باز گلوله تروریستهای کورد مادری را در دشت مغان به عزا نشاند

باز گلوله تروریستهای کورد مادری را در دشت مغان به عزا نشاند (یئنه مغان ناحاق قانا باتدی)

سرباز وظیفه علی بیرامی (اهل پارس آباد مغان) در ساری‌داش(سردشت) آزربایجان غربی در اثر حمله گروه‌های تروریستی کورد جان خود را از دست داد.

تروریستهای کرد فقط بلدند بعنوان شکارچی انسان در بالای کوهها مخفی شوند، و با تفنگ به پیشانی سرباز وظیفه های کم سن و سال نگون بخت شلیک کنند و خانواده ای را تا آخر عمر داغدار کنند و با دوربین از تماشای جان دادن قربانی لذت ببرند، و بعد یواشکی سلانه سلانه به لانه های خود بخزند، بعدا هم با هلهله و شادی، کس ناله کرد مردوا کرد زندوا، در پشت بام خانه هایشان با شور و شوق شعف و با صدای شاراک شوروک گرداندن تسبیح هایی با دانه هایی بدرشتی گردو به همقطاران خود نهوه جاندادن سرباز وظیفه را تعریف کنند و قاه قاه بخندند، و زنان دخترانشان هم برده گونه از کوهها و دره های صعب العبور چوب جمع کنند تا با آتش آن برای این تن پرورها که جز ماشه تفنگ و شکار انسان و حیوان هیچ چیز دیگری را در دنیا نمی شناسند غذا بپزند، از رهبران کرد باید پرسید، از زمانیکه تفنگ وارد کردستان شده، چندین هزار سرباز وظیفه کم سن و سال بیگناه اجباری بدست پیشمرگه ها بقتل رسیده اند؟ و بجز نفرت مادران داغدار چه چیزی نسیبتان شده