کارگران ایرانی: چرا باید گرسنه بمانیم؟

ین سخنان محمد، کارگر یکی از کارخانه‌های تولید خودرو است. او در گفتگو با بی‌بی‌سی فارسی همچنین می‌گوید: "همسرم از دو ماه پیش در خانه‌های مردم کار می‌کند، من راضی نیستم بچه‌های ۱۰، ۶ و سه ساله من ساعتها در خانه تنها بمانند، اما چاره‌ای نیست. صاحبخانه اجاره عقب افتاده‌اش را می‌خواهد، والا باید از ماه آینده در خیابان چادر بزنیم."
وضعیت معیشت کارگران و مشکلات آنها موضوع تازه‌ای نیست، اما در اخیرا وضعیت آنها بدتر شده است. تقریبا هر سه روز یک بار گروهی از کارگران به دلیل عدم پرداخت معوقات خود در کارخانه‌ها تجمع می‌کنند.
براساس گزارش بی‌بی‌سی هر خانوار ایرانی به طور متوسط در هر هفته حدود ١.٦ کیلو مرغ، ۱۰ تخم مرغ، دو کیلو برنج، دو لیتر شیر و ۸۰۰ گرم گوشت قرمز استفاده می‌کند. اما تعدادی از کارگران می‌گویند حتی استطاعت همین را هم ندارند.
محمد می‌گوید با توجه به گرانی مرغ و گوشت و تخم مرغ امکان تهیه این مایحتاج متوسط برای خانواده او هر دو یا سه ماه یک بار میسر می‌شود.

میر، کارگری دیگر، می‌گوید: "۱۵ سال سابقه کار دارم، من جزو کارگرهای خوشبخت هستم. مستاجر نیستم. هر وقت حقوقم عقب می‌افتد، مسافرکشی می‌کنم. حقوقم ماهی یک میلیون و ۲۵۰ هزار تومان است و با داشتن همسر و دو بچه ماهی یک میلیون هزینه داریم."

امیر می‌گوید: "همیشه بچه‌ها در اولویت هستند، اگر چیز اضافه‌ای بماند برای همسرم کنار می‌گذارم. اما چرا من و امثال من باید ۱۶ یا ۱۷ ساعت کار کنیم تا چرخ زندگی ما به سختی بچرخد و گرسنه نمانیم."

بررسی‌های بی‌بی‌سی فارسی در مورد شرایط معیشت خانوارهای ایرانی نشان می‌دهد که متوسط مصرف سالانه بسیاری از مواد غذایی اصلی از جمله گوشت، ماهی، نان، برنج و شیر در یک دهه گذشته بین ۳۰ تا ۵۰ درصد کاهش یافته است.

در حالی که در سال ۱۳۹۵ هزینه متوسط خوراک برای هر فرد در بالاترین دهک بیش از ۱۶ هزار تومان بوده است، هر فرد در پایین‌ترین دهک روزانه تنها ۲۳۰۰ تومان خرج غذا کرده است.

براساس بررسی‌های بی‌بی‌سی اگر شخصی در پایین‌ترین دهک در سال گذشته می‌خواست تمام بودجه روزانه‌اش برای هر سه وعده را خرج گوشت قرمز کند می‌توانست ۶۷ گرم گوشت گوسفندی با استخوان بخرد.

حامد، کارگر یکی از کارخانجاتی است که به گفته خودش به دلیل اعتراض به عدم پرداخت معوقاتش در شش ماه گذشته از کار اخراج شده است.

حامد می‌گوید: "من یک سال و نیم است که ازدواج کرده‌ام و یک بچه شیرخوار دارم، شش ماه است که حقوق نگرفته‌ام و به خاطر اعتراضم به وضعیت موجود اخراج شدم، گناه من چیست که نمی‌توانم چشمان گرسنه همسر و فرزندم را تحمل کنم. هر بار به مغازه می‌روم و تقاضای نسیه می‌کنم، از خجالت می‌میرم."

حامد با اشاره به اینکه حتی بانک هم حاضر نیست به او وام بدهد، می‌گوید: "چه کار کنم که صدایم شنیده شود؟ تا به حال شده شب سر گرسنه بر زمین بگذارید؟ نگران این باشید که هر لحظه صاحبخانه شما را از خانه بیرون می‌کند؟ به دلیل گرانی برق و گاز چراغی در خانه روشن نکنید و وسایل گرمایشی را در فصل سرما خاموش نگه دارید؟"

در همین حال حسن صادقی، رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری اخیرا با انتقاد از وضعیت معیشتی کارگران گفت: "اگر نمایندگان مجلس دغدغه کارگران را دارند، بهتر است از اختیارات حرفه‌ای خود برای بازخواست کسانی استفاده کننده که با قبضه کردن ارکان اقتصاد باعث مشکلات امروز جامعه کارگری شده‌اند."

در پی اعتراضات اخیر مردم ایران در شهرهای مختلف بحث معیشت و مشکلات اقتصادی مجدد مطرح شد، اما هنوز مشخص نیست قرار است در مقابل خواسته‌های این گروه از معترضان چه اقدامی صورت بگیرد.

سهیلا، کارگر یک کارخانه نساجی می‌گوید: "سرپرست خانوار هستم. من در کارخانه مشغول هستم، اما حقوقم سه ماه است که پرداخت نشده است. برای همین در خانه با دخترانم سبزی پاک می‌کنیم و پسرها مسئول بسته بندی هستند و می فروشیم. نمی‌خواهم دستم را جلوی کسی دراز کنم، اما نمی‌دانم با شرایط فعلی تا کی این وضعیت را می‌توانم ادامه دهم."