نوروز زایش نو، رخت تازه بر تن سال و پالایش تن و جان آدمی از کژی هاست. سال هنگامی براستی نو می شود که پلشتی های گذشته بزداید.
امروز جهان گرفتار ویروسی (کرونا) گشته که جان میلیونها انسان را بخطر انداخته، بر چرخه سلامت، اقتصاد و زندگی اجتماعی تاثیرات مخربی گذاشته و دنیا را با بحرانی جدی روبرو کرده است.
ما ایرانیان چنین ویروسی (اسلام سیاسی) را در شکل سیاسی – مذهبی در سال 1357 تجربه کردیم که در 41 سال گذشته ریشه درخت کهنسال ایران را جویده است.
سال نو برای ما ایرانیان، با خانه تکانی اندیشه و پراتیک خود از استبداد، جهالت، میهن فروشی و انسان ستیزی حاکمان، و دمیدن فرهنگ و سیاست آزادیخواهانه، دادگرانه، دمکراتیک و ایراندوستانه تعریف می شود.
برای حفظ ایران و ایجاد جامعه ی سالم، راهی نداریم جز مبارزه با دو ویروس اسلام سیاسی و کرونای چینی را همزمان پیش ببریم. حکومت اسلامی می خواهد بر موج کشتار ویروسی میلیون ها شهروند ایرانی و مقصر دانستن مردم، زمینه های حکومت نظامی و انتقال قدرت به سپاه و بسیج را عملی سازد.
سال 1399 سال بمراتب دشوارتر از سال های گذشته برای ما ایرانیان است؛ زیر از دو جبهه مورد هجوم قرار داریم. ما با همبستگی شهروندی آزادی خواهانه و سوسیال دمکراتیک می توانیم ایران را از سلطه اسلامگرایان آزاد کنیم و با کمک مردم و جامعه جهانی، سلامت شهروندان را تضمین کنیم، مشروط به اینکه با خیابان آشتی کرده و خودمدیریتی شهروندی را در کشور نهادینه سازیم.
با خودمدیریتی شهروندی در محلات و شهرها می توان پایه های نظام را ویران کرد و در تداوم مبارزات شهروندی، با همبستگی ملی کلیت نظام را سرنگون کرد.
در سال نو، رخت سیاست تازه تن کنیم، با تردید و تزلزل وداع کرده و روح سلحشوری و دلاوری قیام باوران ایانماه را در کالبد ایران بدمیم!
نوروزتان پیروز
یکم فروردین ما 1399
تریبون ایران
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید