نسرین ستوده 'صلاحیت نگهداری در بند امنیتی را ندارد'

در بیانیه اداره کل زندان‌های تهران آمده "با توجه به اینکه حکم اخیر این فرد قطعی شده و محکومیت ١٢ سال حبس لازم الاجراست، وی به قرچک منتقل شد".

این نهاد قضایی می‌گوید علت انتقال خانم ستوده به زندان قرچک اجرای آئین‌نامه نحوه تفکیک و طبقه‌بندی زندانیان است. در این بیانیه آمده "با استناد بند ب ماده هفت آئین نامه نحوه تفکیک و طبقه بندی زندانیان مصوب سال ۱۳۸۵، زندانیان با محکومیت در یکی از جرایم عمومی که متوجه نسرین ستوده نیز می‌شود، صلاحیت نگهداری در بند امنیتی را ندارند".

روز گذشته رضا خندان، همسر خانم ستوده، در صفحه کاربری خود در فیسبوک نوشت "ماموران بند عمومی زندان اوین نسرین را صدا زدند که آماده شود تا او را به بیمارستان اعزام کنند. اما پس از خروج از زندان، او را مستقیما به زندان قرچک منتقل کردند."

آقای خندان همچنین با ابراز نگرانی نسبت به وضعیت سلامتی خانم ستوده نوشته "او که پیش از انجام درمان کامل از بیمارستان به زندان منتقل شده بود، طبق نظر متخصصان می‌بایست برای معاینات فوری قلب و عمل آنژیوگرافی به بیمارستان منتقل می‌شد؛ ولی به دروغ او را به زندان قرچک منتقل کرده‌اند که از نظر بهداشت و درمان و شرایط نگهداری زندانی از بند زنان زندان اوین به مراتب بدتر است".

زندانیان و نهادهای ناظر بر وضعیت حقوق بشر درباره کمبود امکانات بهداشتی و تراکم جمعیت در زندان قرچک ورامین هشدار داده بودند.

چند هفته پیش، نسرین ستوده به دنبال اعتصاب غذای ۴۴ روزه به بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان منتقل شده بود. گفته می‌شود این وکیل دادگستری، به سبب ضعف شدید جسمی و ناراحتی قلبی به بیمارستان منتقل شد.

اما به گفته خانواده خانم ستوده درمان او نیمه کاره رها شد.

نسرین ستوده ۲۲ مرداد ماه اعلام کرد که برای آزادی زندانیان سیاسی اعتصاب غذا کرده است.

پنجم مهرماه امسال کارشناسان سازمان ملل متحد در بیانیه‌ای خواهان آزادی هرچه سریع‌تر این وکیل و فعال حقوق بشر از زندان شدند.

کارشناسان سازمان ملل متحد ضمن ابراز نگرانی از وضعیت سلامتی این فعال حقوق بشر، حبس او را "خودسرانه" خواندند و گفتند: حبس خانم ستوده، اقدام تلافی جویانه دولت ایران در برابر "فعالیت‌های خستگی‌ناپذیر" او در دفاع از حقوق بشر بوده است.

روز دهم مهر، بنیاد "نیک زیستن" در سوئد برندگان جایزه سالانه خود را اعلام کرد که نسرین ستوده یکی از آنها بود.

اخیرا بیش از ۱۰۰ تن از سیاستمداران، نمایندگان پارلمان کشورهای اروپایی و مدافعان حقوق زنان هم درباره وضعیت نسرین ستوده به مقام‌های ایران هشدار دادند.

نسرین ستوده در آخرین پرونده خود برای اتهاماتی مانند تبانی علیه امنیت ملی، نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی و اهانت به مقامات ارشد حکومت ایران به ۳۳ سال حبس و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شده اما بر اساس قانون مجازات اسلامی ۱۲ سال از این حکم اجرا می‌شود.

از زندان قرچک چه می‌دانیم؟

شرایط نامناسب زندان قرچک در طی سال‌ها بارها در نامه‌های زندانیان و گزارش‌های رسانه‌ها و گروه‌های حقوق بشری بازتاب یافته اما شواهد نشان می‌دهد بهبودی در این شرایط حاصل نشده است.

نگهداری صدها زن در یک سالن سرپوشیده، فقدان امکانات اولیه بهداشتی، شستن ظرف در توالت‌ها، کمبود شدید سرویس‌های بهداشتی برای زندانی‌ها از جمله گزارش‌هایی است که در طول سال‌ها درباره وضعیت نگهداری زنان زندانی در قرچک منتشر شده است.

نبود امکانات اولیه بهداشتی، جمعیت بیش از ظرفیت و عدم تفکیک زندانیان از جمله مشکلات این زندان عنوان شده است.

سال ۱۳۹۰ خانواده های چند زندانی زن که به طور دسته جمعی از رجایی شهر کرج به قرچک ورامین منتقل شده اند، شرایط زیستی و بهداشتی محل حبس جدید آنان را بسیار وخیم توصیف کردند و از آن به عنوان "تبعیدگاه" یاد کردند.

مرداد ماه سال گذشته حدود ۲۰۰ نفر از زنان زندانی در بند پنج زندان قرچک (ندامتگاه شهر ری) در نامه‌ای به وضعیت انسانی و معیشتی در این زندان اعتراض کردند و نوشتند به دلیل "فشارهایی که دیده نمی‌‎شود دست به خودزنی، خوردن مشت مشت قرص برای آرامش روان، قرض گرفتن و به اجبار تن به انجام کارهای دیگران دادن زده‌ایم.

عاطفه رنگریز، یکی از زندانیان بند زنان قرچک و از جمله بازداشت‌شدگان تجمع روز کارگر، در نامه‌ای دیگر از وضعیت نابسامان زنان و کودکان در این بند و کمبود فضا و کوچک بودن بندها نوشته است.

در میان زندانیان این ندامتگاه زنان باردار و همین طور مادرانی هستند که همراه کودکان خود دوره محکومیت را می‌گذرانند .

در ماه‌های گذشته گزارش‎هایی در خصوص شیوع کرونا در این زندان نیز منتشر شده بود. از جمله در برخی از آنها آمده بود که بیست نفر از زندانیان زن قرچک به کرونا مبتلا شده‌اند و به آن‌ها رسیدگی نمی‌شود .