اقتصادی حکومتی که محصولی جز رانت ، تبانی، قاچاق و بیثباتی تولید نمیکند ، بحران های تمام نشد نی همراه دارد .....
اقتصادی ریشه دار، در فساد و ندانم کاری حکومت ، بطول بیش ازسنوات عمر بی تد بیری و سهم خواهی ها ،حاصل انتصابات نادرست مبتنی بررابطه بدون اندک تجربه مناسب، آئینه تمام نمائی از مدیریت ازنوع نظام ولایی بحساب می آید ، ساختاری با این کم و کیف غرق در فساد و تباهی سیستماتیک .
جماعتی که بجز شانه خالی کردن بعد از این همه سال تکیه زدن بر مسئولیت ها ئی که میتواند پیشرفت و توسعه میهنشان را در پی آورد ، برآمده از فقدان تد بیر و سوء نیت ، هنوز قادر به حل مشکل نیستند بل مشکل افزا ، ستادهائی همچون قارچ برای درمان مشکل خود ساخته میرویا نند و بی سرانجام ، بدون کوچکترین اثر مثبت با ایجاد هزینه مضاعف بر دوش ناتوان ملت ، که تا بحرانی دیگر محو می شوند .
نمونه بارز همین روزها : اقدامات صوری ، گذرا و بی اثر « داستان مرغ و صف های طویل آنست » که یکی از دست اندر کاران بظاهر پاسخگو که عموما بتبعیت از بالا دستی های رانت جو در اینگونه خدمات ؟ در هیچ موردی قبول مسئولیت نمینمایند ، در اوج شجاعت و آگاهی روا ن شناسانه اجتماعی از همه مهمتربا هشداری به حکومت برای ممانعت از اینگونه اجتماعات (البته با تفسیر به رای نگارنده !! ) گفت :
مردمان از صف خوششان می اید چون فرصتی است برای تبادل نظروبه زیرسئوال بردن مجموعه نظام فاقد برنامه و نظم ،از صدر تا ذیل ، باهمه گرفتاری های روز مره و دغدغه معاش .....
طبعا این ایستادگان در صف وحاضردرصحنه از قشرفرودست جامعه اند البته با تعریفی معادل 70 درصد مردمان این دیار ...
** این درصد ، برآورد اخیر استاد اقتصاد جناب دکتر احمد خان توکلی وزیر اسبق کار و ریاست با کیاست مرکز پژوهشهای مجلس در دوران نمایندگی از نوع انتصابی ، جزء اولین برخورداران از بورس علمی در رشته اقتصاد اعزام شده به انگلستان در دوران وزارت اقای معین بر وزارت جلیله علوم و آموزش عالی ، البته طبق فرمان انهم برای سامان دادن به اقتصاد آخوند زده ! که گله مندی وزیر را همراه داشت که چرا مستقیما اعطای بورس را از من نخواستی و.... میباشد .
حضوراهالی گرفتار معاش هر محله بگستردگی میهنمان در صفوف متنوع و پایان نا یافتنی موجود ، بدون کوچکترین تهدید وبرنامه ریزی برای متفرق ساختن آنان از طریق حمله ایادی آتش به اختیار « تا 28 خرداد ماه - یوم اله انتصخابات ! »که تبلیغات گسترده ای البته هدایت شده در پیش خواهد داشت و گریز ناپذیر....
تا بقولی مجددا« بدتری از همین قماش »به عرصه پرآب و چشم پر مسئولیتی اما فاقد هر گونه اختیاری با عنوان رئیس جمهور وارد شود که با امدن جناب « پرزیدنت بایدن » و ملاحظات زیرکانه اوکه خصلت دمکراتهای آن دیار میباشد ، درب برهمین پاشنه خواهد چرخید .
آیا با همه آزردگی ها توام با نگرانی فردا ی مام میهن ، این نگرش و ارج گذاری به گوینده سوژه ! که مطلقا در این تعریف نمی گنجد و نیتی چنین نداشته ، بلطف امدادهای غیبی نوعی آثار مثبت فرهنگی – اجتماعی و نهایتا سیاسی همراه نخواهد داشت ؟
و با این توصیف آنهم در این وانفسا «هدف وسیله را توجیه نمینماید ؟!»
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید