این قلم چنین شکافی را در جنبش دانشجویی ایران در خارج کشور در اوائل سالهای 1970 به یاد دارم. در آن تاریخ در کنگره های کنفدراسیون نیروهای بیشتری خواست سرنگونی رژیم را مطرح می کردند و شعارهای تظاهرات های دانشجویان در شهرهای مختلف در خارج کشور به "مرگ بر شاه" تبدیل شد. شخصاً شدیداً امروز با دادن شعار مرگ بر هر انسان حقیقی مخالفم، اما شعارهایی را که آرزوی مرگِ نهادهای ارتجاعی استبدادی است، نظیر سلطنتی که در آن زمان بر ایران حاکم بود یا رژیم ضدجمهوریتِ اسلامی که در 40 سال گذشته بر ایران حاکم بوده، نادرست نمی دانم (2). البته اینها حرف تازه ای نیست، با اینحال بعنوان یک ژورنالیست وقتی به اپوزیسیونی که مخالف اصلاح طلبی است می نگرم، برنامه سیاسی آن در آکسیونها چندان با اصلاح طلبان فرقی ندارد، در حالیکه در دوران رژیم پیشین، حتی جریانات اصلاح طلب در کنفدراسیون آنزمان، یعنی جریاناتی همچون جبهه ملی، که به "شاه سلطنت کند و نه حکومت" معتقد بودند، وقتی در تظاهرات ها شرکت می کردند با شعارهای ساختارشکنانه چندان مسأله ای نداشتند، در حالیکه امروز، حتی جریانات شدیداً ضد اصلاح طلبی در شعارها و نوشته ها و برنامه های سیاسی و مصاحبه های تلویزیونی و تظاهراتها نظیر اصلاح طلبان عمل می کنند که شاید چندان توجهی به آن نمی شود چون استانداردهای اصلاح طلبان در سه دهه گذشته بصورت "نٌرم" در آمده و جا افتاده است. تفاوت دیگر در این است که مخالفان اصلاح طلبی صبح تا شب در این مورد که آمریکا می خواهد رژیم را براندازی کند یا نکند، بحث می کنند، و نوعی حرف میزنند که گویی مشاور رژیم جمهوری اسلامی یا مشاور دولت آمریکا هستند. در دوران شاه نه تنها در مورد آمریکا که آنزمان حامی رژیم شاه بود و چندان هواداری در اپوزیسیون نداشت، بلکه حتی در این مورد که شوروی یا چین یا دولتهای اروپایی می خواهند رژیم شاه برود یا نرود کسی آنقدر در اپوزیسیون بحثی نمی کرد و اصل حرف همه این بود که این مردم ایران و اپوزیسیونی که بعد از سال 1348 به دلیل عدم گسترش آزادیهای سیاسی در پی انقلاب سفید، ضداصلاح طلبی شده بودند، خواهان سرنگونی رژیم هستند و به روشنی آنرا در تظاهراتهای کنفدراسیون در خارج بیان می کردند. امیدوارم آنچه در اینجا بعنوان ژورنالیستی که ملاحظاتم را از اپوزیسیون در دو دوره در زمان رژیم شاه و امروز نوشته ام، باعث سوء تفاهمی نشود.
به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران
سام قندچی
IRANSCOPE.COM
سوم خرداد ماه 1397
May 24, 2018
پانویس:
1. آیا جنبشی که در دی ماه 96 شروع شد می تواند رژیم را در ایران تغییر دهد
http://www.ghandchi.com/2059-jonbeshe96-taghiire-regime.htm
فرض کنیم خیزش 96 همین فردا متوقف شود، هفتم دی ماه 96 همچنان نقطه عطف جنبش ضد اسلامگرایی خواهد ماند
http://www.ghandchi.com/1855-noghte-atf.htm
http://isdmovement.com/Index-All/2018/0118/011018.htm
خیزش 96 گفتمان مرکزی جامعه ایران را عوض کرده است
http://www.ghandchi.com/1938-enghelabe21iran.htm
شمارهء پنجم گيتی مداری نشريهء حزب سکولار دموکرات ايرانيان
http://ghandchi.com/gitimadari5.htm
2. مرگ بر جمهوری اسلامی و نه هیچ فرد حقیقی، و گام بعدی
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید