور بیافتد دست داعش و تکفیری‌ها و اسراییل و آمریکا و ضد انقلاب و منافقین. یکی بود که یک مرغ را دزدیده بود داشت با آن فرار می‌کرد؛ از عقب مردم دنبالش می‌کردند و می‌گفتند که بگیرید دزد را، دزد هم گفت بگیرید دزد را که حواس مردم را پرت کند به افراد جلوتر از خودش! پس در این کشور رهبری را همه قبول دارند، همه از او اطاعت می‌کنند؛ اما آنهایی که مشکل دارند، به‌نام حمایت از رهبری بچه‌های نظام را قلع و قمع کردند، در تمام وزارت‌خانه‌ها این قلع و قمع رخ داد و فقط منحصر به اطلاعات نیست.

+ منظور شما تیم احمدی‌نژاد و این‌ها است؟

_ اصلا احمدی‌نژاد و این‌ها تیم ندارند. اصلا این‌ها وجود اثباتی ندارند.

# هرکاری کردند ریختند در آشغال‌دانی به نام احمدی‌نژاد

+ یعنی چه؟

یعنی اصلا این‌ها کسی نیستند، هرکه هستند پشتشان اصولگراها هستند. اما چه کردند، یک خاکروبه و آشغال‌دانی پیدا کردند، هرکاری که کردند ریختند داخل این آشغال‌دانی، یعنی هرکاری کردند ریختند در این آشغال‌دانی به نام احمدی‌نژاد. احمدی‌نژاد که بود؟ خود آقای «مشایی»، ایشان در سپاه کردستان بود، کار می‌کرد و در اطلاعات و این‌ها بود. خانم ایشان جزو گروهک‌ها بود و قرار بود که محاکمه شود؛ ایشان این خانم را پراند و بعد هم زیرلفظی ردش کرد و بعد هم با او ازدواج کرد. آقای مشایی آن‌جا اسمش «برادر مرتضی» بوده است؛ بروید زندگی‌نامه‌اش را بخوانید و ببینید که اصلا مشایی کجای این قصه بوده است؟!

# احمدی‌نژاد تنها پوستری بود در دست اصولگرایان

+ در آن سالی که آقای احمدی‌نژاد خودش چندروزی سرپرستی وزارت‌خانه را بر عهده گرفت، بعد از آن خیلی شایعه شد که احمدی‌نژاد با آقای مشایی که سابقه‌ی امنیتی داشته است، یک‌سری مدارک را از آن‌جا بیرون برده‌اند؛ آیا این ربطی به اتفاقاتی که بعدها افتاد و دارد می‌افتد، دارد؟

_ من به این اعتقاد ندارم. اولا که در دفتر وزیر یک اتاق محرمانه هست و یک چیزهایی در آن‌جا وجود دارد. من خیلی به این اعتقاد ندارم که بخواهم بگویم که او چیزهایی می‌داند. خود احمدی‌نژاد متهم محکوم شده‌ی سوآپ اردبیل است که از استانداری هم عزلش کردند. خود «بقایی» اخراجی وزارت اطلاعات است که من نمی‌توانم آن بقیه‌اش را بگویم، چون به‌لحاظ اخلاقی خوب نیست. خود برادر مرتضی، همین آقای مشایی که «برادر مرتضی» بوده است، نوچه‌ی «عباد» در کردستان بود، همین «علی ربیعی». خانمش هم که خب معلوم است. آقای احمدی نژاد یک برادر داشت، خدا بیامرز «داود»، که او هم در وزارت بود، آقای «ری‌شهری» برایش نوشت که به‌خاطر خدا از وزارت برو بیرون. حالا دیگر دستش از این دنیا کوتاه است و نباید بنشینیم و درباره‌اش بگوییم.

یعنی می‌خواهم بگویم که این‌ها کسی نبودند، این‌ها یک کاغذ پوستری بودند، گذاشتندشان سر چوب و آوردند بالا و این چوب، دست اصولگرایان بود اما اینها باید جواب مردم را بدهند نه احمدی‌نژاد. بعد شما می‌گویید آیا آقای احمدی‌نژاد از آنجا اطلاعات بیرون برده و از این آقایان چیزی دارد؟! هرکسی در ایران خیانت کرده باشد، به میدان شوش هم که بروید اوراق‌چی‌ها از این آقایان چیزی دارند. کیست که نداند وزیر اطلاعات احمدی‌نژاد با دست خود او همه را اخراج کرد و وزارت اطلاعات را نابود کرد.

# کسانی‌که ما را گرفتند به‌دنبال پرونده‌ی قتل‌های زنجیره‌ای نبودند

+ دو سال پیش درباره‌ی سعید امامی و ماجرای بیمارستان ادعایی را مطرح کردید، بعد از طرح آن ادعا کسی با شما تماس داشت؟ خانواده‌اش اصلا پیگیر این موضوع بودند؟

_ نه، بگذارید یک نکته را به شما بگویم؛ بعد که در قتل‌های زنجیره‌ای مشخص شد که چه اتفاقی افتاده است، آمدند همه را مشخص کردند و بعد سعید امامی را هم بردند «بیمارستان فجر». حالش هم خوب بود، همان‌جا ترتیب سعید امامی را دادند. چون سعید امامی نه در قتل‌های زنجیره‌ای بود و نه جای دیگری. بعد که سعید را کشتند ماها را گرفتند، بردند به جرم اینکه این‌ها قتل‌های زنجیره‌ای را انجام داده‌‎اند؛ مثلا چه کسی؟ زن سعید امامی را برای قتل‌های زنجیره‌ای بردند؛ نه کارمند وزارت بود نه چیز دیگری، یک خانم خانه‌دار بود. ما اعضای شورای مدیران امنیت بودیم، ما را هم گرفتند و بردند در زندان.

اصلا از ما سوال نکردند که با قتل‌های زنجیره‌ای چه ارتباطی داشتیم. من می‌گفتم بابا، آقای «جواد آ...»! من که می‌دانم که چه‌کسی تو را این‎جا گذاشته و من‌که می‌دانم تو را چه کسی گذاشته که این پرونده را پیگیری کنی؟! مگر شما دنبال قتل‌های زنجیره‌ای نیستید؟! اصلا من می‌گویم که آقا بسم‌الله ‌الرحمن الرحیم من اکبر خوشکوشک هستم، به این رسیدم که این‌ها ناصبی هستند و من کشتمشان. بعد شما من را اعدام کنید و تمام شود برود دیگر.

گفتند برو دنبال کارِت؛ آن پرونده که تمام شده، چیزهای دیگر را بگو؛ چی بگو؟ از «حسن خمینی» بگو، «احمد خمینی» را چرا ...؟ «صیاد شیرازی» را چرا کشتی؟ بمب امام رضا را شما گذاشتید، بمب دادستانی را شما گذاشتید، شما اسراییل رفتید، شما بهایی هستید. بردند، یازده ماه زدند و داغان کردند و آوردند. پس از آن با نظر رهبری معظم انقلاب، سران سه قوه و ریاست مجمع تشخیص مصلحت از آن تبرئه شدیم. تنها کسی که ما را پذیرفت که حرف‌هایمان را گوش کند، مرحوم آیت‌الله هاشمی و آقای ناطق، رییس وقت بازرسی رهبری بود. سه ساعت رفتیم و تظلم‌خواهی کردیم. بعد هم گفتند که به آنها ده سال زندان دادند اما شنیدم که بعد تبرئه‌شان کردند و دارند در جایی کار می‌کنند، همان‌ها که در آن فیلم آن کارها را کردند!

آن فیلم را هم برای آقای خاتمی برده بودند، فیلم‌های قتل‌های زنجیره‌ای و این‌ها را این‌ها فیلم‌برداری می‌کردند که قاضی ما را نبیند که ما بگوییم نه. چه کردند؟ ما را آن‎طرف زدند و این‌طرف اقرار گرفتند که قاضی فیلم را نگاه کند. حکم هم دست آقای (...) بود، می‌خواست ما را اعدام کند. حکم ما را بدهد و تمام شود و برود. که آن‌جا من در کما به بیمارستان رفتم. زن سعید امامی داشت می‌مرد. این‌ها دنبال یک ماجرای دیگری بودند، اصلا دنبال پرونده‌ی قتل‌های زنجیره‌ای نبودند. قتل‌های زنجیره‌ای معلوم است؛ تنها کسی که این میان بی‌گناه بود، آقای حضرت آیت الله «دری نجف‌آبای» بود، بقیه‌ی آقایان گناهکار بودند. بعد در امنیت این اتفاق افتاده، معاون امنیت خبر نداشت. زیرمجموعه‌ی مدیران معاون امنیت این کارها را انجام دادند.

قتل‌ها معلوم بود، همه‌اش هم معلوم بود، اقرار هم کردند، همه‌کار هم شد؛ بعد از آن ما را بردند آن‌جا. بردند برای چیز دیگر؛ مگر مرحوم حاج احمد آقای خمینی را کسی شکایت کرده که ایشان را مرحومش کردند یا شهیدش کردند؟ به حسن آقا زنگ زدند که آقا اعلام شهادت کنید. یعنی می‌خواهم بگویم که این یک ماجرای دیگر بود. بعد هم آن آقایان تبرئه شدند، الان هم هستند، کلی تشویق هم شدند! آنها می‌خواستند از طریق شکنجه‌ها به این گزاره‌ی عاری از حقیقت برسند که در قتل‌های زنجیره‌ای دست اسرائیل در کار است!

# اگر ۲۰ سال بعدش می‌گفتیم بهتر می‌شد

+ سه، چهار سال پیش درباره‌ی آن ادعاهایی که «علیرضا نوری‌زاده» در کتابی مطرح کرده و اسم شما را به عنوان یکی از آن قاتلین آورده، بعد از ۱۴ سال در مورد آن اظهار نظر کردید، اولا چرا بعد از ۱۴ سال؟ و اینکه آیا بعدش واکنشی داشتند؟

یک نکته‌ای به شما بگویم، همیشه این فیلم‌هایی که شما می‌بینید که در هالیوود درست می‌کنند، در سی‌آی‌ای، اینتلیجنت سرویس، بی‌ام‌دی آلمان یا فرانسه یا کا‌گ‌ب، در همه‌ی این‌ها که این اتفاقات می‌افتد، این اتفاقات را به روز که تحویل مردم نمی‌دهند. تنها اتفاقاتی که افتاد یکی «اسنودن» بود که افشاگری کرد و یکی هم «جولین آسانژ»، این‌ها به روز افشاگری کردند. اما همیشه باید یک زمانی بگذرد از آن. درباره‌ی این ماجرا بلکه یک‌خرده هم زودتر شد، فکر می‌کنم اگر ۲۰ سال بعدش می‌گفتیم بهتر می‌شد. سال دیگر می‌شود بیستمین سالگرد این مساله.

اما بالاخره آقای نوری‌زاده منبع ما بوده است و پول گرفته است؛ همین آقای «خزعلی» این‌جا، این‌ها را بابا مردم نمی‌دانند که یک برنامه است. یعنی مثل این می‎ماند که یک وقتی، «داریوش اقبالی» خواننده را گرفتند، کردند زندان؛ همه گفتند که چون علیه شاه سیاسی خوانده او را به زندان انداختند، یعنی خواستند یک آدم فاسدی مثل داریوش اقبالی بشود رهبر ما و بگویند که این سیاسی است. البته شما این را بدان، اکبر گنجی، در اوج ۸۸، بلند می‌شود و می‌رود نزد رییس جمهور کشور غاصب اسراییل و از او خودکار می‌گیرد. در ۸۸ گوگوش که منبع ما است، ما فرستادیمش که برود، با اکبر گنجی، با هم، در یک میتینگ شرکت می‌کنند. به داخلی‌ها می‌گویند ببینید این‌ها هشتادوهشتی‌ها هستندها. می‌خواهند بگویند که شماها فتنه‌گر هستید و این‌ها هم رهبران شما هستند. به منبع زنگ می‌زند که سلام علیکم، برو این کار را بکن. اکبر گنجی منبع است. این حرف‌ها کدام است.

یک‌بار من خدمت آقای ناطق نوری رفتم، گفتم حاج آقا! این نکته این‌جوری است، گفت باشد، مملکت داری این چیزها را هم دارد. بالاخره مملکت را می‌خواهند نگاه دارند باید همین‌جوری باشد. تازگی آقای «فلاحیان» گفته بود که اکثر خبرنگاران منبع اطلاعات هستند، حرف بدی نگفته است، بالاخره نمی‌تواند هم نباشند بعضی‌هایشان...

+ اما خب کار خوبی نیست این کار

_ همین، ببینید! گوش کنید! حکومت باید با همه مماشات کند. الان یک اتفاقی در این کشور می‌خواست بیافتد، خبر آمد و آماده باش شد. اطلاعات و جمع‌آوری خارجی یعنی این. یعنی آن سمت را ببینی که چه اتفاقی می‌‎خواهد برای این‌جا بیافتد. این خیلی چیز مهمی است.

مثلا الان می‌گویند که شما اطلاعاتی هستید، حالا شما با ما یک سلام و علیکی دارید، گاهی یک چیزهایی می‌پرسید و من هم به شما می‌گویم. در کل می‌خواهم بگویم که بالاخره خیلی‌ها برای سرنگونی ما دقیقه شماری می‌کنند و دارند پول خرج می‌کنند که تا آن‌جایی که می‌توانند ما را از بین ببرند، ما باید همه‎مان پیرو یک عمود خیمه و ستونی به نام ولایت فقیه، آیت‌الله خامنه‌ای، باشیم.

علیرغم اینکه دوستان هم نمی‌پذیرند، الان من یک چیزی بگویم؛ من عقلم آنقدر می‌رسد، بالاخره ما هم در این مملکت دوزار زحمت کشیده‌ایم و وظیفه‌مان هم بوده است؛ اما یک نکته‌ای وجود دارد، یک روز مرحوم آیت‌الله هاشمی یک حرف خوبی زد و گفت اگر رهبر معظم انقلاب بخواهد همه چیز حل می‌شود. باید آقا همه را مثل برادر دور هم جمع کند، از آن مشارکتی‌ها تا آن کُند، مجمع روحانیت، آقای خاتمی، آقای ناطق، همین آقای سید حسن آقا، همه را باید جمع کند دور هم که ما یکی شویم.

مثلا من شنیدم که آقا برای آن عمل در بیمارستان بودند، اجازه داده نشد آقای خاتمی و آیت‌الله موسوی خویینی‌ها به ملاقاتشان بروند، ولی خیلی‌ها اجازه‎ی ملاقات پیدا کردند. خب این دوری است، بالاخره مخالف و موافق، همه در زیر یک چتر هستند و قبول دارند که رهبری آقا باید بماند، اگر نماند، این تندروها، امثال آقای احمدی‌نژاد و مشایی و ... این حکومت را به‌هم می‌ریزند.

# آمدنیوز داخلی است، رویش سوارند

# جلیلی سه‌بار حکم دستگیری من را داد

+ به برخی از شایعات اشاره کردید، همین که آمدنیوز و امثالهم مطرح می‌کنند؛ می‌خواهم تحلیل شما را درباره‌ی یک چیز عجیبی به نام همین آمدنیوز بپرسم.

_ آمدنیوز داخلی است، اما فکر می‌کند که مستقل است؛ روی آمدنیوز سوار شدند، این‌جا با هم دعوا دارند الان، دعوای جناحی دارند. می‌خواهند از هم امتیاز بگیرند، خبر را به آن می‌دهند و آن پخش می‌کند. یعنی سرمنبع اخبارش، داخلی‌ها هستند. یک چیزی به نام آمدنیوز در آن‌طرف درست شده است، خودش نمی‌داند که منبع است، اما هست. خرجشان را هم از داخل می‌گیرند. دروغ و راست را قاطی می‌کنند و به خوردش می‌دهند.

من یک سوال از شما دارم، حالا راجع به دختر فلانی دارند یک چیزهایی می‌گویند، من قبول ندارم؛ می‌گویم این دعوای داخلی است. می‌خواهند یک آوانس بگیرند. یا آن ۶۳ تا حساب، این حساب‌ها از قبل بوده است. بالاخره رییس قوه، اختیاردار یک قوه است، مگر نمی‌تواند داشته باشد. ایشان نبرده است که بخورد، در قوه خرج شده؛ اما هوایش می‌کنند، کی هوایش می‌کند؟ داخلی‌ها هوا می‌کنند. داخلی‌های خودی، نه داخلی‌های غیرخودی.

آقای «اسماعیل کوثری» را خدا نگاه دارد، ما با هم یک‌جا یک وقتی کار می‌کردیم، خیلی هم مرد شریفی است؛ یک وقتی در مجلس علیه من صحبت کرد، در کمیسیون امنیت ملی، سر همین قصه‌ی ۸۸ و کمک کردن به ستاد آقای موسوی و این‌ها. بعد من به ایشان پیغام دادم که تو مرحوم بابایت ماست‌بند بود، بابای مرحوم من هم چراغ ساز بود؛ جفتمان هم در سپاه با هم بودیم. اول بیا با خود من صحبت کن بعد برو آن‌جا صحبت کن.

ببینید آقای «جلیلی» به عنوان دبیر شورای امنیت، سه‌بار حکم دستگیری من را داده است که من را دستگیر کنند چون من در فتنه‌ی ۸۸ هستم، وزارت اطلاعات رفته آن‌جا دفاع کرده است که بابا ما روی اکبر سواریم، تیم گذاشته‌ایم، اکبر تلفن‌هایش هم هست که دارد به رفقایش می‌گوید که آقا نروید تظاهرات! درست نیست؛ دارد یک عده را هم ارشاد می‌کند. بی‌اطلاعاتی‌شان است، یعنی این آقای جلیلی را بهش خط می‌دهند که این اکبر را هم بگیر! آن‌جا اکبر نبوده که.

همین آقای «حیدری فرد» مثلا گفته است که من سعید امامی را می‌شناختم! آخر تو اصلا سن‌ات به سعید امامی نمی‌خورد. نه سنش می‌خورد؛ البته چرا قد و چهره‌اش می‌خورد، با هم هم‌فکر هم هستند. توجه می‌کنید؟ اما سعید کجا و این کجا. سعید یک دانشجوی آمریکا درس خوانده‌ی متدین و ولایتی بود. اصلا ولایتیِ ولایتی بود و روی حسدورزی سعید را کشتند. فقط حسدورزی، نه در قتل‌های زنجیره‌ای بود و نه در جای دیگر بود.

برنامه‌ای به نام «هویت» از یک‌سری اعترافات در دهه‌ی هفتاد در تلویزیون پخش شد...

_ بله

# نوری‌زاد کارگردان فیلم «عصر عاشورا» علیه خاتمی بود

+ خب آن‌را صدا و سیما پخش کرد، اسم آقای سعید امامی درباره‌ی آن مطرح شد و گفتند که وزارت اطلاعات در آن نقش داشته و یک‌بار هم اگر درست خاطرم باشد آقای هاشمی با کیهان مصاحبه داشت که آن‌جا در پاسخ به سوالی راجع به هویت، نام آقای شریعتمداری را هم آورد. داستانش چه بود؟ کتاب آن را هم خزعلی در انتشارات حیان چاپ کرد.

_ ببینید، این هویت را که ساختند، یا آن فیلم عصر عاشورا را که ساختند؛ یک عده فاحشه‌ها را گرفتند، روز عاشورا بردند به شهرک غرب و کارناوال راه انداختند برای آقای خاتمی. یک جایی هم دارد دختری گریه می‌کند و می‌گوید خاتمی. همین آقای نوری‌زاد عزیز و گل، همین آقا، کارگردانش همین آقاست؛ عصر عاشورایی که علیه آقای خاتمی ساخته شد.

# مغز شریعتمداری ترکیده!

+ هویت را هم یعنی این ...

_ نه، نه، نه، هویت را حسین شریعتمداری و این‌ها درست کردند. با یک عده از دوستان که حالا اسمشان بماند، گمنام هستند، گمنام‌تر بمانند، ساختند یا خیلی چیزهای دیگر. مثلا آقای شریعتمداری مدام از آقای «جورج سوروس» می‌گوید و حتی یک بیّنه ندارد از اینکه آقای خاتمی پول گرفت و فلان کرد. بالاخره آقای شریعتمداری یک آدمی است که مغزش ترکیده. یعنی یک آدمی است که به‌هم بریز است.

البته در مشا و دماوند یهودی زیاد است، ایشان را نمی‌گویم‌ها، ایشان حزب‌اللهی است، زندان رفته است، منتها همین آقای «جواد آ...»، آقای «علی‌اکبر ب» با «مجتبی ب»، الان با ایشان کار می‌کنند. هم مقاله می‌نویسند و هم شکنجه‌گران ما هستند، هم به این آقای شریعتمداری سرویس می‌دهند و هم به آقایان دیگر، آنها هم مدام دفاع می‌کنند. این‌ها یک مجموعه هستند.

من می‌خواهم بگویم در این کشور ما، همه باید یک‌دست باشیم، زیر بیرق امام زمان و رهبری معظم انقلاب بایستیم و دوستی و رفاقت کنیم؛ هرجوری که هست، همه باید مثل بچه‌های آقا باشند. این خیلی مهم است. این کشور خیلی مهم است.

یک چیزی هم تعریف کنم؛ سران را آقا برای ماه رمضان دعوت می‌کند؛ یکی از آقایان سال ۷۷ یک کارتی هم به من داد که بروم. دیدم که همه‌ی آقایان آمدند و جمع هستند. قبل از آن، آقای حسینیان به برنامه‌ی «چراغ» رفته بود؛ به آقای حسینیان گفته بودند که برو به آن برنامه‌ی «چراغ» که «علی اصغر پورمحمدی» درست کرده بود. آقای حسینیان رفت که بگوید این قتل‌ها کار اصلاح‌طلب‌ها است. خب تهش نگاه کنید! معلوم است که کار رفقای خودش است؛ اینکه معلوم بود. بعد آقای خاتمی در آن مراسم سخنرانی کرد برعلیه آقای «لاریجانی» که رییس صداوسیما بود. من هر مراسمی که باشد می‌روم به دیدن آقا