سردبیر تلویزیون اینترنتی آوانت که از سکونت مسئولان رده بالای حکومت در خانه‌های مصادره‌ای اشراف و ثروتمندان پیش از انقلاب پرده برداشته بود، در توییتر خود نوشت، به دلیل فیلم‌برداری از دیوار خانه علی‌اکبر ولایتی مشاور بین‌الملل علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی، به شش ماه حبس محکوم شده است.
ماجرا از زمانی شروع شد که برخی نسبت به سکونت افراد منسوب به رهبر و منصوبان نظامی وی در خانه‌های اشرافی و مصادره‌ای اعتراض کردند. میلاد گودرزی نیز در همین راستا سعی به جمع‌آوری اطلاعات در این مورد کرد. اما اقدام این گروه در افشای اطلاعات فوق، با مقاومت شدید مواجه شد. قوه قضائیه نیز به‌جای آنکه با این فساد گسترده مقابله کند، در حمایت از غاصبان املاک دیگران، به برخورد با افشاگران روی آورد.
خانه علی‌اکبر ولایتی
علی‌اکبر ولایتی از سال ۶۰ و به مدت ۱۶ سال به‌عنوان وزیر امور خارجه در جمهوری اسلامی فعالیت کرده است. او در سال ۷۶ با حکم آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی به سمت مشاور بین‌الملل او انتخاب شد و تا امروز نیز این سمت را همچنان در اختیار دارد.
ولایتی مدعی شده که در محسن دعاگو، امام‌جمعه پیشین شمیرانات و رئیس کمیته در سال ۶۱، به وی گفته است که خانه شما امنیت ندارد و بهتر است بیایید و در خانه‌ای متعلق به بنیاد شهید مستقر شوید. این خانه ۱۰۰۰ متری که در کنار کاخ سعدآباد قرار دارد، پیش‌تر متعلق به سادات تهرانی، مالک کارخانه استارلایت بوده است.
مشاور رهبر جمهوری اسلامی در این باره می‌گوید: «خانه را ارزیابی کردند ۳۶ میلیون تومان و خانه بنیاد شهید را ارزیابی کردند ۵۱ میلیون تومان. البته این ارزیابی در سال ۷۰-۷۱ انجام شده است. ۱۵ میلیون تومان ما باید سر میدادیم. مدت طولانی باید ماهی ۷۰۰ هزار تومان میدادیم. خانه‌ای که گرفتیم ۱۰۰۰متر بود. ۲۲۴ متر از این خانه را حسینیه کردیم. اخیراً که دیدم این حسینیه احتیاج به توسعه دارد، ۲۰۰ متر دیگرش را هم وقف کردیم. پس، از ۱۰۰۰ متر ۶۰۰ متر برای ما مانده است.»
اگرچه آقای ولایتی در مورد امکان شرعی وقف ملک مصادره‌ای توضیحی نداد.
در آن زمان مهدی کروبی، رئیس بنیاد شهید بود. سحام نیوز به نقل از کروبی می‌نویسد که آقای ولایتی ملک خود را به بنیاد شهید داد و به‌جای آن ملکی در سعدآباد را خواست. قرار شد مابه‌التفاوت قیمت آن را پرداخت کند. اما پس از معامله گفت من پول کافی ندارم و قرار شد که به‌صورت اقساط این پول را پرداخت کنند. تا اینکه پس از درگذشت آیت‌الله خمینی و رهبری علی خامنه‌ای، علی‌اکبر ولایتی «یک روز آمدند و به من گفتند که من بقیه آن پول را با رهبری حساب می‌کنم لذا آقای ولایتی باقی پول را به ما ندادند و اظهار کردند که خودم می‌روم قضیه را با رهبری حل می‌کنم.»
نخستین‌بار، آیت‌الله خمینی در ۸ اسفند سال ۵۷ دستور دادند که کلیه اموال به‌جامانده از خانواده پهلوی، به بیت‌المال بازگردانده شود.
سپس، بنیاد شهید انقلاب اسلامی به فرمان آیت‌الله خمینی در ۲۲ اسفند سال ۵۸ تأسیس شد. قرار بود این بنیاد به افراد معلول و آسیب‌دیده در جنگ و درگیری‌های انقلاب رسیدگی کند. از سال ۱۳۶۴ و با درخواست سرپرست وقت بنیاد شهید و موافقت روح‌الله خمینی، بخشی از اموال مصادره‌ای برای تأمین هزینه‌های مالی به بنیاد واگذار شد. در سال ۸۳ و در پی طرح تجمیع نهادهای ایثارگران در ساختاری یکپارچه، با حکم آیت‌الله خامنه‌ای، این بنیاد به بنیاد شهید و امور ایثارگران تغییر نام داد.
ویلای حسن فیروزآبادی
حسن فیروزآبادی، از سال ۶۸ تا ۹۵ با حکم علی خامنه‌ای به‌عنوان رئیس ستاد کل نیروهای مسلح فعالیت می‌کرد. او پس از این سمت مجدداً با حکم رهبر جمهوری اسلامی به‌عنوان عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام فعالیت می‌کند.
ویلایی که فیروزآبادی در آن ساکن بود نیز از دیگر املاک مصادره‌ای جنجال‌برانگیز است. او از سال ۷۲ و به مدت ۲۵ سال در این ملک ۱۰ هزارمتری ساکن بوده است.
در سال ۹۶ و در پی ارسال نامه‌ای از سوی دانشجویان عدالت‌خواه به ستاد فرمان اجرایی امام که نسبت به ادامه زندگی فیروزآبادی در خانه مصادره‌ای اعتراض کرده بودند، این ستاد اعلام کرد که از سال ۹۲ پیگیر تخلیه خانه است، اما هنوز به نتیجه نرسیده است.
فیروزآبادی در واکنش به این ادعا اعلام کرد که از این ویلا ۲۲ سال به‌عنوان دفتر فوق سری ستاد کل استفاده می‌شده و او تابه‌حال هیچ حکمی مبنی‌بر تخلیه دریافت نکرده است. نهایتاً در خرداد سال ۹۷، حسن فیروزآبادی ناچار شد که تحت‌فشار افکارعمومی، ویلا را تخلیه کند.
ستاد اجرایی فرمان امام، نهادی غیردولتی است که زیر نظر رهبر جمهوری اسلامی فعالیت می‌کند و مسئولیت اداره اموالی که بر اساس اصل ۴۹ قانون اساسی و دیگر قوانین در اختیار «ولی‌فقیه» است را برعهده دارد. این ستاد پس از مرگ آیت‌الله خمینی برای اداره و تصرف وجوه و اموالی که مالک مشخص ندارند، ارثی که وارثی ندارد و مصادره اموال مسلمانانی که مالیات و جزیه پرداخت می‌کنند و همچنین تملک و اداره برخی اموال مصادره‌ای، آغاز به کار کرد.
خانه علی فلاحیان
گفته می‌شود علی فلاحیان، وزیر پیشین اطلاعات در دوران ریاست‌جمهوری هاشمی رفسنجانی نیز از جمله افرادی است که در یک ویلای مصادره‌ای در پل رومی تهران، زندگی می‌کند. این خبر را نخستین‌بار اکبر گنجی اعلام کرد. گنجی ادعا کرده بود که علی فلاحیان در یک ویلایی مصادره‌ای بزرگ زندگی و در آن آهو نگهداری می‌کند.
اخیراً نیز پس از جنجال خانه‌های مصادره‌ای، صبا آذرپیک، خبرنگار نیز همین موضوع را تکرار کرد. او در این باره گفته بود: «یکبار برای گفت‌وگو رفتم و وقت نماز بود و بحثی در گرفت بین ما که چطور در ملک غصبی نماز می‌خواند؟ گفت غنیمت جنگی مسلمانان است! (جنگ: انقلاب ۵۷) البته نفرمودند که آنها بر ضد کاخ‌ها قیام کردند!»
فلاحیان در پاسخ به ادعای فوق به افکار نیوز می‌گوید: «من نه ویلایی دارم و نه آهویی. یک کسی یک چیزی می‌پراند و من هی باید جوابش را بدهم. پخش همین حرف‌ها سبب وهن موضوع می‌شود. اما واقعاً دروغ است. اصلاً توی این نظام، آن هم بین این حزب‌اللهی‌ها کسی می‌تواند ویلا داشته باشد، آن هم با آهو؟»
دفتر کار محمد خاتمی
خبر استفاده محمد خاتمی از ویلای مصادره‌ای دکتر اقبال، نخست‌وزیر محمدرضا شاه پهلوی، نشان داد که بحث استفاده از اموال مصادره‌ای تنها مربوط به یک جناح نیست. اگرچه دفتر خاتمی، به این ادعا واکنش نشان داد و اعلام کرد که محل دفتر فعلی، منزل سابق هوشنگ انصاری بوده نه منوچهر اقبال و مالک از اینکه دفتر خاتمی آنجاست، اعلام رضایت کرده است. هوشنگ انصاری در زمان حکومت محمدرضا شاه پهلوی، ۸ سال وزارت اقتصاد را برعهده داشته و آخرین سمت او پیش از انقلاب ایران ریاست هیئت‌مدیره شرکت ملی نفت ایران بود.
در همین راستا، جواد امام، مدیرعامل بنیاد باران می‌گوید که خاتمی هیچ‌گونه مالکیتی بر ساختمان ندارد و تنها از آن استفاده می‌کند. او ادامه می‌دهد که این محل تنها دفتر خاتمی است و خانه او در جای دیگری است. بنیاد باران، مؤسسه‌ای غیردولتی است که سید محمد خاتمی رئیس‌جمهوری پیشین ایران آن را تأسیس کرد و همچنان ریاست آن را برعهده دارد.
اگرچه برخی از حامیان خاتمی نسبت به ادعاهای بیان شده در مورداستفاده او از ملک مصادره‌ای واکنش نشان دادند.
فرزند آیت‌الله بیات زنجانی، مرجع شیعه در این مورد در توییتر خودنوشت: «خاتمی غاصب نیست؛ ملکی در اختیارش قرار گرفته و او گفته من صرفاً به‌شرط رضایت مالک در آنجا مستقر می‌شوم.»
در نهایت و پس از فشار افکار عمومی، حکم تخلیه این ملک توسط بنیاد مستضعفان صادر شد.
خانه مصادره‌ای حسن روحانی
خانه حسن روحانی نیز از آن جمله املاکی است که افشای آن باعث توجه افکارعمومی به سوءاستفاده مسئولان از قدرت به نفع مصالح شخصی شد.
آقای کوچک یزدی در سال ۱۳۵۰ قطعه زمینی را در ولنجک، خیابان کامبیز خریداری می‌کند که در سال ۱۳۷۳ از طرف غلامحسین کرباسچی، شهردار وقت تهران، به او مراجعه و اعلام می‌کنند که یکی از قطعات زمین او برای ساخت خانه حسن روحانی (دبیر وقت شورای‌عالی امنیت ملی) مناسب است و درخواست خرید این قطعه از وی را مطرح می‌کنند. با توافق آقای کوچک یزدی و شهرداری ۵۰۰ متر از زمین‌های وی در بر خیابان اصلی کامبیز از سوی شهرداری برای روحانی خریداری می‌گردد. فروشنده می‌گوید که مبلغ معامله را نه شخص روحانی، بلکه شهرداری با فروش تراکم متقبل می‌شود. قرار بود که در آن سال بابت زمین فوق، ۳۵۰ میلیون تومان پرداخت شود که از این مبلغ نهایتاً ۳۰۰ میلیون تومان به فروشنده پرداخت می‌شود و ۵۰ میلیون تومان نیز پرداخت نمی‌گردد. شهرداری پس از ساخت یک طبقه بر روی خانه، آن را به آقای روحانی تحویل می‌دهد. سند این خانه ویلایی ۵۰۰ متری نیز، به نام دختران حسن روحانی صادر می‌شود.
در کنار خانه خریداری شده، یک قطعه زمین دیگر آقای کوچک یزدی قرار داشته است. روحانی مجدداً از آقای کوچک یزدی تقاضا می‌کند که این زمین را به‌صورت امانی و برای پارک اتومبیل‌های مورداستفاده او، به وی اجاره دهد. این کار صورت می‌گیرد. اما پس از مدتی که مالک خواهان زمین خود می‌شود، زمین به وی مسترد نمی‌شود. این زمین نیز با اعمال‌نفوذ روحانی، توسط وی غصب می‌شود.
البته ماجرای روحانی تنها به ملک شخصی ختم نمی‌شود. گفته می‌شود او تخلفات دیگری نیز با نام نهاد ریاست‌جمهوری و به نفع منافع شخصی صورت داده است.
اگر از خیابان یاسر که به‌طرف مجله جماران بروید، در اواسط خیابان حسنی کیا، کوچه‌ای است که با در آهنی بزرگی مسدود شده بود. خانه هاشمی رفسنجانی، آیت‌الله توسلی و احمد خمینی نیز در آنجا قرار داشت. این خانه، ملکی مصادره و دارای یک واحد مسکونی است که اوایل انقلاب در اختیار دادستان کل وقت، سید حسین موسوی تبریزی قرار گرفت و پس از مدتی به ریاست‌جمهوری تحویل داده شد. در دوران ریاست‌جمهوری محمد خاتمی، او به این خانه نقل‌مکان کرد و در هشت سال ریاست‌جمهوری‌اش در این خانه زندگی می‌کرد. در دوران محمود احمدی‌نژاد قرار بود که وی به این خانه نقل‌مکان کند، اما این موضوع انجام نشد.
در واکنش به ادعای مطرح شده، روابط‌عمومی نهاد ریاست‌جمهوری در بیانیه‌ای اعلام کرد: «ملک مذکور از جمله املاک قدیمی متعلق به نهاد ریاست‌جمهوری است و به‌هیچ‌وجه مالکیت شخصی ندارد و در سال‌های گذشته نیز از سوی نهاد ریاست‌جمهوری مورداستفاده قرار گرفته است.»
دفتر محمود احمدی‌نژاد
چندی پیش رئیس بنیاد مستضعفان در یک برنامه تلویزیونی اعلام کرد که دفتر ولنجک محمود احمدی‌نژاد در حال حاضر متعلق به ملک بنیاد مستضعفان است. این دفتردار منطقه ولنجک در شمال شهر تهران، قرار داشته و ابعاد آن نیز ۱۸۰۰ مترمربع است.
البته دفتر احمدی‌نژاد در نامه‌ای به این ادعا واکنش نشان داد و نوشت: «هیچگاه درخواستی برای در اختیار گرفتن ساختمان به بنیاد مستضعفان نداده‌اند. این دفتر همچنین هیچ دخالتی در تعیین یا انتخاب محل موردنظر که ساختمانی متروکه بوده و بعداً بازسازی گردید، نداشته است. محل مذکور در آبان‌ماه ١٣٩٢ با انتخاب و پیشنهاد و دستور رئیس محترم وقت بنیاد مستضعفان و با عقد قرارداد در اختیار این دفتر قرار گرفته است.» در ادامه نامه نیز احمدی‌نژاد از آمادگی خود برای تخلیه دفتر ولنجک خبر داده است.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید