اتاق غیرمعمول رهبر ایران کجاست؟

 شبکه‌های اجتماعی طرح کرده است.

اینکه چرا بر عکس ملاقات‌های خارجی قبلی این دیدار در اتاقی انجام شده که "نامرتب" است، نوری از بیرون ندارد، پر از پروژکتور و چراغ‌های نورپرداز و دوربین و کولر گازی و تهویه هوا است و سوال‌هایی شبیه این.

نخستین دیدار حضوری آیت‌الله علی خامنه‌ای از زمان شیوع گسترده ویروس کرونا در ایران دیروز سه‌شنبه ۳۱ تیر برگزار شد و رهبر ایران با ماسک و دستکش میزبان مصطفی کاظمی، نخست‌وزیر عراق بود.

بیشتر واکنش‌ها درباره دو موضوع است، "ساده‌زیستی" یا "تظاهر به ساده‌زیستی" و دوم بحث امنیت و طرح این نظریه که رهبر جمهوری اسلامی در یک مکان امن دور از دسترس حفاظت می‌شود.

کسانی که می‌گویند آقای خامنه‌ای احتمالا در مکانی امنیتی است استدلال می‌کنند که این اتاق پنجره نداره و برای همین پر از چراغ سقفی است. اما تصاویر از زاویه‌ای دیگر نشان می‌دهد که پرده‌هایی در گوشه اتاق وجود دارد که نشان می‌دهد پشت آن پنجره باشد.

تصاویر دیگری هم از دیدارهای قبلی رهبر ایران با مقام‌های داخلی در همین اتاق منتشر شده که نشان می‌دهد این اتاق قبلا هم استفاده می‌شده؛ اما دیدار با مقام‌های خارجی در این اتاق برای کاربران سوال ایجاد کرده است.

سوال‌های کاربری به نام ۳۵ درجه مورد توجه هزاران کاربر دیگر قرار گرفت. او پرسیده بود: "چقدر این اتاق عجیبه. کولرهای چرک، سازه‌ آلومینیومی زشت با لامپای توش، موکت که گوشه‌هاش با دیوار برش نخورده، اون ساعت چسبیده زیر کولر، حذف مطلق معماری و چیدمان. یه ربعه دارم نگاه می‌کنم و آیا بدتر از این شدنی بود؟"

دیدارهای قبلی رهبر ایران هم چه خارجی و چه داخلی معمولا در اتاقی بدون فرش برگزار می‌شد که تاکید خاصی بر "ساده بودن" آن وجود داشت؛ اما کاربری نوشته اینکه موکت را اینطور بی‌نظم و زشت بریده باشند نشانه "کج‌سلیقگی" است نه ساده‌زیستی.

سارا امتعلی، روزنامه‌نگار در آمریکا نوشت: "وقتی ساده‌زیستی رو با زشت‌زیستی اشتباه می‌گیری!"

بسیاری متوجه این شده‌اند که مهمانان با جوراب و بدون کفش هستند و رهبر ایران هم مثل بیشتر وقت‌ها دمپایی به پا دارد.

کاربری به نام میم‌الممالک اینطور تفسیر کرده: "خود اون ساعت گویای همه چیزه، ساعت چینی با آرم جمهوری اسلامی و عدد ۴ و ۶ عربی."

این اولین بار نیست که تصویر ملاقات رهبر ایران با مقام‌های خارجی و گاهی داخلی باعث انتقاد می‌شود. پیشتر هم کاربرانی به "دمپایی پاره" آقای خامنه‌ای انتقاد کرده بودند. یا مثلا کهنگی دیوار و موکت اتاق دیدار با شینزوآبه، نخست‌وزیر ژاپن در سال ۲۰۱۹.

امین قنبری، اتاق دیدار آقای خامنه‌ای را با اتاق دیدار امپراتور ژاپن و ولیعهد عربستان مقایسه کرده و گفته در عین سادگی آن اتاق زیبا هم بوده است.

محمدباقر رضایی، در طرفداری از رهبر ایران در جواب کسی که این اتاق را "تظاهر" می‌دانست، نوشت: "ما اتفاقا دلمون به رهبری خوشه، که توی روزایی که می‌دونه اوضاع مردم درست نیست، و ممکنه با دیدن این تصاویر اذیت بشن، خرج دکور نمی‌کنه و عمدا توی همچین اتاق جلسه می‌ذاره و تصاویر را منتشر می‌کنه که پیامی را که باید به گوش امثال من و تو برسه."

بابک ناطقی در پاسخ به طرفداران "ساده‌زیستی" نکته دیگری را مطرح کرده است: "من آرزو داشتم این اطاق کاخ بود و ما مردم، هر کشوری می‌خواستیم می‌رفتیم. آدم حسابمون می‌کردن. ارزش پول ملی انقدر از بین نرفته بود و هزاران چیز دیگه که همتون بهتر از من می‌دانید."

شمار دیگری هم استدلالشان برای "تظاهر" و "عوام‌فریبی" ثروت اقتصادی و سیاسی عظیم رهبر ایران است که در واقع اداره‌کننده اصلی کشور است. خبرگزاری رویترز بیش از هشت سال پیش در یک گزارش تحقیقی ثروت یکی از نهادهای زیر نظر رهبر ایران به نام "ستاد اجرایی فرمان امام" را حدود ۱۰۰ میلیارد دلار تخمین زده بود.

شماری به این اشاره کرده‌اند که احتمالا این اتاق و موکت‌ها در شرایطی فوری آماده شده است که با توجه به شیوع کرونا، دیدار در اتاقی بزرگ با فاصله اجتماعی برگزار شود.

موسی حسن‌وند، روزنامه‌نگار در ایران نوشت: "من فکر می‌کنم عمدی در کار هست... البته پیش از کرونا دیدارها در اتاق دیگری بود که نزدیکتر به هم‌ می‌نشستند. نکته دیگر این اتاق وجود یک پرچم هست. پرچم میهمان گذاشته نمی‌شه. با یه نوع لامکانی مواجه هستیم."